automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
موضع قرآن درباره پرهیز از اسراف چیست؟ | موضع قرآن درباره پرهیز از اسراف چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}[[اسراف]] حرام و از رفتارهای مذموم در قرآن است. در آیات زیادی درباره پرهیز از آن سخن گفته شده است. اسراف هم در مسایل مالی و اقتصادی است و هم در مسایل دیگر از جمله اسراف در نفس (گناه کردن) و قتل. خداوند در قرآن فرموده است اسرافکاران را دوست نمیدارد. | ||
== معنای اسراف == | |||
«[[اسراف]] به معنی تجاوز از حد و معیار در هر کاری است که از انسان سر بزند. و گاهی به خروج از اعتدال در مقدار خرج و مال و زمانی هم به چگونگی بذل مال و مورد آن اطلاق میشود.»<ref>راغب اصفهانی، مفردات راغب، ذیل کلمه سرف.</ref> | «[[اسراف]] به معنی تجاوز از حد و معیار در هر کاری است که از انسان سر بزند. و گاهی به خروج از اعتدال در مقدار خرج و مال و زمانی هم به چگونگی بذل مال و مورد آن اطلاق میشود.»<ref>راغب اصفهانی، مفردات راغب، ذیل کلمه سرف.</ref> | ||
خط ۱۲: | خط ۱۳: | ||
آیات مربوط به زیادهروی در مصرف مال شامل دو بخش است: | آیات مربوط به زیادهروی در مصرف مال شامل دو بخش است: | ||
'''الف:''' اسراف در مصرف شخصی: میفرماید:{{قرآن| | '''الف:''' اسراف در مصرف شخصی: میفرماید:{{قرآن|كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ|ترجمه=از میوه آن به هنگامی که به ثمر مینشیند بخورید و حق آن را به هنگام درو بپردازید؛ اسراف نکنید که خداوند مسرفین را دوست نمیدارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}} | ||
'''ب:''' اسراف به خاطر دیگران: وقتی انفاق از حد خارج شود نسبت به انفاقشونده و انفاقکننده هر دو عوارض سوء و زیانبار خواهد داشت؛ به این جهت است که قرآن مجید وقتی در آیه ۶۷ از [[سوره فرقان]] ویژگیهای مؤمنان و بندگان واقعی را برمیشمارد؛ یکی از آن ویژگیها را این گونه معرفی میفرماید:«کسانی هستند که هرگاه انفاق کنند نه اسراف میکنند و نه سختگیری، بلکه در میان این دو اعتدالی دارند.» حساب هر چیزی در پیشگاه خداوند متعال بر اساس حکمت بالغه او و مصلحت و عدالت و از روی اندازه و به دور از افراط و تفریط است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۵۱.</ref> | '''ب:''' اسراف به خاطر دیگران: وقتی انفاق از حد خارج شود نسبت به انفاقشونده و انفاقکننده هر دو عوارض سوء و زیانبار خواهد داشت؛ به این جهت است که قرآن مجید وقتی در آیه ۶۷ از [[سوره فرقان]] ویژگیهای مؤمنان و بندگان واقعی را برمیشمارد؛ یکی از آن ویژگیها را این گونه معرفی میفرماید:«کسانی هستند که هرگاه انفاق کنند نه اسراف میکنند و نه سختگیری، بلکه در میان این دو اعتدالی دارند.» حساب هر چیزی در پیشگاه خداوند متعال بر اساس حکمت بالغه او و مصلحت و عدالت و از روی اندازه و به دور از افراط و تفریط است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۱۵۱.</ref> | ||
خط ۱۹: | خط ۲۰: | ||
دومین بخش از اسراف را میتوان اسراف در امور غیر مادی دانست که خود چند قسم است: | دومین بخش از اسراف را میتوان اسراف در امور غیر مادی دانست که خود چند قسم است: | ||
'''الف:''' اسراف در قتل: در دوران جاهلیت رسم بر این بود که هرگاه کسی از روی ظلم و تعدی به قتل میرسید، بستگان مقتول با توجه به خوی و خصلت جاهلی و حس کینهتوزی و انتقامجویی چند نفر از بستگان قاتل را به قتل میرساندند. قرآن این تجاوز و انتقامجوئی را مردود دانسته و در سوره | '''الف:''' اسراف در قتل: در دوران جاهلیت رسم بر این بود که هرگاه کسی از روی ظلم و تعدی به قتل میرسید، بستگان مقتول با توجه به خوی و خصلت جاهلی و حس کینهتوزی و انتقامجویی چند نفر از بستگان قاتل را به قتل میرساندند. قرآن این تجاوز و انتقامجوئی را مردود دانسته و در [[سوره اسراء]] آیه ۳۳ میفرماید: «اما در قتل اسراف نکنید.» یعنی برای قتل یک نفر، یک نفر را به قتل برسانید آن هم از روی حق. | ||
