automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==تعریف عقل و معرفت دینی== | ==تعریف عقل و معرفت دینی== | ||
عقل، اگر خالی از مغالطه، وهم و تخیل بوده و بر قضایای یقینی تکیه داشته باشد، منبع معرفت دینی است.<ref>خسروپناه، عبدالحسین، کلام جدید، قم، نشر مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص۶۵.</ref> این عقل نیرویی است که [[انسان]] به کمک آن میتواند حقیقت را بشناسد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، چکیدهای از اندیشههای بنیادین اسلامی، قم، مؤسسه پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص۶۴.</ref> عقل به این معنا، نوعی از علم است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، دینشناسی، مرکز نشر اسراء، چاپخانه جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۳۸۱، ص۱۳۹.</ref> | عقل، اگر خالی از مغالطه، وهم و تخیل بوده و بر قضایای یقینی تکیه داشته باشد، منبع معرفت دینی است.<ref>خسروپناه، عبدالحسین، کلام جدید، قم، نشر مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیه، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص۶۵.</ref> این عقل نیرویی است که [[انسان]] به کمک آن میتواند حقیقت را بشناسد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، چکیدهای از اندیشههای بنیادین اسلامی، قم، مؤسسه پژوهشی امام خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص۶۴.</ref> عقل به این معنا، نوعی از علم است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، دینشناسی، مرکز نشر اسراء، چاپخانه جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۳۸۱، ص۱۳۹.</ref> | ||
{{جعبه گفتاورد | |||
|عنوان = | |||
|گفتاورد = <small>امام کاظم(ع):</small> | |||
«برای خدا بر مردم دو حجت است: حجتی ظاهری و حجتی باطنی. حجت ظاهری رسولان، پیامبران و امامان(ع) هستند و حجت باطنی عقل است.» | |||
|منبع = <small>کلینی، الکافی، الاسلامیه، ج۱، ص۱۶.</small> | |||
|تراز = چپ | |||
|عرض = 200px | |||
|حاشیه = 2px | |||
|اندازه قلم = | |||
|رنگ پسزمینه = | |||
|شکلبندی = | |||
|پسزمینه عنوان = | |||
|رنگ قلم عنوان = | |||
|شکلبندی عنوان = | |||
|تراز گفتاورد = | |||
|شکلبندی گفتاورد = | |||
|گیومه گفتاورد = | |||
|تراز منبع = | |||
|شکلبندی منبع = | |||
}} | |||
معرفت دینی، اطلاعات و دانشهایی است که با پژوهش، فهم روشمند و متخصصانه از متون دینی، تدوین و تنظیم گردیده است،<ref>مجله کلام اسلامی، سال پنجم، مسلسل ۱۸، ص۶۶.</ref> [[علم تفسیر]]، [[علم کلام|کلام]]، [[علم اخلاق|اخلاق]] و [[فقه]]، بخشهای اصلی معرفت دینی را تشکیل میدهند.<ref>مجله کلام اسلامی، سال هفتم، مسلسل ۲۵، ص۲۲.</ref> | معرفت دینی، اطلاعات و دانشهایی است که با پژوهش، فهم روشمند و متخصصانه از متون دینی، تدوین و تنظیم گردیده است،<ref>مجله کلام اسلامی، سال پنجم، مسلسل ۱۸، ص۶۶.</ref> [[علم تفسیر]]، [[علم کلام|کلام]]، [[علم اخلاق|اخلاق]] و [[فقه]]، بخشهای اصلی معرفت دینی را تشکیل میدهند.<ref>مجله کلام اسلامی، سال هفتم، مسلسل ۲۵، ص۲۲.</ref> | ||
خط ۲۶: | خط ۴۶: | ||
