پرش به محتوا

کلمه شیعه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
کلمه شیعه در [[قرآن]]، در راستای معنای لغوی، در دو معنای گروه و دسته و همچنین به معنای پیرو استفاده شده است. این کلمه در قرآن، چند گونه به کار رفته است:
کلمه شیعه در [[قرآن]]، به معنای گروه و دسته و همچنین به معنای پیرو استفاده شده است. این کلمه در قرآن، گاه در معنای مثبت، گاه منفی و در برخی آیات برای یادکرد برخی گروه‌ها، به کار رفته است:


* برخی آیات، کلمه شیعه را در معنای مثبت و برای پیروان مسیر حق استفاده کرده است. از حضرت ابراهیم(ع) به عنوان شیعه و پیرو حضرت نوح(ع) و همچنین از پیرو حضرت موسی(ع) با تعبیر شیعه یاد شده است.
* برخی آیات، کلمه شیعه را در معنای مثبت و برای پیروان مسیر حق استفاده کرده‌اند. از حضرت ابراهیم(ع) به عنوان شیعه و پیرو حضرت نوح(ع) و همچنین از پیرو حضرت موسی(ع) با تعبیر شیعه یاد شده است.
* واژه شیعه در برخی آیات به معنای منفی استفاده شده است. افرادی که دین‌شان را پراکنده کرده و گروه گروه شده‌اند.
* واژه شیعه در برخی آیات به معنای منفی استفاده شده است. افرادی که دین‌شان را پراکنده کرده و گروه گروه شدند.
* در برخی آیات تنها در معنای لغوی استفاده شده و هیج معنای مثبت یا منفی از آن قصد نشده است. برای نمونه از اقوام گذشته با تعبیر امت‌ها (کلمه شِیَعِ جمع کلمه شیعه به معنای گروه‌ها و امت‌ها) یاد شده است.
* در برخی آیات تنها برای یادآوری برخی گروه‌ها استفاده شده و هیج معنای مثبت یا منفی از آن قصد نشده است. برای نمونه از اقوام گذشته با تعبیر امت‌ها (کلمه شِیَعِ جمع کلمه شیعه به معنای گروه‌ها و امت‌ها) یاد شده است.


== معنای لغوی و اصطلاحی شیعه ==
== معنای لغوی و اصطلاحی شیعه ==
۱۱٬۹۱۳

ویرایش