حکم شکنجه متهم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

مطابق قوانین اسلام شکنجه یا ضرب و شتم افرادی که متهم به ارتکاب جرم هستند جایز نیست. در روایتی از [[پیامبر اکرم(ص)]] نقل شده: {{متن عربی|إنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّهِ عز و جل رَجُلٌ جَرَّدَ ظَهرَ مُسلِمٍ بِغَيرِ حَقٍّ|ترجمه=مبغوض‌ترین مردم به سوی خداوند کسی است که پشت مسلمانی را بدون حق مضروب نماید}}. این روایت مورد اتفاق مراجع تقلید است.<ref>استفتاء از دفاتر مراجع عظام تقلید.</ref> بر این اساس اگر جرم فردی ثابت شد، یکی از مجازات‌های شرع مانند [[حد]]، [[قصاص]]، [[دیه]] یا [[تعزیر]] در مورد او اجرا می‌گردد. اگر جرم او ثابت نشد، تبرئه می‌شود.  

شکنجه، ضرب و شتم افراد جایز نیست؛ از این رو در قانون اساسی آمده است: «هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت اقرار یا سوگند مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می‌شود».<ref>قانون اساسی، اصل سی و هشتم.</ref> همچنین «هتک حرمت و حیثیت کسی که به حکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید شده به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است».<ref>قانون اساسی، اصل سی و نهم.</ref>