۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] خطاب به پیامبرش فرمود: «{{قرآن|وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ|ترجمه=خداوند، تا تو در میان آنها هستی، آنها را مجازات نخواهد کرد، و نیز تا استغفار میکنند خدا عذابشان نمیکند.|سوره=انفال|آیه=۳۳}} | ||
[[ | از این آیه به دست میآید که دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسمانی بر امت اسلامی وجود دارد: | ||
*وجود پیامبر. | *وجود پیامبر. | ||
*[[توبه]] و استغفار. | *[[توبه]] و استغفار. | ||
وجود [[ایمان|مومنانی]] که پیوسته در حال دعا و استغفار هستند، نیز از علتهای رفع عذاب از سایر مردم میباشد. در [[حدیثی قدسی]] از پیامبر اسلام آمده است که خداوند فرمود: «قسم به عزت و جلالم اگر | [[امام علی(ع)]] فرمودند: روی زمین دو وسیله برای امنیت از عذاب الهی بود. یکی از آنها وجود پیامبر بود که برداشته شد. هماکنون به دومی یعنی استغفار تمسک جویید.<ref>نهج البلاغه حکمت ۸۸.</ref> از این روایت به دست میآید که در زمان حیات پیامبر اسلام که قرآن او را «رحمت برای عالمیان» معرفی کرده،<ref>انبیاء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول [[عذاب|عذاب آسمانی]] در امان بودهاند. در زمان حاضر نیز گرچه گناهانی که سبب نزول عذاب شود، رخ میدهد، ولی [[استغفار]] و [[توبه]] و پشیمانی سبب رفع آن عذابها میشود. | ||
همچنین وجود [[ایمان|مومنانی]] که پیوسته در حال دعا و استغفار هستند، نیز از علتهای رفع عذاب از سایر مردم میباشد. در [[حدیثی قدسی]] از [[پیامبر اسلام]] آمده است که خداوند فرمود: «قسم به عزت و جلالم اگر نبودند آنانکه مرا به چشم برهم زدن عبادت کنند (یعنی به اندازه چشم برهم زدنی هم از من غافل نیستند). و اگر نمیبودند پرهیزگاران، از آسمان یک قطره باران فرو نمیفرستادم و یک برگ سبز نمیرویاندم.»<ref>شیخ صدوق، ترجمه جامع الاخبار، کتاب فروشی اسلامیه، ۱۴۰۳ق، ص۲۱۱.</ref> | |||
علاوه بر اینها وجود [[امام زمان(عج)]] و دعاهای ایشان نیز در جلوگیری از نزول عذابهای آسمانی نقش مؤثر دارد. | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||