۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== توانایی انسانها در کنترل برخی بلایا == | == توانایی انسانها در کنترل برخی بلایا == | ||
با وجود اینکه انسانها در دل بلاها و مصائب قرار گرفته و جهان ماده با حوادث ناگواری چون طوفان، سیل و زلزله همراه است، ولی انسانها میتوانند از زیانهای آنها بکاهند و حتی در برخی موارد از آنها به سود خود بهره گیرند. ساختن خانههای ضد زلزله در مراکز زلزله خیز، احداث سدهای استوار در محلهای سیلخیز، بخشی از زیانهای ناشی از این دو حادثه طبیعی را جلوگیری میکند و چه بسا انسان از آن به سود خود بهره میگیرد.<ref>سبحانی، جعفر، همان، ص۱۲۲.</ref> | |||
== برخی عذابها در قالب حوادث طبیعی == | == برخی عذابها در قالب حوادث طبیعی == | ||
<nowiki>در قرآن و روایات اسلامی | <nowiki>در قرآن و روایات اسلامی بخشی از حوادث جوامع انسانی، به عنوان مجازات گناهان دانسته شده است. گناهان و کردار ناشایسته انسان، نه تنها در مورد شخص گنهکار تأثیر دارد، بلکه نسبت به سرنوشت سایر افراد جامعه نیز مؤثر است، قرآن کریم صریحاً اعلام میکند که: {{قرآن|و اتّقوا فتنه لاتصیبّن الذّین ظلموا منکم خاّصه</nowiki><ref>انفال/ ۲۵.</ref><nowiki> از فتنه ای که تنها به ستمگران شما نمیرسد بترسید}} و در مورد گروهی از امتهای پیشین که هر کدام به خاطر گناهانشان گرفتار مجازاتهایی شدند میفرماید: {{قرآن|فکلّاً اخذنا بذنبه .. و منهم من اغرقنا و ماکان الله لیظلمهم و لکن کانوا انفسهم یظلمون</nowiki><ref>عنکبوت/ ۴۰.</ref><nowiki> یعنی هر یک از ایشان را به گناهش گرفتار کردیم … بعضی را غرق کردیم و این خدا نبود که بر ایشان ستم کرد، بلکه خودشان بر خود ستم کردند.}}</nowiki> | ||
امام صادق(ع) میفرماید: هرگاه خدا بر قومی خشم گیرد ولی بر آنها عذابی نازل نکند مایحتاج آنها را گران میکند و عمر ایشان را کوتاه میکند و تجارتشان را کم سود و رودهای آن را کمآب کرده و اشرار را بر آنها حاکم میکند و آنها را از باران محروم میکند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالنوار، ج۷۰، ص۳۵۳.</ref> و از حضرت امیر نقل است که فرمود: «توقّوا الذنوب، فما من بلیّه و لا نقص رزق الا بذنب …» یعنی از گناه پرهیز کنید زیرا هیچ بلا و مصیبتی جز به سبب گناه رخ نمیدهد.<ref>محمد ریشهری، محمد، میزان الحکمه، چاپ دوم، دارالحدیث، ج۴، ص۱۹۰۰، ح۶۶۳۵.</ref> | امام صادق(ع) میفرماید: هرگاه خدا بر قومی خشم گیرد ولی بر آنها عذابی نازل نکند مایحتاج آنها را گران میکند و عمر ایشان را کوتاه میکند و تجارتشان را کم سود و رودهای آن را کمآب کرده و اشرار را بر آنها حاکم میکند و آنها را از باران محروم میکند.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالنوار، ج۷۰، ص۳۵۳.</ref> و از حضرت امیر نقل است که فرمود: «توقّوا الذنوب، فما من بلیّه و لا نقص رزق الا بذنب …» یعنی از گناه پرهیز کنید زیرا هیچ بلا و مصیبتی جز به سبب گناه رخ نمیدهد.<ref>محمد ریشهری، محمد، میزان الحکمه، چاپ دوم، دارالحدیث، ج۴، ص۱۹۰۰، ح۶۶۳۵.</ref> |