پرش به محتوا

درخواست طلاق از طرف زن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
زن در چه صورتی می‌تواند درخواست طلاق کند؟
زن در چه صورتی می‌تواند درخواست طلاق کند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}  
{{پاسخ}}زن در صورتی که ضمن [[عقد نکاح]]، [[وکالت]] بر [[طلاق]] از جانب شوهر را شرط کند و شوهر نیز بپذیرد، حق دارد به وکالت از شوهر خودش را طلاق دهد. همچنین در صورتی که زن از شوهر بیزار باشد، می‌تواند با بخشیدن [[مهریه]] یا مالی دیگر به شوهر، از او تقاضای طلاق کند؛ که در صورت پذیرفتن شوهر، [[طلاق خلع|طلاق خُلْع]] صورت می‌گیرد.
 
غیبت طولانی شوهر و ناتوانی یا امتناع شوهر از دادن [[نفقه]]، از دیگر مواردی است که زن می‌تواند تقاضای طلاق کند. همچنین اگر سوء رفتار شوهر یا انجام ندادن وظایف او نسب به همسر، باعث [[عسر و حرج]] شود، زن می‌تواند تقاضای طلاق کند. در اینگونه موارد [[حاکم شرع]] با رعایت ضوابط شرعی، زن را طلاق می‌دهد.


== شرط حق طلاق در ضمن عقد ==
== شرط حق طلاق در ضمن عقد ==
خط ۱۸: خط ۲۰:
طلاق خُلْع یکی از مواردی است که تقاضا کننده طلاق در آن، زن است.
طلاق خُلْع یکی از مواردی است که تقاضا کننده طلاق در آن، زن است.


اگر زن از شوهر بی‌زار باشد، می‌تواند با بخشیدن [[مهریه]] یا بخشیدن مقداری مال، از او طلاق بگیرد. این طلاق در اصطلاح فقهی، طلاق خلع نام دارد.<ref>سید روح الله موسوی خمینی، تحریر الوسیله (کتاب خلع و مبارات)، ج۲، ص۳۴۹ مسئله ۱؛ قانون مدنی، ماده ۱۱۴۶.</ref> در طی طلاق خلع، زن مال مورد توافق را بذل کرده و مرد پذیرفته و او را طلاق می‌دهد.<ref name=":0">شاهرودی، محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت(ع)، به تحقيق و تأليف مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامى بر مذهب اهل بيت(ع)، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامى، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۴۸۱.
اگر زن از شوهر بیزار باشد، می‌تواند با بخشیدن [[مهریه]] یا بخشیدن مقداری مال، از او طلاق بگیرد. این طلاق در اصطلاح فقهی، طلاق خلع نام دارد.<ref>سید روح الله موسوی خمینی، تحریر الوسیله (کتاب خلع و مبارات)، ج۲، ص۳۴۹ مسئله ۱؛ قانون مدنی، ماده ۱۱۴۶.</ref> در طی طلاق خلع، زن مال مورد توافق را بذل کرده و مرد پذیرفته و او را طلاق می‌دهد.<ref name=":0">شاهرودی، محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت(ع)، به تحقيق و تأليف مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامى بر مذهب اهل بيت(ع)، قم، مؤسّسه دائرة المعارف فقه اسلامى، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۴۸۱.




automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش