مرجع تقلید شدن زنان از دیدگاه قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

اصل اجتهاد زن، و اینکه زنی در فقه صاحب نظر باشد و به نظر خویش عمل کند، جای هیچ اشکالی نیست، چون هم اطلاقات قرآن که درباره علم، و تشویق به آن و فراگیری آن، مانند: {{قرآن|قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ|ترجمه=بگو: «آيا كسانى كه مى‌دانند و كسانى كه نمى‌دانند يكسانند؟»|سوره=زمر|آیه=۹}} و آیه ۱۱ [[سوره مجادله]]، و آیه ۴۳ [[سوره نحل]] و آیه ۱۵۹ [[سوره بقره]] شامل زنها می‌شود و هم آیاتی؛ مانند: {{قرآن|فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَه مِنْهُمْ طائِفَه لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ|ترجمه=فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ|سوره=توبه|آیه=۱۲۲}}  که در خصوص اجتهاد است شامل زنان می‌شود.{{پایان پاسخ}}