automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) جز (A.rezapour صفحهٔ اولوا الاباب در قرآن را به اولوا الالباب در قرآن منتقل کرد) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}اولوا الالباب در قرآن چه کسانی هستند؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}مهمترین ویژگی | {{پاسخ}}اولوا الالباب در قرآن خردمندان هستند که جایگاه ویژهای دارند. مهمترین ویژگی اولوا الالباب که در قرآن بسیار تکرار شده است پندپذیری و عبرتگیری آنان است. در چندین آیه آمده تنها خردمندان هستند که پند میگیرند. در بسیاری از آیات آنان دعوت به تقوا شدهاند. اوصافی از قبیل وفاداری به عهد خدا و پیوستن به فرمانش و ترس از او و بیم از سختی حساب، برپا داشتن نماز و شکیبایی و صبر، انفاق و… از ویژگیهای آنان است. طبق گفته قرآن جایگاه آنان در آخرت، بهشت است. | ||
== معنای اولوا | == معنای اولوا الالباب == | ||
اولواالالباب را صاحبان خرد یا خردمندان معنا کردهاند. الباب به معنای عقول است. «یکی از معانی لبّ چنانکه در مصباح و صحاح و غیره آمده مغز است مانند مغز بادام و گردو و آن در قرآن پیوسته جمع آمده و مقصود عقل است. پس مراد از اولی الالباب در قرآن صاحبان تفکر و اندیشه و درکاند»<ref>قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن،</ref> | اولواالالباب را صاحبان خرد یا خردمندان معنا کردهاند. الباب به معنای عقول است. «یکی از معانی لبّ چنانکه در مصباح و صحاح و غیره آمده مغز است مانند مغز بادام و گردو و آن در قرآن پیوسته جمع آمده و مقصود عقل است. پس مراد از اولی الالباب در قرآن صاحبان تفکر و اندیشه و درکاند»<ref>قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن،</ref> | ||
== اوصاف و جایگاه اولوا | == اوصاف و جایگاه اولوا الالباب در قرآن == | ||
خداوند در آیه ۱۹ [[سوره رعد]] میفرماید تنها خردمندان هستند که پند میپذیرند. و در آیات بعد، ویژگیهای آنان را بیان میکند: | خداوند در آیه ۱۹ [[سوره رعد]] میفرماید تنها خردمندان هستند که پند میپذیرند. و در آیات بعد، ویژگیهای آنان را بیان میکند: | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
{{قرآن|وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ|سوره=رعد|آیه=۲۲|ترجمه=و بدی را با نیکی میزدایند.}} | {{قرآن|وَیَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ|سوره=رعد|آیه=۲۲|ترجمه=و بدی را با نیکی میزدایند.}} | ||
خردمندان بدی را با خوبی جواب میدهند. بدیها را با پاسخ نیک و عمل نیک میزدایند در تفسیر [[جوامع الجامع]] آمده: «با انجام دادن کارهای نیک بدیها را میزدایند، چنانکه در حدیث وارد شده است: بعد از هر گناه حسنهای انجام ده تا آن را محو سازد. ابن عبّاس میگوید معنای آیه این است: با سخنان نیکو حرفهای بد دیگران را ردّ میکنند. از حسن بصری نقل شده است که وقتی دیگران آنان را محروم کنند آنها عطا کنند و اگر مورد ستم واقع شوند عفو و گذشت کنند و اگر با آنها قطع رابطه شود | خردمندان بدی را با خوبی جواب میدهند. بدیها را با پاسخ نیک و عمل نیک میزدایند در تفسیر [[جوامع الجامع]] آمده: «با انجام دادن کارهای نیک بدیها را میزدایند، چنانکه در حدیث وارد شده است: بعد از هر گناه حسنهای انجام ده تا آن را محو سازد. ابن عبّاس میگوید معنای آیه این است: با سخنان نیکو حرفهای بد دیگران را ردّ میکنند. از حسن بصری نقل شده است که وقتی دیگران آنان را محروم کنند آنها عطا کنند و اگر مورد ستم واقع شوند عفو و گذشت کنند و اگر با آنها قطع رابطه شود بپیوندند.»<ref>ترجمه تقسیر جوامع الجامع، جلد۳، صفحه ۲۷۵</ref> | ||
