پرش به محتوا

حضور یک‌ساله رباب كنار قبر امام حسين(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}آیا «رباب» همسر امام حسین(ع) تا یک سال در کنار قبر امام ماند و عزاداری کرد؟{{پایان سوال}}
آیا این درست است که «رباب» ـ همسر امام حسین(ع) ـ تا یک سال تنها و بدون همراه داشتن شخصی محرم در کنار قبر مطهر ماند و از دنیا رفت؟ {{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
منابع تاریخی نقل کرده‌اند که [[رباب همسر امام حسین(ع)]]، پس از [[شهادت امام حسین(ع)]] و برگشت از شام، حدود یک سال عزاداری کرده و سپس فوت کرد. در مورد این‌که این عزاداری در کجا بوده، دو نقل وجود دارد:
منابع تاریخی نقل کرده‌اند که [[رباب همسر امام حسین(ع)]]، پس از شهادت حضرت، و برگشت از شام، حدود یک سال عزاداری کرده و سپس فوت کرد. در مورد این‌که این عزاداری در کجا بوده، دو نقل وجود دارد:


'''حضور در کربلا'''
'''حضور در کربلا'''


ابن‌اثیر در کتاب «الکامل فی التاریخ»، نقل کرده که رباب همسر امام حسین(ع)، پس از بازگشت از شام، با کربلا آمده و یک سال کنار قبر امام حسین(ع) عزاداری نمود و سپس به مدینه بازگشت و درگذشت.<ref>الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج۴، ص۸۸، طبع بیروت.</ref> برخی محققان این نقل را ضعیف دانسته‌اند؛ زیرا ابن‌اثیر برای این قول، هیچ قائلی را ذکر نکرده است.<ref>تحقیق در اولین اربعین حضرت سید الشهداء، شهید قاضی، ص۳۵۸، بنیاد فرهنگی شهید قاضی طباطبایی.</ref>
ابن‌اثیر در کتاب «الکامل فی التاریخ»، نقل کرده که رباب همسر امام حسین(ع)، پس از بازگشت از شام، به کربلا آمده و یک سال کنار قبر امام(ع)، عزاداری نمود و سپس به مدینه بازگشت و درگذشت؛<ref>الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج۴، ص۸۸، طبع بیروت.</ref> برخی محققان این نقل را ضعیف دانسته‌اند؛ زیرا ابن‌اثیر برای این قول، هیچ قائلی را ذکر نکرده است.<ref>تحقیق در اولین اربعین حضرت سید الشهداء، شهید قاضی، ص۳۵۸، بنیاد فرهنگی شهید قاضی طباطبایی.</ref>


معتقدان به این قول به دو نکته توجه داده‌اند:  
معتقدان به این قول به دو نکته توجه داده‌اند:  
 
* این ادعا که «رباب» در کنار قبر امام حسین(ع)، مانده، بدین معنا نیست که شب و روز از قبر جدا نشده، بلکه ممکن است، در آبادانی‌های نزدیک، اقامت داشته و در بیشتر اوقات نزد قبر مطهر رفته باشد.
* این ادعا که «رباب» در کنار قبر مبارک مانده، بدین معنا نیست که شب و روز از قبر جدا نشده، بلکه ممکن است در آبادانی‌ها و قریه‌های نزدیک، اقامت گزیده و در اغلب اوقات نزد قبر مطهر رفته باشد.
* در آن زمان، توقف و عزاداری همسران با وفای اشخاص و اشراف، نزد قبر همسرشان رایج بوده است؛ چنان‌که [[فهرست همسران و فرزندان امام حسین(ع)|فاطمه دختر امام حسین(ع)]]، پس از وفات شوهرش، [[حسن مثنی]] فرزند [[امام حسن مجتبی(ع)|امام مجتبی(ع)]]، تا یک سال کنار قبرش چادر زد و عزادار شد.<ref>سفینه البحار، محدث قمی، ج۱، ص۲۵۶. طبع نجف.</ref>
* در آن زمان، توقف و عزاداری همسران با وفای اشخاص و اشراف، نزد قبر همسرشان معمول بوده است؛ چنان‌که [[فهرست همسران و فرزندان امام حسین(ع)|فاطمه دختر امام حسین(ع)]] پس از وفات شوهرش، [[حسن مثنی]] فرزند [[امام حسن مجتبی(ع)|امام مجتبی(ع)]]، تا یک سال کنار قبرش چادر زد و عزادار شد.<ref>سفینه البحار، محدث قمی، ج۱، ص۲۵۶. طبع نجف.</ref>


'''حضور در مدینه'''
'''حضور در مدینه'''


