۸٬۳۱۸
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
از قدیم الایام ختم | از قدیم الایام ختم سوره انعام در جلسات معمول بوده و در بین آیات معین، دعاهایی نیز خوانده میشد ولی اخیراً بعضی از اهل علم این کار را خوب نمیدانند و میگویند در بین سوره، نخواندن دعا بهتر است، لطفاً دلیل این افراد را توضیح دهید؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}آنهایی که گفتند در بین سوره [[دعا]] نخواندن بهتر است، در پاسخ میتوان گفت که اگر سند این ختم، صحیح باشد خواندن دعا در بین سورهها مانعی ندارد. چون در روایات آمده که [[امام صادق(ع)]] فرمود: «کسی که سوره الرحمن را بخواند و هر بار که آیه {{قرآن|فبای آلاء ربکما تکذبان}} را خواند، این جمله را بگوید: «لا بشیء من آلائک رب اکذب». اگر این سوره را در شب بخواند و در آن شب بمیرد، شهید مرده و اگر در روز بخواند و در آن روز بمیرد، شهید مرده است.»<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ دوم، ۱۴۱۴، ج۶، ص۷۲، ح۷۳۷۸.</ref> از این روایت استفاده میشود که بین سوره دعا خواندن اشکالی ندارد. | {{پاسخ}}آنهایی که گفتند در بین سوره [[دعا]] نخواندن بهتر است، در پاسخ میتوان گفت که اگر سند این ختم، صحیح باشد خواندن دعا در بین سورهها مانعی ندارد. چون در روایات آمده که [[امام صادق(ع)]] فرمود: «کسی که سوره الرحمن را بخواند و هر بار که آیه {{قرآن|فبای آلاء ربکما تکذبان}} را خواند، این جمله را بگوید: «لا بشیء من آلائک رب اکذب». اگر این سوره را در شب بخواند و در آن شب بمیرد، شهید مرده و اگر در روز بخواند و در آن روز بمیرد، شهید مرده است.»<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ دوم، ۱۴۱۴، ج۶، ص۷۲، ح۷۳۷۸.</ref> از این روایت استفاده میشود که بین سوره دعا خواندن اشکالی ندارد. |