۲٬۱۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←استقامت و بردباری) |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
فلسفه و حکمت نماز چیست؟ | فلسفه و حکمت نماز چیست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}فلسفه نماز، [[ارتباط با خدا|ارتباط گرفتن با خدا]]، آموختن [[بندگی]]، آرامش، دوری از [[گناه|گناهان]]، [[صبر]] در برابر سختیها، [[نظم]] و دوری از [[تکبر]] است. | ||
از | |||
نماز و رعایت آداب آن، باعث میشود انسان بندگی خدا را آموخته و [[یاد خدا]] که در نماز است، به قلب انسان آرامش میدهد. نماز به انسان نیروی [[توکل به خدا]] داده و باعث میشود در سختیها [[صبر|بردبار]] و با استقامت شود. | |||
نمازگزار با توجه به اراده و قدرت معنوی که نماز به او میدهد، آلوده به گناهان نمیشود و چنانچه آلوده شد، در پرتو نماز آن آلودگی را از [[روح انسان|روح خود]] پاک میکند. | |||
خواندن نماز در [[وقت نمازهای یومیه|وقتهای مشخص]] و رعایت [[آداب نماز|آداب آن]]، باعث میشود انسان منظم تربیت شود. همچنین [[تواضع|تواضعی]] که در نماز، در برابر خدا وجود دارد، نمازگزار را از تکبر دور میکند. | |||
== ارتباط با خدا == | == ارتباط با خدا == | ||
انسان فطرتاً نیاز به ارتباط با آفریدگارش دارد و باید این نیاز | {{اصلی|ارتباط با خدا}} | ||
یکی ار فلسفههای [[نماز]]، [[ارتباط با خدا]] است. انسان [[فطرت|فطرتاً]] نیاز به ارتباط با آفریدگارش دارد و باید به این نیاز درونی، با شیوهای مفید و سازنده پاسخ دهد.<ref>محمدی اشتهاردی، محمد، نماز از دیدگاه قرآن و عترت، انتشارات نبوی، ص۶. موسوی راد لاهیجی، حسین، نماز از دیدگاه قرآن و حدیث، قم، جامعه مدرسین، ص۷.</ref> | |||
ارتباط با خدا، که یک نیاز درونی است، اگر رها شود، انسان را در سردرگمی قرار میدهد، یا انسان سر از [[بی خدایی|بیخدایی]] درمیآورد و یا خدایان باطل را جایگزین خدای حقیقی میکند. | |||
نماز در [[اسلام]] برنامه جامع توحیدی است، که انسان را از سر درگمی درآورده و نیاز ارتباط با آفریدگار را به صورت صحیح هدایت میکند. تکرار نماز در هر شبانه روز، این ارتباط را همواره تازه نگه داشته و کامل میکند. | |||
== درس بندگی == | |||
{{همچنین ببینید|بندگی}} | |||
آموختن عبودیت و بندگی، یکی از فلسفههای [[عبادات]]، از جمله نماز شمرده شده است. در دستور نماز، شرایط و وظیفههایی مانند [[وضو]]، غصبی نبودن مکان و لباس، پاک بودن بدن و [[قبله|رو به قبله بودن]] وجود دارد که رعایت و انجام آنها به صورت روزانه، به انسان درس بندگی، تسلیم و [[تواضع|تواضع در برابر خدا]] میدهد. | |||
بر همین اساس است که در [[تشهد نماز]]، اول به عبودیت و بندگی [[پیامبر(ع)]] و پس از آن، به [[رسالت]] و [[نبوت]] او اقرار میکنیم.<ref>محمدی اشتهاردی، محمد، نماز از دیدگاه قرآن و عترت، انتشارات نبوی، ص۹۰.</ref> | |||
نماز | == آرامش و اطمینان == | ||
نماز باعث آرامش و اطمینان قلب انسان میشود. بر اساس [[قرآن]]، نماز [[یاد خدا]] است: {{قرآن|وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْري|سوره=طه|آیه=۱۴}} و یاد خدا مایه آرامش و اطمینان دلها است: {{قرآن|أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ |سوره=رعد|آیه=۲۸}} | |||
