خواستگاری زن از مرد: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به ویژگی‌های خاصی که در زنان و مردان وجود دارد، سفارش شده مرد به خواستگاری زن برود.<ref name=":0">صافی، احمد، خانواده متعادل، انجمن اولیا و مربیان، ۱۳۷۴ش.</ref> از نظر [[اسلام]]، ارزش انسانیِ مرد و زن مساوی است؛<ref>مرتضی، سید ضیاء، درآمدی بر شناخت مسایل زنان، قم، دفتر تبلیغات حوزه علمیه، ماهنمامه پیام زن، ش ۶۸، ۱۳۷۶؛ نقل از تفسیر المیزان، چاپ چهارم، ص۱۳۶.</ref> با این همه، هر کدام ویژگی‌هایی مخصوص خود را دارند. به گفته [[مرتضی مطهری]]، فطرت مرد بر خواستن و عشق ورزیدن آفریده شده، و فطرت زن بر خواسته شدن و معشوق بودن خلق شده است؛<ref>مطهری، مرتضی، نظام حقوق زن در اسلام، قم: صدرا، ابتدای کتاب.</ref> بنابراین خلاف حیثیّت و کرامت زن است که به دنبال مرد برود. برای مرد قابل تحمّل است که از زنی خواستگاری کند و جواب منفی بشنود؛ ولی برای زن که می‌خواهد محبوب و معشوق باشد و در قلب مرد نفوذ کند، قابل تحمّل نیست که مردی را به همسری خود دعوت کند و جواب ردّ بشنود.<ref name=":1">مطهری، مرتضی، نظام حقوق زن در اسلام، قم: صدرا، ۱۳۷۸ش، ص۳۹ و ۴۰.</ref>

در متون دینی شواهدی وجود دارد که بر اساس [[فطرت]]، بهتر است مرد از زن خواستگاری کند. بر اساس برخی [[روایت|روایات]]، وقتی [[حضرت آدم(ع)]] از [[حوا]] خواست نزد او بیاید، حوا گفت: «نه! تو پیش من بیا.» و [[خداوند]] نیز به آدم دستور داد که به طرف حوا برود. به باور برخی شاید رسم خواستگاری مرد از زن از همین ناشی شده باشد.<ref>مرتضی، سید ضیاء، درآمدی بر شناخت مسایل زنان، قم، دفتر تبلیغات حوزه علمیه، ماهنمامه پیام زن، ش ۶۸، ۱۳۷۶، نقل از من لا یحضر الفقیه، چاپ سوم، ص۳۸۰.</ref>