بر مبنای روایتی است که مرحوم کلینی در «اصول کافی» که از معتبرترین کتب شیعه است، از مصقله الطحان از امام صادق(ع) نقل کرده است که آن حضرت فرمود:
کلینی از محدثان شیعه در کتاب کافی، از [[امام صادق(ع)]]، نقل کرده که شخصی برای رباب همسر امام حسین(ع)، چند پرنده سیاه هدیه فرستاد، (آن مرغ‌ها را هدیه فرستاد تا از آن غذا تهیه نماید و برای عزاداری امام حسین(ع)، تقویت شود) رباب وقتی آن‌ها را دید، گفت: ما جشن برگزار نمی‌کنیم (غذاهای لذیذ در عروسی‌ها و جشن‌ها استفاده می‌شد)، این‌ها را برای چه می‌خواهیم؟! بعد، دستور داد آن‌ها را از خانه بیرون بردند.<ref>کلینی، اصول کافی، کتاب الحجه، ص۴۶۶، طبع آخوندی، تهران.</ref>
 
«مصقله می‌گوید: شنیدم امام صادق(ع) می‌فرمود: چون حسین(ع) کشته شد، همسر کلابیّه آن حضرت برایش سوگواری به پا کرد و خود گریست و زنان و خدمتگذاران او هم گریستند تا اشک چشمانش خشک شد و تمام گشت، آن هنگام یکی از کنیزانش را دید، می‌گرید و اشک چشمش جاری است، او را طلبید و گفت: چرا در میان ما تنها اشک تو جاری است؟! او گفت: من شربت سویق می‌آشامم. او هم دستور داد سویق تهیه کنند. از آن نوشیدند. بعد اظهار داشت می‌خواهم با این عمل برای گریستن بر حسین(ع) نیرو پیدا کنیم.
 
شخصی برای او چند پرندهٔ سیاه هدیه فرستاد، چون آن‌ها را دید گفت: اینها چیست، گفتند: هدیه‌ای است که فلانی فرستاده تا بر سوگواری حسین کمک شود. او گفت ما جشن برگزار نمی‌کنیم، این‌ها را برای چه می‌خواهیم؟! بعد دستور داد آن‌ها را از خانه بیرون کردند، چون از خانه بیرون شدند اثری از آن‌ها احساس نشد. مثل این که میان آسمان و زمین پرواز کردند…»<ref>اصول کافی، کتاب الحجه، شیخ کلینی، ص۴۶۶، طبع آخوندی، تهران، و طبع تبریز، ص۲۵۴؛ مرآه العقول، ج۱، ۳۹۴.</ref>
 
از خبر طحان استفاده می‌شود که گریه و عزای آن بانوی معظمه در خانه و منزلی بوده است؛ اما در کنار قبر سیدالشهدا(ع) در آن زمان هنور خانه‌ای وجود نداشته، تا ایشان بفرمایند، مرغ‌ها را از آن خانه بیرون رانند.
 
در این روایت، «الجُؤَن» مثل «صُرَد» جمع جُونی است و آن نوعی پرندهٔ سنگ‌خوار می‌باشد که بال‌ها و شکم آن سیاه است.<ref>فرهنگ بزرگ جامع نوین، احمد سیّاح، ترجمهٔ المنجد، نوشتهٔ لویس معلوف، ج۱، ص۳۰۰، انتشارات اسلام.</ref> آن مرغ‌ها را شخصی برای آن بانو هدیه فرستاده که از آن غذا تهیه نماید تا برای ماتم و عزای سیدالشهدا(ع) و گریه بر آن حضرت، تقویت شود و ایشان هم فرمود: غذا درست کردن از مرغان لطیف، در ماتم آن حضرت تناسب ندارد؛ چرا که غذاهای لذیذ را در عروسی‌ها درست می‌کنند.


مرحوم شهید قاضی ـ رحمه الله علیه ـ از این روایت استفاده کرده است که رباب عزا را در مدینه برپا کرده است نه در کربلا و گفته‌اند، افزون بر این که امام سجاد(ع) مانع می‌شد، همسر امام حسین(ع) خود نیز تا یک سال در بیابان کربلا تنها نمی‌ماند و این مطلب را از شخصیت او بعید دانسته است.
برخی از این روایت استفاده کرده اند که گریه و عزاداری رباب، در خانه خودشان در مدینه بوده و در کنار قبر امام حسین(ع)، در آن زمان هنوز خانه‌ای وجود نداشت.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۸: خط ۲۷:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =-
  | تیترها =
  | تیترها =-
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۴۸: خط ۳۷:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}


{{پایان متن}}
{{پایان متن}}