کلمات فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''كلمات‏ فَرَج‏'''، دعایی است که برای [[قنوت نماز]]<ref name=":0">کفعمی، المصباح (جنة الأمان الواقية)، ص۱۷.</ref> و [[تلقین]] شخص در حال احتضار<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۲۲.</ref> سفارش شده است. [[کلینی]] از محدثان شیعه در [[قرن چهارم]]، متن کلمات فرج را از [[امام باقر(ع)]] چنین نقل کرده است:

{{متن عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضِينَ السَّبْعِ وَ مَا فِيهِنَّ وَ مَا بَيْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ‏ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏}}<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۲۲.</ref>

معبودی جز خداوند بردبار و کریم نیست. معبودی جز خدای برتر بزرگ، منزّه است خدا، پروردگار آسمان‌های هفتگانه و زمین‌های هفتگانه و آنچه در آن‌ها و بین آن‌ها و زیر آن‌هاست و پروردگار عرش بزرگ و خدا را ستایش پروردگار جهانیان و درود بر محمّد و خاندان پاکش}}

این دعا با کمی تغییرات در منابع دیگر نیز ذکر شده است.<ref>شیخ صدوق، من لا يحضره الفقيه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۳۱.</ref>

یکی از [[انواع تلقین|موارد تلقین]] برای فردی است که در حالت احتضار است.<ref>ر.ک: [[انواع تلقین]]</ref> در روایات سفارش شده بر بالین این فرد، کلمات فرج خوانده شود.‏<ref>مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ق، ص۳۳۴.</ref> همچنین برای تلقین فرد فوت شده نیز سفارش شده از کلمات فرج استفاده شود.<ref>مجلسی، روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۴۴.</ref>

[[ابوحمزه ثمالی]] از امام باقر(ع) نقل کرده که در قنوت نماز جمعه کلمات فرج خوانده شود.<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۶۵.</ref> همچنین به خواندن این دعا در قنوت همه نمازها، توصیه شده است.<ref name=":0" />