۱٬۲۵۰
ویرایش
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
آيا حديث امام باقر(ع) كه می فرمايد هر كس 10 بار سوره قدر را بخواند هزار گناه (بجز حق الناس) از او بخشيده می شود معتبر و داراي سند است؟ اگر معتبر است آیا می توان آن را به نيابت از مرده اي خواند تا هزار گناه از او بخشيده شود؟ | آيا حديث امام باقر(ع) كه می فرمايد هر كس 10 بار سوره قدر را بخواند هزار گناه (بجز حق الناس) از او بخشيده می شود معتبر و داراي سند است؟ اگر معتبر است آیا می توان آن را به نيابت از مرده اي خواند تا هزار گناه از او بخشيده شود؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
هر چند اين روايت از نظر سندي ضعيف است، اما بر فرض پذيرش ناظر به گناهاني است كه نياز به جبران ندارد مانند نماز و روزه و خمس و زكات و غيره كه علاوه بر توبه بايد قضا و جبران هم بشوند و فقط خواندن سورهاي و يا انجام دادن عمل مستحبي آن را جبران نمیکند. | هر چند اين روايت از نظر سندي ضعيف است، اما بر فرض پذيرش ناظر به گناهاني است كه نياز به جبران ندارد مانند نماز و روزه و خمس و زكات و غيره كه علاوه بر توبه بايد قضا و جبران هم بشوند و فقط خواندن سورهاي و يا انجام دادن عمل مستحبي آن را جبران نمیکند. | ||
روايات ناظر به همان مضموني است كه در متن آن آمده است؛ بنابراين اگر گفته گناهان خودت، قابل سرايت به ديگران نيست و نميتوان نيابتي انجام داد. | روايات ناظر به همان مضموني است كه در متن آن آمده است؛ بنابراين اگر گفته گناهان خودت، قابل سرايت به ديگران نيست و نميتوان نيابتي انجام داد.{{درگاه|قرآن}} | ||
{{درگاه|قرآن}} | |||
== متن و ترجمه حدیث == | == متن و ترجمه حدیث == | ||
{{عربی بزرگ|عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: «مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ يَجْهَرُ بِهَا صَوْتَهُ كَانَ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا سِرّاً كَانَ كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ غُفِرَتْ لَهُ عَلَى نَحْوِ أَلْفِ ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ»<ref>{{پک|کلینی|1407|ک=کافی|ص=621|ج=2}}</ref><ref>{{پک|ابن بابویه(شیخ صدوق)|1406|ک=ثواب الأعمال و عقاب الأعمال|ص=124}}</ref> | {{عربی بزرگ|عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: «مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ يَجْهَرُ بِهَا صَوْتَهُ كَانَ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا سِرّاً كَانَ كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا عَشْرَ مَرَّاتٍ غُفِرَتْ لَهُ عَلَى نَحْوِ أَلْفِ ذَنْبٍ مِنْ ذُنُوبِهِ»<ref>{{پک|کلینی|1407|ک=کافی|ص=621|ج=2}}</ref><ref>{{پک|ابن بابویه(شیخ صدوق)|1406|ک=ثواب الأعمال و عقاب الأعمال|ص=124}}</ref> | ||
خط ۲۵: | خط ۲۲: | ||
