|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| ===[[توقیفی بودن اسماء الهی]]=== | | ===[[شیوه برخورد با افراد جاهل از دیدگاه قرآن|شیوه برخورد با جاهلان از دیدگاه قرآن]]=== |
|
| |
|
| <div style="border: 1px solid #a7d7f9; padding: 5px; background-color: #f6fbff; border-radius: 5px; font-size: 115%">آیا اسماء الهی توقیفی هستند و به جز اسمهایی که در قرآن و ادعیه آمده است نمیتوان اسماء دیگری را برای خداوند به کار برد؟</div> | | <div style="border: 1px solid #a7d7f9; padding: 5px; background-color: #f6fbff; border-radius: 5px; font-size: 115%">دیدگاه قرآن کریم، در رابطه با شیوهٔ برخورد با اشخاص جاهل چگونه میباشد، بیان کنید؟</div> |
|
| |
|
| توقیفیبودن اسماء الهی به این معنا است که غیر از اسامی و صفاتی که در قرآن و دعاها آمده، نمیتوان اسامی دیگری برای خداوند استفاده کرد. کسانی که توقیفیبودن اسامی خداوند را قبول دارند، معتقدند غیر از اسامی که در متون دینی، دعاها و قرآن ذکر شده، نمیتوان از نام دیگری برای خداوند استفاده کرد. مستند این گروه روایاتی است که در آنها آمده: «خداوند وصف نمیشود جز به آنچه خودش را به آنها وصف کرده است» و «لا تتجاوز فی التوحید ما ذکره الله تعالی فتهلک؛ از آنچه خداوند در وحدانیت خود ذکر نموده تجاوز نکنید که هلاک میشوید».
| | قرآن کریم بهترین رفتار در مقابل جاهلان را صبر و رویگردانی از آنان میداند. خداوند در سوره فرقان میفرماید: «اگر با جاهلان روبرو شدی به آنها سلام کن». درباره این آیه، تفسیرهای گوناگونی بیان شده است. آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر این آیه آوردهاند: «و هنگامی که جاهلان آنها را مورد خطاب قرار میدهند و به جهل و جدال و سخنان زشت میپردازند، در جواب آنها (سلام) میگویند. سلامی که نشانه بی اعتنایی توأم با بزرگواری است، نه ناشی از ضعف. سلامی که ناشی از عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان است. این سلام، نشانه محبت و پیوند و دوستی نیست.» |
|
| |
|
| اکثر فقها و بزرگان معتقدند اسامی خداوند توقیفی نیستند و غیر از نامها و صفاتی که در قرآن و سنت برای خداوند ذکر شده، اسامی مناسب با شأن و مقام او را میتوان بر او نهاد. این گروه به آیه ۱۸۰ سوره اعراف تمسک جستهاند؛ که میفرماید: {{قرآن|لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها|ترجمه=برای خدا نامهای نیکوست پس با آنها او را بخوانید}}. علامه طباطبایی ذیل این آیه توقیفی بودن اسماء را در علم کلام جایز نمیداند و قائل است به این که از اسماء دیگر که منافی شأن و عظمت و بزرگی و مخالف با تجرد او نباشد میتوان در حق او استفاده کرد چنانکه عنوان میکند در علم فقه به لحاظ بعضی ملاحظات دینی ممکن است بزرگانی مخالف با این امر باشند.
| | در این آیه اشاره به حلم و بردباری در برابر جاهلان شده که از ویژگیهای مهم برای مقابله با افراد نادان است. از علتهای این نوع برخورد، امید به این است که آنها بر جهل و نادانی خود پی برده و از لجاجت دست بکشند تا زمینهای برای قبول حقایق و هدایت آنها شود. |
|
| |
|
| آیتالله شعرانی در شرح کشف المراد میگوید: «بسیاری از علما نامهای خداوند را توقیفی میدانند و غیر آنچه وارد شده است را بر او جایز نمیدانند. انسان در ابتدای امر میپندارد مقصود منع شرعی است اما التزام به آن دشوار است؛ ولی هر نام نیکو که دلالت بر کمال و صفات کمالیه او کند بر او میتوان اطلاق کرد و اسمهایی که دلالت بر نقص کند جایز نیستند». البته برخی معتقدند احتیاط و مراعات بعضی ملاحظات دینی حکم میکند که خداوند، با اسمائی غیر از اسامی ذکر شده در قرآن و ادعیه نامگذاری نشود.
| | در آیه دیگری مؤمنان را به عفو و گذشت در برابر ایشان توصیه میکند. همچنین رویگردانی از اشخاص نادان نیز توصیه شده است تا به آنان آسیبی نرسد و مؤمنان نیز درگیر نزاع نشده و از آنان تأثیر نپذیرند. |
|
| |
|
| [[توقیفی بودن اسماء الهی|مطالعه بیشتر...]] | | |
| | |
| | [[شیوه برخورد با افراد جاهل از دیدگاه قرآن|مطالعه بیشتر...]] |