پرش به محتوا

عقاید اخباری‌گری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi}}
{{نیازمند گسترش}}
 
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
ویژگی‌های اخباری‌گری چیست؟
اخباری‌گری و ویژگی‌های آن چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی و پیشینه ==
اخباری‌گری رویکردی در مباحث فقهی، اجتهاد و تقلید است که در آن، تمایلی به اصول کلّی عقلی و شرعی در استنباط فقهی نیست و تنها، بر اساس نصوص احادیث عمل می‌شود.<ref>فائز، قاسم و محمد  شریفی، پیدایش سیر تطور و تداوم اخباری‌گری، در کتاب قیم،  شماره ۱۱، پاییز و زمستان ۱۳۹۳ش، ص۲۱۴.</ref> مفهوم مقابل اخباری‌گری، اصولی‌گری است.
اخباری‌گری رویکردی در مباحث [[فقه|فقهی]] است که در آن، تمایلی به اصول کلّی عقلی و شرعی در استنباط احکام شرعی نیست و تنها، بر اساس نصِّ [[حدیث|احادیث]] عمل می‌شود.<ref>فائز، قاسم و محمد  شریفی، پیدایش سیر تطور و تداوم اخباری‌گری، در کتاب قیم،  شماره ۱۱، پاییز و زمستان ۱۳۹۳ش، ص۲۱۴.</ref> مفهوم مقابل اخباری‌گری، [[اصولی‌گری]] است.  
 
== تاریخچه ==
حدیث‌گرایی از زمان شهید ثانی (۹۱۱-۹۵۶ق) در میان عالمان شیعه دیده می‌شود. حدیث‌گرایی را رگه‌هایی از اخباری‌گری دانسته‌اند.  


بنا بر تعلیم قرآن و پیامبر، منابع شناخت اصول و فروع دین در مرحله اول قرآن و سنت پیامبر و اهل بیت به اضافه عقل می‌باشد که در قرآن و سنت بدان تصریح و تأکید شده است؛ در مکتب شیعه به هدایت اهل بیت، انحراف رجوع به قیاس و استحسانات عقلی و انحراف اخباری‌گری تا قرن‌های اخیر ظهور چندانی نداشت گر چه در دوره بعد از غیبت صغرا در افکار و آراء برخی از علما رگه‌هایی از اخباری‌گری مشاهده می‌شود، ولی با توجه به قدرتمندی عالمانی چون شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی و …؛ رگه‌های فکری اخباری‌گری قوت و تداوم نیافت.
در دوره بعد از غیبت صغرا در افکار و آراء برخی از عالمان شیعه رگه‌هایی از اخباری‌گری به وجود آمد، ولی با توجه به وجود عالمانی چون شیخ مفید، سید مرتضی و شیخ طوسی اندیشه‌های اخباری‌گری قدرت و تداوم نیافت. اخباری‌گری با شروع دوره صفویه، به‌تدریج قدرت یافت و در قرن دوازدهم با ظهور ملا امین استرآبادی، بر بیشتر حوزه‌های شیعه سیطره یافت.


از زمان حکومت صفویه، اخباری‌گری کم‌کم قدرت یافت و در قرن دوازدهم با ظهور ملا امین استرآبادی، بر غالب حوزه‌های شیعی سیطره و استیلای بلامنازع یافت.
پیشینه حدیث‌گرایی که رگه‌هایی از اخباری‌گری دانسته شده در میان عالمان شیعه، به زمان [[شهید ثانی]] (۹۱۱-۹۵۶ق) بازگردانده شده است.


== ویژگی‌ها ==
== ویژگی‌ها ==
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش