اندازه قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

قبر باید به اندازه‌ای باشد که جنازه را بتوان به پهلو در آن خوابانید به نحوی که سمت راست جنازه رو به قبله باشد. همچنین از شرایط لازم قبر این است در داخل زمین به نحوی قرار بگیرد که بویش بیرون نیاید و جسد، از خطر درندگان حفظ شود.<ref>محمد باقر مجلسی، زاد المعاد، ص۵۶۰.</ref>

برای قبر مستحباتی ذکر شده است که ابتدا، زمین را با طول و عرض مناسب با میت بکنند. به گودی قد یک انسان یا به اندازه ای که انسان تا شانه‌ها در آن فرورود یا تا اندازه ای که تا سینه فرورود.

* دیوار سمت قبله قبر را به اندازه‌ای که انسان بتواند در آن بنشیند، خالی کنند. پس از قرار دادن جنازه در درون قبر و ریختن خاک، قبر را به اندازهٔ چهار انگشت باز و به شکل چهارگوش بالا آورند.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۱۶۵، کتاب الجنائز، باب حد حفر القبر و اللحد و الشق، ج۳، ص۱۴۰، ۱۹۵ و ۱۹۹; و زاد المعاد، ص۵۵۹ و ۵۶۱.</ref> این قبر در زمین‌های سخت و غیرقابل ریزش سفارش شده است، چنان‌که ابوطلحهٔ انصاری، قبر مبارک رسول خدا (صلی الله علیه وآله) را نیز همین گونه آماده کرده بود.<ref>فروع کافی، ج۳، ص۱۶۵.</ref>

* در این نوع قبر، به جای خالی کردن دیوار، کف قبر را به همان اندازهٔ لحد می‌شکافند، به این صورت که مقداری از دو طرف دیواره را می‌گذارند تا آجر، سنگ‌های پهن یا بتون‌هایی که می‌گذارند، روی آن دیواره جا بگیرد. این گونه قبرها، برای زمین‌های نرم است. امام باقر(ع) همین شکل را برای جنازه‌شان سفارش فرموده بودند.<ref>فروع کافی، ج۳، ص۱۶۵.</ref> امام کاظم(ع) دستور داد تا قبر فرزندش را گچ کاری کنند و اسمش را روی آن حک کنند.<ref>فروع کافی، ج۳، ص۲۰۲.</ref>