معلوم نبودن شخصی که از امام(ع) نقل کرده است باعث ایجاد مشکل در سند این حدیث شده است زیرا ثقه بودن و نبودن او و علت ذکر نشدن نام او مشخص نیست و در اصطلاح به اين گونه سند، مرسل گفته می شود.<ref>{{پک|1=سبحانی|2=1384|ک=اصول الحدیث و احکامه فی علم الدرایة|ص=107}}</ref> نسبت به قابلیت استناد به روایت مرسله در میان علمای رجال نظرات گوناگون و متنوعی وجود دارد.<ref>{{پک|1=سبحانی|2=1384|ک=اصول الحدیث و احکامه فی علم الدرایة|ص=108-109}}</ref> | معلوم نبودن شخصی که از امام(ع) نقل کرده است باعث ایجاد مشکل در سند این حدیث شده است زیرا ثقه بودن و نبودن او و علت ذکر نشدن نام او مشخص نیست و در اصطلاح به اين گونه سند، مرسل گفته می شود.<ref>{{پک|1=سبحانی|2=1384|ک=اصول الحدیث و احکامه فی علم الدرایة|ص=107}}</ref> نسبت به قابلیت استناد به روایت مرسله در میان علمای رجال نظرات گوناگون و متنوعی وجود دارد.<ref>{{پک|1=سبحانی|2=1384|ک=اصول الحدیث و احکامه فی علم الدرایة|ص=108-109}}</ref> | ||
دلالت حديث | == دلالت حديث == | ||
گ | |||
در | در یک دسته بندی می توان گناهان را سه دسته دانست: | ||
1. حق الله و قابل جبران هستند مانند نماز، روزه، زكات، خمس، حج و غيره: در اين گناهان، هم بايد توبه كرد و هم در حد امكان جبران نمود با قضا كردن نماز، گرفتن روزه، پرداخت زكات و خمس و غيره. | 1. حق الله و قابل جبران هستند مانند نماز، روزه، زكات، خمس، حج و غيره: در اين گناهان، هم بايد توبه كرد و هم در حد امكان جبران نمود با قضا كردن نماز، گرفتن روزه، پرداخت زكات و خمس و غيره. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۳: | ||
3. حق الناس: كه جبرانش در رضايت گرفتن از صاحب حق و دادن خساراتي است كه بر وي وارد شده است و صد البته بايد توبه بكند كه حق مردم را پايمال كرده است. | 3. حق الناس: كه جبرانش در رضايت گرفتن از صاحب حق و دادن خساراتي است كه بر وي وارد شده است و صد البته بايد توبه بكند كه حق مردم را پايمال كرده است. | ||
با اين نگاه، رواياتي كه میگوید اگر فلان عمل مستحبي را انجام دهيد خداوند گناهانتان را ميبخشد، اگر از نظر سندي قابل قبول باشد، ناظر به قسم دوم و توبه از هر سه ميباشد يعني در هر سه قسم انسان گناه كرده است منتهي با توبه و عمل مستحبي، خدا گناه را از نامه عملش پاك میکند، اما در قسمت اول و سوم بايد جبران هم بشود. دليل اين نگرش رواياتي است كه میگوید در صورت ترك برخي از واجبات بايد آن را قضا كرد مثل نماز و روزه و غيره. | با اين نگاه، رواياتي كه میگوید اگر فلان عمل مستحبي را انجام دهيد خداوند گناهانتان را ميبخشد، اگر از نظر سندي قابل قبول باشد، ناظر به قسم دوم و توبه از هر سه ميباشد يعني در هر سه قسم انسان گناه كرده است منتهي با توبه و عمل مستحبي، خدا گناه را از نامه عملش پاك میکند، اما در قسمت اول و سوم بايد جبران هم بشود. دليل اين نگرش رواياتي است كه میگوید در صورت ترك برخي از واجبات بايد آن را قضا كرد مثل نماز و روزه و غيره. | ||
اين نكته نيز قابل ذكر است كه روايات ناظر به همان مضموني است كه در متن روايت آمده است بنابراين اگر روايت | اين نكته نيز قابل ذكر است كه روايات ناظر به همان مضموني است كه در متن روايت آمده است بنابراين اگر روايت می گوید خدا با اين عمل گناهت را ميبخشد ناظر به گناه خود ميباشد و قابل سرايت به ديگران نميباشد. | ||
امام باقر (صلوات الله عليه) فرمود: خداوند عزّ و جلّ می فرمايد: | امام باقر (صلوات الله عليه) فرمود: خداوند عزّ و جلّ می فرمايد: |
ویرایش