مفهوم آیات نفی کننده معجزه برای پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

ارائهٔ [[معجزه]] برای [[انبیاء]] ضرورت دارد. چرا که اثبات ارسال نبی از طرف خداوند و تصدیق ادعای او نیاز به چیزی ماوراء طبیعت و ما فوق قدرت انسانی دارد، تا اتمام حجت برای مردم شود.

هدف از ارائهٔ معجزه، تصدیق [[نبوت]] است، نه این که بر صدق معارف حقه‌ای که بشر را به آن دعوت می‌کند، دلالت داشته باشد، چون آن معارف مانند [[توحید]] و [[معاد]] برهانی است، و احتیاج به معجزه ندارد.<ref>طباطبایی، سیّد محمّد حسین، ترجمه المیزان، مترجم: موسوی همدانی، سید محمد باقر، دفتر انتشارات جامعه مدرسین قم، ج۱، ص۱۳۴.</ref>

در [[شأن نزول]] این آیه آمده است، آیه شریفه اشارهٔ سربسته به توطئه [[یهودیان بنی نضیر]] است که درصدد کشتن [[پیامبر اسلام(ص)]] برآمده بودند. هنگامی که پیامبر(ص) با گروهی از یاران به سراغ آن‌ها رفتند تا درباره قراردادی صحبت کنند، آن‌ها گفتند مانعی ندارد بنشینید و غذا میل کنید تا مقصود شما انجام گردد و در این حال قصد داشتند حمله غافلگیرانه کنند و پیامبر و یارانش را از بین ببرند، خداوند، پیامبر(ص) را آگاه فرمود و او هم یارانش را با خبر ساخت و با سرعت برگشتند.