یکی از دلایل [[اضطراب]] و نداشتن آرامش، [[غفلت|فراموشی خدا]] و روی آوردن به [[دنیا|ظواهر دنیا]] است و هر چه فرد بیشتر [[دلبستگی به دنیا]] پیدا میکند، از خدا دورتر میشود. نماز باعث میشود دلبستگی به دنیا کاهش یافته و یاد خدا در دل زنده شود. | |||
== | == بازدارندگی از گناه == | ||
یکی از فلسفههای نماز، دوری انسان از [[گناه|گناهان]] و بدیها است. بر اساس آیه ۴۵ [[سوره عنکبوت]]، نماز از کارهای زشت و ناپسند باز میدارد: {{قرآن|وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ}} | |||
و | نماز در [[روح انسان]] اراده و [[ترس از خدا|نیروی خداترسی]] ایجاد میکند و انسان را [[بندگی|بنده حق]] قرار میدهد. فرد در پرتو این اراده و نیرو، از پلیدیها دور شده و استعدادهای خود را در جهت کمال الهی خود به کار میگیرد. | ||
انسان با توجه به اراده و قدرت معنوی، آلوده به گناهان نمیشود و چنانچه آلوده شد، در پرتو نماز آن آلودگی را از روح خود پاک میکند. | |||
== استقامت و بردباری == | == استقامت و بردباری == | ||
نماز انسان | {{همچنین ببینید|صبر بر نماز با توجه به آیه ۱۳۲ سوره طه}} | ||
نماز باعث میشود انسان در سختیها [[صبر|بردبار]] و با استقامت شود. [[خداوند]] در آیه ۴۵ و ۱۵۳ [[سوره بقره]]، به انسان سفارش کرده از صبر و نماز کمک بگیرد. | |||
نماز، انسان را با خدا که پناهگاهی مطمئن و یاری مهربان است آشنا میکند، پناهگاهی که انسان در برابر سختیها و مشکلات به آن پناه میبرد. | |||
== | == نظم == | ||
یکی از | {{اصلی|نظم}} | ||
خواندن نماز در وقتهای مشخص و رعایت آداب آن، باعث میشود انسان منظم شود. | |||
آداب و اعمال نماز مانند [[نیت]]، [[قیام نماز|قیام]]، [[رکوع]]، [[سجود]] و جای گرفتن هر موضوعی در محل خودش، موجب نظم و انضباط در زندگی میشود. تأثیر نماز بر نظم انسان، در زندگی بزرگان دین، مشهود بود. | |||
== تواضع == | |||
{{اصلی|تواضع}} | |||
یکی از فسلفههای نماز، ایجاد [[تواضع]] در انسان است. نمازگزار در هر شبانه روز، در هفده رکعت [[نمازهای یومیه|نماز واجب]]، ۳۴ بار پیشانی بر خاک میگذارد و به [[سجده]] میافتد، که نشانه فروتنی در برابر خدا است. در سجده، فرد خود را بنده کوچک خدا دانسته و هرگونه [[خودخواهی]] و [[غرور]] را از خود دور میکند. | |||
بر اساس [[روایت|روایتی]] از [[امام علی(ع)]] نیز، یکی از دلایل واجب شدن نماز، دور شدن انسان از تکبر است.<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۵۲.</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||
* ابواب رحمت، ص۶۹تا ص۱۸۳، علی نمازی شاهرودی، حاذق، چاپ سوم، ۱۳۶۲ش، قم. | |||
* سجاده عشق، ص۵۲تا ص۶۲، صالحی حاجیآبادی، نشر مؤلف، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، قم. | |||
* یکصد و چهارده نکته درباره نماز، قرائتی، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ چهارم، ۱۳۷۲ش، تهران. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = فقه | ||
|شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = نماز | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = فلسفه احکام | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | |||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
ویرایش