اگر در موردی، ظاهر دلیل نقلی با عقل هماهنگ نبود، با دلیل عقلی میتوان در ظاهر دلیل نقلی تصرف کرد.<ref>جوادی آملی، دینشناسی، ص۱۴۸.</ref> گفتارهای معصومان(ع) همانگونه که دارای قید و تخصیص لفظی هستند، میتواند دارای قید عقلی نیز باشند که لحاظ آنها در فهم کلام معصومان(ع) ضروری است. | اگر در موردی، ظاهر دلیل نقلی با عقل هماهنگ نبود، با دلیل عقلی میتوان در ظاهر دلیل نقلی تصرف کرد.<ref>جوادی آملی، دینشناسی، ص۱۴۸.</ref> گفتارهای معصومان(ع) همانگونه که دارای قید و تخصیص لفظی هستند، میتواند دارای قید عقلی نیز باشند که لحاظ آنها در فهم کلام معصومان(ع) ضروری است. | ||
تخصیصهای عقلی متصل و منفصل هستند. تخصیص متصل [[بدیهیات عقلی]] است. تخصیص عقلی منفصل، نظریات یقینی است که قطعی بوده اما همزمان با حدیث به ذهن نمیآید بلکه نیاز به تحقیق علمی دارد.<ref>جوادی آملی، شریعت در آینه معرفت، ص۲۱۹.</ref> | تخصیصهای عقلی متصل و منفصل هستند. تخصیص متصل [[بدیهیات عقلی]] است. تخصیص عقلی منفصل، نظریات یقینی است که قطعی بوده اما همزمان با حدیث به ذهن نمیآید بلکه نیاز به تحقیق علمی دارد.<ref>جوادی آملی، شریعت در آینه معرفت، ص۲۱۹.</ref> | ||
{{جعبه گفتاورد | |||
|عنوان = | |||
|گفتاورد = <small>آیتالله مصباح یزدی:</small> | |||
== | «عقل توانایی درک امور آخرتی را ندارد و لذا نمیتواند به وجوب عملی خاص، به دلیل مصالح آخرتی آن، حکم کند. هم چنین عقل نمیتواند مصالح و مفاسد ابدی یا خفی و مکتوم را درک کند؛ چون قابل تجربه نیست.» | ||
|منبع = <small>شیخ صدوق، الامالی، ص۴۶۳.</small> | |||
|تراز = چپ | |||
|عرض = 200px | |||
|حاشیه = 2px | |||
|اندازه قلم = | |||
|رنگ پسزمینه = | |||
|شکلبندی = | |||
|پسزمینه عنوان = | |||
|رنگ قلم عنوان = | |||
|شکلبندی عنوان = | |||
|تراز گفتاورد = | |||
|شکلبندی گفتاورد = | |||
|گیومه گفتاورد = | |||
|تراز منبع = | |||
|شکلبندی منبع = | |||
}} | |||
*عقل، غالبا در مفاهیم طبیعی، قدرت فهم دارد و حقایق [[ | == محدوده عقل در معرفت دینی == | ||
*درک عقل محدود به کلیات است و جزئیات دین را نمیتوان با عقل درک کرد؛ زیرا جزئیات در دسترس برهان عقلی قرار نمیگیرد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، چکیدهای از اندیشههای بنیادین اسلامی، ص۶۹.</ref> | عقل انسانی، گرچه در معرفت دینی، نقش اساسی دارد ولی از درک همه حقایق به ویژه عالم ماورای طبیعت، ناتوان است و سهگونه محدودیت است: | ||
*درک امور شهودی نیاز به امور باطنی دارد و عقل قابلیت دریافت آنها را ندارد. البته عقل میتواند از امور شهودی، مفهوم انتزاع کند و آن را تجزیه و تحلیل نماید.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، چکیدهای از اندیشههای بنیادین اسلامی، ص۱۷۴.</ref> | * عقل، غالبا در مفاهیم طبیعی، قدرت فهم دارد و حقایق [[آخرت]] و ماورای طبیعت، برای عقل، قابل تجربه نیست.<ref>خسروپناه، کلام جدید، ص۸۳.</ref> | ||
* درک عقل محدود به کلیات است و جزئیات دین را نمیتوان با عقل درک کرد؛ زیرا جزئیات در دسترس برهان عقلی قرار نمیگیرد.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، چکیدهای از اندیشههای بنیادین اسلامی، ص۶۹.</ref> | |||
* درک امور شهودی نیاز به امور باطنی دارد و عقل قابلیت دریافت آنها را ندارد. البته عقل میتواند از امور شهودی، مفهوم انتزاع کند و آن را تجزیه و تحلیل نماید.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، چکیدهای از اندیشههای بنیادین اسلامی، ص۱۷۴.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |