معجزات حضرت فاطمه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

  | شاخه اصلی =

  |شاخه فرعی۱ =

  |شاخه فرعی۲ =

معجزه کاری است که بوسیله پیامبران الهی و امامان شیعه برای اثبات یک مقام الهی‌شان صورت گرفته‌است. فاطمه زهرا(س) نه پیامبر بوده و نه امام؛ ولی جزء حجج الهی بوده که فعل، قول و تقریر او حجت است. در طول زندگی آن حضرت نیز نشانه‌ها و علاماتی از او ظاهر گردیده است از جمله:

* ابن عباس می‌گوید: روزی پیامبر اکرم (ص) وارد خانه فاطمه زهرا (س) شد؛ و حسنین (ع) در خواب بودند و بیدار شدند و در این هنگام علی (ع) وارد شد، رسول خدا (ص) رو به طرف آسمان نموده فرمود: خدایا، اینها اهلبیت من هستند هر پلیدی را از آنان دور گردان. در این حال حضرت زهرا (س) در خلوتگاه رفت و دو رکعت نماز خواند، پس دست به سوی آسمان برافراشت و گفت: الهی و سیّدی، اینک محمد(ص) پیغمبر تو و علی(ع) پسر عموی پیغمبرت، حسن و حسین فرزند زاده پیغمبرت هستند. خدایا مائده ای (نعمت) آسمانی بر ما بفرست، چنانچه که بر بنی اسرائیل فرستادی و آنها خوردند و ناسپاسی کردند؛ و بر ما بفرست که ما از ایمان آورندگانیم.

ابن عباس می‌گوید: به خدا قسم هنوز سخن فاطمه (س) تمام نشده بود که قدحی بزرگ که بوی آن نیکوتر از مشک و عنبر بود نمایان شد. فاطمه آن را گرفته نزد پیامبر (ص) و علی (ع) گذاشت؛ و چون علی (ع) به آن نگاه کرد فرمود: ای فاطمه، این را از کجا آوردی، در حالی که چیزی نزد شما نبود؟ رسول خدا (ص) فرمود: یا ابالحسن (ع) میل کن و سؤال نکن، شکر خدا را که فرزندی به ما روزی گردانیده است مانند مریم دختر عمران، هر گاه که ذکریا (ع) به محراب عبادت بر او وارد می‌شد، نزد او روزی می‌یافت…<ref>محلاتی، ذبیح الله، ریاحین الشریعه، تهران، دارالکتب اسلامیه، ج ۱، ص ۱۳۰.</ref>