پرش به محتوا

عذاب شدن معبودان غیر از خدا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
در سوره صافات آیات ۲۲–۲۳ و سوره انبیاء آیات ۹۸–۹۹ گفته شده که علاوه بر مشرکان، معبودان مثل حضرت عیسی، خورشید، ستارگان و بتها نیز ذر آتش جهنم سوزانده می‌شوند. دو خطا در این آیات وجود دارد: ۱.سوزاندن معبود بی‌معنی است. چون آنها بی‌جان هستند و دردی را حس نمی‌کنند؛ پس سوزاندن‌شان توسط خدا بی‌معنی است. ۲.بیشتر معبودان مانند حضرت عیسی و … ناخواسته مورد پرستش واقع شده‌اند؛ پس سوزاندن این معبودان ظلم خدا درباره آنها نیست؟
بر اساس آیات ۲۲ و ۲۳ سوره صافات و آیات ۹۸ و ۹۹ سوره انبیاء،  معبودان غیر از خدا عذاب خواهند شد. عذاب معبودانی مانند بت‌ها که جان ندارند چه فایده‌ای دارد؟ آیا این آیه شامل معبودانِ انسانی مانند فرعون نیز می‌شود؟ در این صورت با معبودانی مانند حضرت عیسی(ع) که با پرسیده‌شدن خود مخالف بودند یا در آن نقشی نداشتند چگونه برخورد خواهد شد؟{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
سوزاندن معبودان خیالی بت‌پرستان از آن جهت نیست که آن معبودان در این موضوع صاحب اختیار بوده‌اند و خداوند از این کار قصد عذاب آن‌ها را دارد، بلکه این امر به منظور عذاب و تحقیر مشرکان است. از این رو اشکال مذکور در سؤال مبنی بر جاندار نبودن آنها یا ظالمانه بودن این سوزانده شدن، به سادگی پاسخ داده خواهد شد. در ضمن از آیات قرآن استفاده نمی‌شود که معبودان بدون ادعا مانند حضرت عزیر، حضرت عیسی و غیره در آتش جهنم خواهند سوخت.
سوزاندن معبودان خیالی بت‌پرستان از آن جهت نیست که آن معبودان در این موضوع صاحب اختیار بوده‌اند و خداوند از این کار قصد عذاب آن‌ها را دارد، بلکه این امر به منظور عذاب و تحقیر مشرکان است. از این رو اشکال مذکور در سؤال مبنی بر جاندار نبودن آنها یا ظالمانه بودن این سوزانده شدن، به سادگی پاسخ داده خواهد شد. در ضمن از آیات قرآن استفاده نمی‌شود که معبودان بدون ادعا مانند حضرت عزیر، حضرت عیسی و غیره در آتش جهنم خواهند سوخت.


== تحقیر بت‌پرستان ==
== عذاب و تحقیر بت‌پرستان ==
به آتش انداختن بت‌ها که هم در آیات سوره انبیا و هم سوره صافات ذکر شده، نوعی عذاب برای بت پرستان و تحقیری برای افکار آنان می‌باشد. در تفسیر نمونه ذیل آیه ۹۸ از سوره انبیا آمده است: «اگر سؤال شود که انداختن بتها در جهنم چه فلسفه‌ای دارد، در پاسخ باید گفت: این خود یک نوع عذاب و مجازات است برای بت‌پرستان که ببینند در آتشی که از بتهای‌شان زبانه می‌کشد می‌سوزند، از این گذشته تحقیری است برای افکار آنها که به چنین موجودات بی‌ارزشی پناه می‌بردند.»<ref>رک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ه‍. ش، ج۱۳، ص۵۰۷.</ref>
به آتش انداختن بت‌ها که هم در آیات سوره انبیا و هم سوره صافات ذکر شده، نوعی عذاب برای بت پرستان و تحقیری برای افکار آنان می‌باشد. در تفسیر نمونه ذیل آیه ۹۸ از سوره انبیا آمده است: «اگر سؤال شود که انداختن بتها در جهنم چه فلسفه‌ای دارد، در پاسخ باید گفت: این خود یک نوع عذاب و مجازات است برای بت‌پرستان که ببینند در آتشی که از بتهای‌شان زبانه می‌کشد می‌سوزند، از این گذشته تحقیری است برای افکار آنها که به چنین موجودات بی‌ارزشی پناه می‌بردند.»<ref>رک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ه‍. ش، ج۱۳، ص۵۰۷.</ref>


automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش