قول سدید: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

قول سدید (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۶

۱٬۹۸۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۳

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

Fabbasi

trustworthy

۲٬۵۶۵

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
 {{شروع متن}}
 {{سوال}}
-قول سدید که در سورهٔ احزاب، آیه ی۷۰ آمده است به چه معنا است، توضیح دهید؟
+قول سدید که در سورهٔ احزاب، آیه ی۷۰ آمده است به چه معنا است؟
 {{پایان سوال}}
-{{پاسخ}}سدید به معنای قول محکم، صحیح و درست و به دور از دروغ و باطل و مطابق با واقع و دارای فایده است. خداوند در آیه ۷۰ سوره احزاب به اهل ایمان امر به تقوا و قول سدید می‌کند.
+{{پاسخ}}
+{{درگاه|واژه‌ها}}
+{{مفردات قرآن}}
+'''قول سدید''' به معنای گفتار محکم، صحیح و مطابق با واقع و دارای فایده است. خداوند در آیه ۷۰ [[سوره احزاب]] به اهل ایمان، دستور داده [[تقوا]] را رعایت کنند و در گفتار، «قول سدید» را بگویند:
+{{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد و سخن درست بگوييد|سوره=احزاب|آیه=۷۰}}
-== متن آیه ==
+برای واژه سدید چند معنا گفته شده که این معانی به یکدیگر نزدیک هستند:
-{{قرآن بزرگ|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا
-| سوره = احزاب
-| آیه = ۷۰
-| ترجمه = اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد و سخن درست بگوييد.
-}}
-== قول سدید ==
-اهل لغت برای واژه سدید چند معنا در نظر گرفته اند که به همدیگر نزدیک است:
-الف) کلمهٔ (سدید) از مادهٔ سداد، به معنای اصابت رأی و داشتن رشاد است. و بنابر این، قول سدید، عبارت است از کلامی که هم مطابق با واقع باشد و هم لغو نباشد. سخن فایده بخشی که فایده اش چون سخن چینی و امثال آن، غیر مشروع نباشد. پس بر مؤمن لازم است که به راستی آنچه می‌گوید مطمئن باشد و نیز گفتار خود را بیازماید، که لغو یا مایهٔ فساد نباشد.<ref>طباطبائی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم موسوی همدانی، سید محمد باقر، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، چاپخانه دفتر انتشارات، ج۱۶، ص۵۲۳.</ref>
-ب) (قول سدید) از ماده (سدّ) به معنای محکم و استوار و خلل ناپذیر و موافق حق و واقع است، سخنی که هم چون یک سدّ محکم، جلو امواج فساد و باطل را می‌گیرد و اگر بعضی از مفسران آن را به معنای (صواب) و بعضی به معنای «خالص بودن از کذب و لغو» یا هماهنگ بودن ظاهر و باطن یا صلاح و رشاد و مانند آن تفسیر کرده‌اند، همه به معنای جامع فوق بر می‌گردد.<ref>آیت الله مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ناشر دار الکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، بهار سال ۱۳۷۳، چاپ خانه مدرسه امیر المؤمنین ـ(ع) ـ، ج۱۷، ص۴۴۷.</ref>
-ج) قول سدید: سخنی درست و استوار و به دور از دروغ و تباهی بر زبان آورید، سخنی که از باطل گرایی و بیهوده گویی به دور و قالب و محتوای آن پاک و خالصانه باشد. به باور برخی، منظور از واژهٔ «حسن» این است که سخنبه زبان آوردن صادقانه، لا اله الا الله یا اصل توحید و توحیدگرایی است.<ref>علامه طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، سال ۱۳۸۰، مترجم کرمی، علی، ج۱۱، ص۵۸۸.</ref>
-'''روایت:'''
-امام علی(ع) می‌فرماید: راستگو در آستانهٔ نجات و بزرگواری است و دروغگو در لبهٔ پرتگاه و خواری.<ref>محمدی ری شهری، محمد، منتخب میزان الحکمه، ۱ جلدی، تلخیص، حسینی، سید حمید، ناشر سازمان چاپ و نشر دار الحدیث، ص۳۱۵، ح۳۴۷۸.</ref> امام سجاد(ع) می‌فرماید: گفتار نیک، دارایی را زیاد می‌کند و روزی را افزایش می‌دهد و اجل را به تأخیر می‌اندازد و انسان را نزد خانواده محبوب می‌گرداند و (شخص) را به بهشت می‌برد.<ref>همان، ص۴۹۹، حدیث شماره ۵۶۲۰.</ref>{{پایان پاسخ}}
-{{مطالعه بیشتر}}
-== مطالعه بیشتر ==
-تفسیر روان جاوید در تفسیر قرآن، آیت الله حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی، ج۴
-تفسیر نور آقای محسن قرائتی، ص۴۰۹ و ۴۱۰، ج۹
+* کلمه سدید عبارت است از کلامی که مطابق با واقع بوده و لغو نباشد. سدید سخن فایده بخشی است که غیر مشروع نباشد. براساس آیه ۷۰ سوره احزاب، بر مؤمن لازم است که به راستی آنچه می‌گوید مطمئن باشد و نیز گفتار خود را بیازماید، که لغو یا مایه فساد نباشد.<ref>طباطبائی، محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین، ج۱۶، ص۵۲۳.</ref>
-{{پایان مطالعه بیشتر}}
+* قول سدید از ماده (سدّ) به معنای محکم، خلل ناپذیر و موافق حق و واقع آمده است. سدید را سخنی دانسته‌اند که مانند سد محکم، جلو امواج فساد و باطل را می‌گیرد.<ref> مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ یازدهم، ۱۳۷۳ش، ج۱۷، ص۴۴۷.</ref>
+* قول سدید: سخنی درست و استوار و به دور از [[دروغ]] و تباهی. سخنی که از باطل گرایی و بیهوده گویی به دور و قالب و محتوای آن پاک و خالصانه باشد.<ref>طبرسی، فضل بن الحسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، مترجم: علی کرمی، تهران، چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، سال ۱۳۸۰ش، ج۱۱، ص۵۸۸.</ref>
-== منابع ==
+==منابع==
 {{پانویس|۲}}
 {{شاخه
- | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
+| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
- | شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن
+| شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن
- | شاخه فرعی۲ =
+| شاخه فرعی۲ =
- | شاخه فرعی۳ =
+| شاخه فرعی۳ =
 }}
 {{تکمیل مقاله
- | شناسه =
+| شناسه = -
- | تیترها =
+| تیترها = -
- | ویرایش =
+| ویرایش = شد
- | لینک‌دهی =
+| لینک‌دهی = شد
- | ناوبری =
+| ناوبری =
- | نمایه =
+| نمایه =
- | تغییر مسیر =
+| تغییر مسیر =
- | ارجاعات =
+| ارجاعات =
- | بازبینی =
+| بازبینی = شد
- | تکمیل =
+| تکمیل =
- | اولویت =
+| اولویت = ج
- | کیفیت =
+| کیفیت = ب
 }}
 {{پایان متن}}