پرش به محتوا

فلسفه زنده بودن امام زمان(ع) در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
←‏دلایل نقلی: ابرابزار
جز (←‏دلایل نقلی: ابرابزار)
خط ۸: خط ۸:


== دلایل ضرورت وجود امام در هر زمان ==
== دلایل ضرورت وجود امام در هر زمان ==
==دلایل نقلی==
'''دلایل نقلی'''
===آیات قرآن===
 
آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که عقل بشر را برای هدایت او کافی نمی‌داند: {{قرآن|رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ|ترجمه=پیامبرانی که مژده رسان و بیم دهنده بودند تا مردم را [در دنیا و آخرت در برابر خدا] پس از فرستادن پیامبران، عذر و بهانه و حجتی نباشد|سوره=نساء|آیه=۱۶۵}}
=== آیات قرآن ===
آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که عقل بشر را برای هدایت او کافی نمی‌داند: {{قرآن|رُسُلًا مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ لِئَلَّا یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَی اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ|ترجمه=پیامبرانی که مژده رسان و بیم دهنده بودند تا مردم را [در دنیا و آخرت در برابر خدا] پس از فرستادن پیامبران، عذر و بهانه و حجتی نباشد|سوره=نساء|آیه=۱۶۵}}


این آیه و نظایر آن به خوبی نشان می‌دهد که عقل انسان برای هدایت و سعادت او کافی نیست؛ زیرا در صورت کفایت عقل، خداوند با اعطای آن حجت را بر بشر تمام کرده و لذا نه نیازی به ارسال پیامبران بوده و نه مجال برای احتجاج مردم در قیامت باقی می‌ماند. این آیه و آیات دیگر نه تنها ضروری بودن دین و بعثت پیامبران را بیان می‌کنند، بلکه دوام و شمول این ضرورت را نیز بیان می‌نمایند؛ بنابراین ضرورت وجود دین و راهنمایی راهنمایان الهی، از آن‌گاه که اولین آدم پای به عرصه گیتی و طبیعت می‌گذارد تا آن‌گاه که آخرین آن‌ها از طبیعت رخت برمی‌بندد ثابت و برقرار است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، شریعت در آینه معرفت، ص۱۲۷–۱۲۹.</ref>
این آیه و نظایر آن به خوبی نشان می‌دهد که عقل انسان برای هدایت و سعادت او کافی نیست؛ زیرا در صورت کفایت عقل، خداوند با اعطای آن حجت را بر بشر تمام کرده و لذا نه نیازی به ارسال پیامبران بوده و نه مجال برای احتجاج مردم در قیامت باقی می‌ماند. این آیه و آیات دیگر نه تنها ضروری بودن دین و بعثت پیامبران را بیان می‌کنند، بلکه دوام و شمول این ضرورت را نیز بیان می‌نمایند؛ بنابراین ضرورت وجود دین و راهنمایی راهنمایان الهی، از آن‌گاه که اولین آدم پای به عرصه گیتی و طبیعت می‌گذارد تا آن‌گاه که آخرین آن‌ها از طبیعت رخت برمی‌بندد ثابت و برقرار است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، شریعت در آینه معرفت، ص۱۲۷–۱۲۹.</ref>


=== دلیل عقلی ===
=== روایات ===
برهان عقلی که ضرورت [[بعثت]] انبیاء را به مقتضای لطف بی‌کران الهی اثبات می‌کند، اقتضاء دارد هرگاه پیغمبری در بین مردم موجود نبود، باید کسی، جانشین و خزانه‌دار احکام الهی باشد و در تحمل و نگهداری و تبلیغ آنها سعی و کوشش کند. منظور [[خداوند]] از بعثت پیامبران و فرستادن احکام، در صورتی تحقق می‌پذیرد و الطافش به حد کمال می‌رسد که همه قوانین، بدون کم و زیاد در بین بشر محفوظ بماند. در مورد فقدان پیامبران، لطف خدا چنین اقتضاء دارد که یکی از افراد انسان را مسئول حفظ و تحمل احکام کند.<ref>همان.</ref> خلقت انسان دارای کمال خاصی است که باید (در هر حال) به آن کمال هدایت شود و هدایت، حجت می‌خواهد، و اگر حجت از بین برود، باید غایت (که همان کمال نهایی انسان است) از بین برود، و اگر غایت از بین برود فعل خدا بی غایت می‌شود و لغویت در خلقت لازم می‌آید و صدور چنین امری از خدا محال است. خداوند متعال می‌فرماید:<ref>رخشاد، محمد حسین، در محضر علامه طباطبایی، ص۸۹.</ref> «ما آسمان و زمین و موجودات میان آن دو را جز به حق (و هدف دار) نیافریدیم».<ref>حجر / ۸۵.</ref>
روایات فراوانی از ائمه اطهار(ع) نقل شده است که همگی حاکی از این است که کره زمین نباید از حجّت خالی بماند و حجت خداوند در هر زمانی باید در روی زمین و بین مردم باشد:
 
