۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[عذاب الهی]] براساس معیارهایی است که [[خداوند]] به برخی از آنها آگاهی داده است برای نمونه برخی قومها به دلیل تکذیب [[انبیاء]] یا [[ظلم]] و ستمهای دیگر عذاب شدهاند. | [[عذاب الهی]] براساس معیارهایی است که [[خداوند]] به برخی از آنها آگاهی داده است برای نمونه برخی قومها به دلیل تکذیب [[انبیاء]] یا [[ظلم]] و ستمهای دیگر عذاب شدهاند. | ||
خداوند در [[قرآن کریم]] خطاب به پیامبرش فرمود: «{{قرآن|وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ | خداوند در [[قرآن کریم]] خطاب به پیامبرش فرمود: «{{قرآن|وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ|ترجمه=خداوند، تا تو در میان آنها هستی، آنها را مجازات نخواهد کرد، و نیز تا استغفار میکنند خدا عذابشان نمیکند.|سوره=انفال|آیه=۳۳}} | ||
از این آیه به دست میآید که دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسمانی بر امت اسلامی وجود دارد: | |||
*وجود پیامبر. | *وجود پیامبر. | ||
*[[توبه]] و استغفار. | *[[توبه]] و استغفار. | ||
[[امام علی(ع)]] فرمودند: روی زمین دو وسیله برای امنیت از عذاب الهی بود. یکی از آنها وجود پیامبر بود که برداشته شد. هماکنون به دومی یعنی استغفار تمسک جویید.<ref>نهج البلاغه حکمت ۸۸.</ref> براین اساس معلوم میشود در زمان حیات پیامبر اسلام که قرآن آنرا «رحمت برای عالمیان» معرفی کرده،<ref>انبیاء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول عذاب آسمانی در امان بودهاند. در زمان حاضر نیز گر چه گناهانی که سبب نزول عذاب شود، رخ میدهد، ولی استغفار و توبه و پشیمانی سبب رفع آن عذابها میشود. | [[امام علی(ع)]] فرمودند: روی زمین دو وسیله برای امنیت از عذاب الهی بود. یکی از آنها وجود پیامبر بود که برداشته شد. هماکنون به دومی یعنی استغفار تمسک جویید.<ref>نهج البلاغه حکمت ۸۸.</ref> براین اساس معلوم میشود در زمان حیات پیامبر اسلام که قرآن آنرا «رحمت برای عالمیان» معرفی کرده،<ref>انبیاء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول عذاب آسمانی در امان بودهاند. در زمان حاضر نیز گر چه گناهانی که سبب نزول عذاب شود، رخ میدهد، ولی استغفار و توبه و پشیمانی سبب رفع آن عذابها میشود. | ||