برخی مفسرین در تفسیر از بین بردن بدی با خوبی میگویند با انجام طاعات و عبادات، معصیت را دور میکنند.<ref>التبیان فی تفسیر القرآن، جلد۶، صفحه ۲۴۵</ref> | برخی مفسرین در تفسیر از بین بردن بدی با خوبی میگویند با انجام طاعات و عبادات، معصیت را دور میکنند.<ref>التبیان فی تفسیر القرآن، جلد۶، صفحه ۲۴۵</ref> | ||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
در [[سوره یوسف]] داستان گذشتگان را عبرتی برای خردمندان میداند: {{قرآن|لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ ۗ|ترجمه=به راستی در سرگذشت آنان، برای خردمندان عبرتی است.|سوره=یوسف|آیه=۱۱۱}} و در جایی دیگر، خلقت آسمان و زمین و اختلاف شب و روز را نشانههایی برای خردمندان میداند.<ref>آیه ۱۹۰ سوره آلعمران</ref> | در [[سوره یوسف]] داستان گذشتگان را عبرتی برای خردمندان میداند: {{قرآن|لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ ۗ|ترجمه=به راستی در سرگذشت آنان، برای خردمندان عبرتی است.|سوره=یوسف|آیه=۱۱۱}} و در جایی دیگر، خلقت آسمان و زمین و اختلاف شب و روز را نشانههایی برای خردمندان میداند.<ref>آیه ۱۹۰ سوره آلعمران</ref> | ||
=== خطاب به اولوا | === خطاب به اولوا الالباب و دعوت به تقوا === | ||
در بسیاری از آیات خردمندان مورد خطاب خداوند است. در سوره بقره به خردمندان میگوید از من پروا کنید: {{قرآن|وَاتَّقُونِ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ|ترجمه=و ای خردمندان! از من پروا کنید.|سوره=بقره|آیه=۱۹۷}} و در آیه ۱۷۹ میگوید باشد که تقوا بورزید: {{قرآن|وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ|ترجمه=و ای خردمندان، شما را در قصاص زندگانی است، باشد که به تقوا گرایید.|سوره=بقره|آیه=۱۷۹}} در جایی دیگر هم خردمندان را دعوت به تقوا میکند: {{قرآن|فَاتَّقُوا اللَّـهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ الَّذِینَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَیْکُمْ ذِکْرًا|ترجمه=پس ای خردمندانی که ایمان آوردهاید، از خدا بترسید. راستی که خدا سوی شما تذکاری فرو فرستاده است.|سوره=طلاق|آیه=۱۰}} و در آیه ۱۰۰ سوره طلاق هم خردمندان را به تقوا فرامیخواند: {{قرآن|قُل لَّا یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ|ترجمه=بگو: «پلید و پاک یکسان نیستند، هر چند کثرت پلید[ها] تو را به شگفت آورد. پس ای خردمندان، از خدا پروا کنید، باشد که رستگار شوید.»|سوره=مائده|آیه=۱۰۰}} | در بسیاری از آیات خردمندان مورد خطاب خداوند است. در سوره بقره به خردمندان میگوید از من پروا کنید: {{قرآن|وَاتَّقُونِ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ|ترجمه=و ای خردمندان! از من پروا کنید.|سوره=بقره|آیه=۱۹۷}} و در آیه ۱۷۹ میگوید باشد که تقوا بورزید: {{قرآن|وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ|ترجمه=و ای خردمندان، شما را در قصاص زندگانی است، باشد که به تقوا گرایید.|سوره=بقره|آیه=۱۷۹}} در جایی دیگر هم خردمندان را دعوت به تقوا میکند: {{قرآن|فَاتَّقُوا اللَّـهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ الَّذِینَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَیْکُمْ ذِکْرًا|ترجمه=پس ای خردمندانی که ایمان آوردهاید، از خدا بترسید. راستی که خدا سوی شما تذکاری فرو فرستاده است.|سوره=طلاق|آیه=۱۰}} و در آیه ۱۰۰ سوره طلاق هم خردمندان را به تقوا فرامیخواند: {{قرآن|قُل لَّا یَسْتَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ یَا أُولِی الْأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ|ترجمه=بگو: «پلید و پاک یکسان نیستند، هر چند کثرت پلید[ها] تو را به شگفت آورد. پس ای خردمندان، از خدا پروا کنید، باشد که رستگار شوید.»|سوره=مائده|آیه=۱۰۰}} | ||