automoderated
۲۴۸
ویرایش
Aslanzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Aslanzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== توحيد و عدم شرك == | == توحيد و عدم شرك == | ||
توحيد و عدم شرك، شرط شفاعت است | توحيد و عدم شرك، شرط شفاعت است. از پيامبر اكرم(ص)روايت شده است كه «شفاعت اختصاص به گروه مؤمنين از اهل توحيد دارد و اهل شك و شرك و نيز اهل كفر و عناد از آن محروماند.»<ref>بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 8، ص 58، باب 21، حديث 75.</ref> در قرآن نيز تأكيد شده است بر اينكه شرك گناهي نابخشودني است. {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ...|ترجمه=محققاً خدا گناه شرک را نخواهد بخشید|سوره=نساٰء(4)|آیه=48}} | ||
== اعتقاد به شفاعت == | == اعتقاد به شفاعت == | ||
اعتقاد به شفاعت، شرط بهرهمندي از شفاعت است | اعتقاد به شفاعت، شرط بهرهمندي از شفاعت است. امام رضا(ع)از امام علی(ع)نقل ميكند: مَنْ كَذَّبَ بِشَفَاعَةِ رَسُولِ اللَّهِ(ص)لَمْ تَنَلْه؛<ref>بحارالانوار، ج 8، ص 40، باب 21، حديث 25</ref>كسي كه شفاعت پيامبر(ص)و ائمة معصومين(ع)را انكار كند، در قيامت از آن بهره نخواهد داشت. و نيز از پيامبر(ص)رسيده است كه: شَفاعَتِي يَومَ القِيامَةِ حَقٌّ ، فَمَن لَم يُؤمِنْ بها لَم يَكُن مِن أهلِها؛<ref>ميزانالحكمه، محمدي ريشهري، ج 2، ص 1473، شماره 9489، دارالحديث، (5 جلدي)</ref> شفاعت من براي امت در قيامت حق است و كسي كه اعتقاد به آن نداشته باشد، اهل شفاعت من نخواهد بود. | ||
== عدم دشمنی و عداوت با اهل بیت علیهم السلام == | == عدم دشمنی و عداوت با اهل بیت علیهم السلام == | ||
دشمني با اهلبيت(ع)مانع شفاعت است | دشمني با اهلبيت(ع)مانع شفاعت است. امام باقر(ع)ميفرمايد: لَوْ أَنَّ كُلَّ مَلَكٍ خَلَقَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كُلَّ نَبِيٍّ بَعَثَهُ اللَّهُ وَ كُلَّ صِدِّيقٍ وَ كُلَّ شَهِيدٍ شَفَعُوا فِي نَاصِبٍ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ أَنْ يُخْرِجَهُ اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ مِنَ النَّارِ مَا أَخْرَجَهُ اللَّهُ أَبَداً وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فِي كِتَابِهِ ماكِثِينَ فِيهِ أَبَدا؛<ref>بحارالانوار، ج 27، ص 234، باب 10، حديث 47.</ref> اگر همة فرشتگاني كه خدا آفريده است و تمام پيامبراني كه مبعوث نموده است و همه راستگويان و شهداي راه خدا، براي كسي كه دشمني با اهلبيت(ع)دارد، شفاعت كنند تا او را خداوند از آتش نجات دهد، هرگز خداوند وي را از جهنم بيرون نخواهد كرد چون خودش فرموده است كه آنان در جهنم براي هميشه باقي ميماند. | ||
== سبک نشمردن نماز == | == سبک نشمردن نماز == | ||
سبك شمردن نماز مانع شفاعت است: امام صادق | سبك شمردن نماز مانع شفاعت است: امام صادق(ع)از رسول الله(ص)نقل ميفرمايد كه قال(ص) : لَا يَنَالُ شَفَاعَتِي مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاتِهِ فَلَا يَرِدُ عَلَيَّ الْحَوْضَ لَا وَ اللَّه؛<ref>وسائل الشيعه، ج 25، ص 328، باب 15 (باب تحريم كل مسكر).</ref>شفاعت من نميرسد به كسي كه نمازش را خفيف شمارد و فرداي قيامت چنين شخصی در كنار حوض، بر من وارد نميشود، بخدا قسم كه نميشود. | ||
== پرهیز از شرب مسکرات == | == پرهیز از شرب مسکرات == | ||
نوشيدن مسكرات موجب محروميت از شفاعت است | نوشيدن مسكرات موجب محروميت از شفاعت است. پيامبر اكرم(ص)ميفرمايد: ِ وَ لَا يَنَالُ شَفَاعَتِي مَنْ شَرِبَ الْمُسْكِرَ وَ لَا يَرِدُ عَلَيَّ الْحَوْضَ لَا وَ اللَّه؛<ref>وسائل الشيعه، ج 25، ص 327، باب 15 (باب تحريم كل مسكر).</ref>نوشنده شراب و مسكرات از شفاعت من دور است و حق ورود بر من در كنار حوض را ندارد. این حدیث كه در مورد سبک شمردن نماز و شرب مسكر از پيامبر(ص)صادر شده و با قسم نيز تأكيد شده است كنايه از اين است كه در فرداي قيامت وقتي كه پيامبر (ص)كنار حوض در مقام شفاعت امت قرار دارد، اين افراد امكان ورود در آن را ندارند تا بتوانند از شفاعت حضرت بهرهمند شوند. | ||
== احتراز از ظلم و ستم == | == احتراز از ظلم و ستم == | ||
ظالم و ستمگر از شفاعت محروم است | ظالم و ستمگر از شفاعت محروم است. طبق آیه صریح قرآن، شخصی که اهل ظلم است در روز قیامت هیچ یاور و شفیعی نخواهد داشت{{قرآن|مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ|ترجمه=ستمکاران را هیچ یار گرم و دلسوز و یاوری که شفاعتش پذیرفته شود نخواهد بود.|سوره=غافر(40)|آیه=18}}. پيامبر اكرم(ص)نيز ميفرمايد: وَ أَمَّا شَفَاعَتِي فَفِي أَصْحَابِ الْكَبَائِرِ مَا خَلَا أَهْلَ الشِّرْكِ وَ الظُّلْم؛<ref>مستدرك الوسائل، ج 11، ص 364، باب 47، (باب في صحة التوبه من الكبائر).</ref> شفاعت من براي اهل گناهان كبيره،ذخيره شده است؛ غير از كساني كه اهل شرك و ظلم هستند. | ||