'''ب:''' اسراف در نفس: کسی که از نظام اعتدال خارج میشود و با ارتکاب گناه و معصیت از حریم انسانی خود تجاوز میکند اسرافکار است. خداوند متعال میفرماید: {{قرآن|قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَه اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ|ترجمه=بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید از رحمت خداوند نومید نشوید که خداوند همه گناهان را میآمرزد|سوره=زمر|آیه=۵۳}} | '''ب:''' اسراف در نفس: کسی که از نظام اعتدال خارج میشود و با ارتکاب گناه و معصیت از حریم انسانی خود تجاوز میکند اسرافکار است. خداوند متعال میفرماید: {{قرآن|قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَه اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ|ترجمه=بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید از رحمت خداوند نومید نشوید که خداوند همه گناهان را میآمرزد|سوره=زمر|آیه=۵۳}} | ||
خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
۱. خشم الهی: اسرافکار چون تعادل و توازن اقتصادی جامعه را برهم میزند، از رحمت خدا بهدور و گرفتار خشم خدا میشود؛ همان گونه که در قرآن آمده است: {{قرآن|إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ|ترجمه=خداوند اسرافکاران را دوست نمیدارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}} | ۱. خشم الهی: اسرافکار چون تعادل و توازن اقتصادی جامعه را برهم میزند، از رحمت خدا بهدور و گرفتار خشم خدا میشود؛ همان گونه که در قرآن آمده است: {{قرآن|إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ|ترجمه=خداوند اسرافکاران را دوست نمیدارد.|سوره=انعام|آیه=۱۴۱}} | ||
۲. محرومیت از هدایت: خدای متعال که همواره درهای رحمتش را بر بندگان گشوده و خود را {{قرآن|غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ|سوره=غافر|آیه=۳}} | ۲. محرومیت از هدایت: خدای متعال که همواره درهای رحمتش را بر بندگان گشوده و خود را {{قرآن|غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ|سوره=غافر|آیه=۳}} معرفی کرده است لکن نسبت به اسرافکاران میفرماید: {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کذَّابٌ|ترجمه=همانا خداوند کسی را که اسرافکار و دروغگوست هدایت نمیکند.|سوره=غافر|آیه=۲۸}} | ||
۳. هلاکت: اسراف از هر نوعی که باشد انسان را به نابودی میکشد. قرآن مجید این حقیقت را در [[سوره انبیا]] آیه ۹۶ چنین بیان میفرماید: «ما به وعده خویش وفا کردیم و آنها و هر که را خواستیم نجات دادیم و مردم مسرف را هلاک کردیم» | ۳. هلاکت: اسراف از هر نوعی که باشد انسان را به نابودی میکشد. قرآن مجید این حقیقت را در [[سوره انبیا]] آیه ۹۶ چنین بیان میفرماید: «ما به وعده خویش وفا کردیم و آنها و هر که را خواستیم نجات دادیم و مردم مسرف را هلاک کردیم» | ||
۴. کیفر اخروی: کیفر کسانی که از حدود الهی تجاوز کرده و اوامر و نواهی خدا را نادیده گرفته باشند، تنها فقر و تنگدستی در دنیا نیست بلکه عذاب اخروی نیز در انتظار آنان است. قرآن مجید در این باره در [[سوره طه]] آیه ۱۲۷میفرماید: «این چنین جزا میدهیم کسی را که اسراف کند و ایمان به آیات پروردگارش نیاورد، عذاب آخرت شدیدتر است» و در جای دیگر میفرماید: {{قرآن|وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَی اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ|ترجمه=و به یقین بازگشت ما در قیامت به سوی خداست؛ به راستی که مسرفان اهل دوزخند.|سوره=غافر|آیه=۴۳}} | ۴. کیفر اخروی: کیفر کسانی که از حدود الهی تجاوز کرده و اوامر و نواهی خدا را نادیده گرفته باشند، تنها فقر و تنگدستی در دنیا نیست بلکه عذاب اخروی نیز در انتظار آنان است. قرآن مجید در این باره در [[سوره طه]] آیه ۱۲۷میفرماید: «این چنین جزا میدهیم کسی را که اسراف کند و ایمان به آیات پروردگارش نیاورد، عذاب آخرت شدیدتر است» و در جای دیگر میفرماید: {{قرآن|وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَی اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ|ترجمه=و به یقین بازگشت ما در قیامت به سوی خداست؛ به راستی که مسرفان اهل دوزخند.|سوره=غافر|آیه=۴۳}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* تفسیر موضوعی، جامعه در قرآن، آیت الله جوادی آملی. | |||
* وسائل الشیعه، ج۲۱، باب استحباب اقتصاد و در نفقه. | |||