آزمایش همه انسان‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

سنت امتحان يک سنت ثابت الهي است که هيچ انساني از آن استثنا نشده است. قرآن مجيد، با اشاره به امتحان عمومي انسان ها، مي فرمايد: {{قرآن|أحسب الناس أن يتركوا أن يقولوا آمنّا و هم لا يفتنون<ref>عنكبوت/ ۱.</ref> |ترجمه=آيا مردم گمان مي كنند بدون امتحان رها مي شوند، نه هرگز، بلكه همگي بايد امتحان دهند.}}  هر چند که شکل و کيفيت امتحان ممکن است متفاوت باشد، بعضي مشکل، بعضي آسان؛ برخي جاني، برخي مالي و ... در آيات قرآن كريم به نمونه هايي از اموري كه انسان با آنها امتحان مي شود اشاره شده، از قبيل: ترس، گرسنگي، زيان هاي مالي و مرگ و…  

بنابراين، مواردي كه در آيه شمرده شده جنبه انحصاري ندارد. هر چند از نمونه هاي روشن و زنده آزمايش هاي الهي است.  

هر فردي و هر گروه و جمعيتّي به نوعي در اين سنّت الهي شريك و سهيم اند و امتحانات خداوند در چهره هاي گوناگون به سراغ آنها مي آيد. <ref>مکارم شيرازي، ناصر و همکاران، تفسير نمونه، دارالكتب الاسلاميه، ج۱، ص۵۲۸.</ref>

گروهي در محيط هايي قرار مي گيرند كه از هر نظر آلوده است وسوسه هاي فساد از هر طرف آنها را احاطه مي كند، امتحان بزرگ آنها اين است كه در چنين جو و شرايطي همرنگ محيط نشوند و اصالت و پاكي خود را حفظ كنند.  

گروهي در فشار محروميت ها قرار مي گيرند، در حالي كه مي بينند اگر حاضر به معاوضه كردن سرمايه هاي اصيل وجود خود باشند، فقر و محروميت به سرعت در هم مي شكند، اما به بهاي از دست دادن ايمان و تقوي و آزادگي و عزت و شرف و همين آزمون آنها است.