از امام باقر(ع) روایت شده که فرموده است: انّ الامامَ لورفع من الارض ساعه لساخت باهله کما یموجُ البحر باهله. اگر ساعتی امام(ع) در زمین نباشد، زمین اهلش را فرو برد، همان‌گونه که امواج دریا انسان را در کام خود فرو می‌برد.<ref>خورشید هدایت، ج۱، ص۱۹۲، به نقل از بصائر الدرجات، ص۴۸۸.</ref>


امام صادق(ع) فرمود: اگر تنها دو مرد در زمین باشند، باید یکی از آن دو، امام باشد و فرمود: به درستی که آخر کسی که می‌میرد، امام است، تا کسی نماند که بر خدای عزوجل حجت گیرد که او را بی حجت گذاشته است.<ref>اصول کافی، ج۲، کتاب الحجه، ص۵۶، ط جدید ۶ جلدی.</ref>
=== تأکید ائمه بر وجود امام زنده ===
=== تأکید ائمه بر وجود امام زنده ===
روایات زیادی از [[ائمه(ع)]] در کتب معتبره روایی نقل شده که نه تنها انسان بلکه همه موجودات در ادامه حیاتشان در روی زمین و بقاء نظام زندگی در آن، نیاز به وجود امام و خلیفه الهی دارند که برای نمونه به چند حدیث اشاره می‌کنیم:
روایات زیادی از [[ائمه(ع)]] در کتب معتبره روایی نقل شده که نه تنها انسان بلکه همه موجودات در ادامه حیاتشان در روی زمین و بقاء نظام زندگی در آن، نیاز به وجود امام و خلیفه الهی دارند که برای نمونه به چند حدیث اشاره می‌کنیم:
خط ۲۳: خط ۲۷:
* از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: اگر در زمین بیش از دو نفر موجود نباشد، یکی از آنان حتماً حجت (امام) خواهد بود…<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه، حدیث ۸.</ref>
* از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: اگر در زمین بیش از دو نفر موجود نباشد، یکی از آنان حتماً حجت (امام) خواهد بود…<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه، حدیث ۸.</ref>
* از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که فرمود: «به خدا سوگند! از آن وقتی که خدا آدم را قبض روح کرده، تاکنون، هرگز زمین را بی امامی که مردم به واسطه او هدایت یابند، رها نکرده است و اوست حجت خدا بر بندگانش. زمین هرگز بی امام باقی نمی‌ماند، تا خدا بر بندگانش حجتی داشته باشد.»<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۱۹۳، باب ان الائمه ولاه امر الله.</ref>
* از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که فرمود: «به خدا سوگند! از آن وقتی که خدا آدم را قبض روح کرده، تاکنون، هرگز زمین را بی امامی که مردم به واسطه او هدایت یابند، رها نکرده است و اوست حجت خدا بر بندگانش. زمین هرگز بی امام باقی نمی‌ماند، تا خدا بر بندگانش حجتی داشته باشد.»<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۱۹۳، باب ان الائمه ولاه امر الله.</ref>
=== دلیل عقلی ===
برهان عقلی که ضرورت [[بعثت]] انبیاء را به مقتضای لطف بی‌کران الهی اثبات می‌کند، اقتضاء دارد هرگاه پیغمبری در بین مردم موجود نبود، باید کسی، جانشین و خزانه‌دار احکام الهی باشد و در تحمل و نگهداری و تبلیغ آنها سعی و کوشش کند. منظور [[خداوند]] از بعثت پیامبران و فرستادن احکام، در صورتی تحقق می‌پذیرد و الطافش به حد کمال می‌رسد که همه قوانین، بدون کم و زیاد در بین بشر محفوظ بماند. در مورد فقدان پیامبران، لطف خدا چنین اقتضاء دارد که یکی از افراد انسان را مسئول حفظ و تحمل احکام کند.<ref>همان.</ref> خلقت انسان دارای کمال خاصی است که باید (در هر حال) به آن کمال هدایت شود و هدایت، حجت می‌خواهد، و اگر حجت از بین برود، باید غایت (که همان کمال نهایی انسان است) از بین برود، و اگر غایت از بین برود فعل خدا بی غایت می‌شود و لغویت در خلقت لازم می‌آید و صدور چنین امری از خدا محال است. خداوند متعال می‌فرماید:<ref>رخشاد، محمد حسین، در محضر علامه طباطبایی، ص۸۹.</ref> «ما آسمان و زمین و موجودات میان آن دو را جز به حق (و هدف دار) نیافریدیم».<ref>حجر / ۸۵.</ref>


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
۷٬۲۳۰

ویرایش