پرش به محتوا

پیش نویس:حق در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۵: خط ۱۵:
۱. در آیه ۱۷ [[سوره هود]] برای حق بودن آنچه از طرف خداوند آمده است سه نشانه ذکر شده است. یکی از این نشانه‌ها این است که برای صدق نبوت نبی اکرم(ص) شاهدی وجود دارد که تبعیت و پی روی این شاهد از [[نبی اکرم(ص)]] شهادتی بر صدق نبوت ایشان و نزول قرآن از سوی خداوند می‌باشد. طبق روایات فریقین و بیان برخی مفسرین مصداق شاهد در این آیه امام علی(ع) است.<ref>{{پک|1=طباطبایی|2=1352|ک=المیزان فی تفسیر القرآن|ص=184|ج=10}}</ref> بنابراین ایشان یکی از مصادیق حق می‌باشند.
۱. در آیه ۱۷ [[سوره هود]] برای حق بودن آنچه از طرف خداوند آمده است سه نشانه ذکر شده است. یکی از این نشانه‌ها این است که برای صدق نبوت نبی اکرم(ص) شاهدی وجود دارد که تبعیت و پی روی این شاهد از [[نبی اکرم(ص)]] شهادتی بر صدق نبوت ایشان و نزول قرآن از سوی خداوند می‌باشد. طبق روایات فریقین و بیان برخی مفسرین مصداق شاهد در این آیه امام علی(ع) است.<ref>{{پک|1=طباطبایی|2=1352|ک=المیزان فی تفسیر القرآن|ص=184|ج=10}}</ref> بنابراین ایشان یکی از مصادیق حق می‌باشند.


۲. در آیه ۴۲ سوره بقره آمده است: {{قرآن|وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُوا الْحَقَّ|ترجمه=او حق را با باطل مخلوط نکنید [تا تشخیص دادنشان بر مردمِ جویای حق دشوار نشود]، وحق را [که قرآن وپیامبر است] در حالی که می‌دانید [و می‌شناسید، از مردم] پنهان نکنید.|سوره=بقره|آیه=۴۲}}. امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: این آیه خطاب به یهود است که حق را یعنی نبوت حضرت محمد(ص) و وصایت حضرت علی(ع) را انکار می‌کردند.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=202|ج=1}}</ref>
۲. در آیه ۴۲ [[سوره بقره]] آمده است: {{قرآن|وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُوا الْحَقَّ|ترجمه=او حق را با باطل مخلوط نکنید [تا تشخیص دادنشان بر مردمِ جویای حق دشوار نشود]، وحق را [که قرآن وپیامبر است] در حالی که می‌دانید [و می‌شناسید، از مردم] پنهان نکنید.|سوره=بقره|آیه=۴۲}}. امام حسن عسکری(ع) می‌فرماید: این آیه خطاب به یهود است که حق را یعنی نبوت حضرت محمد(ص) و وصایت حضرت علی(ع) را انکار می‌کردند.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=202|ج=1}}</ref>


۳. امام حسن عسکری(ع) یکی از مصادیق کلمه «حق» را در آیه شریفه {{قرآن|وَدَّ کَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّیٰ یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ|ترجمه=بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستیز و جدال با آنان] درگذرید، و [از آنان] روی بگردانید، تا خدا فرمانش را [به جنگ یا جزیه] اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست.|سوره=بقره|آیه=۱۰۹}}، حضرت علی(ع) دانسته و می‌فرمایند: اهل کتاب بعد از معجزات و دلایلی که بر حق یعنی نبوت پیامبر اسلام(ص) و فضیلت حضرت علی(ع) دلالت می‌کرد، باز دوست دارند مؤمنین به سوی کفر بروند.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=304|ج=1}}</ref>
۳. [[امام حسن عسکری(ع)]] یکی از مصادیق کلمه «حق» را در آیه شریفه {{قرآن|وَدَّ کَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّیٰ یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ|ترجمه=بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستیز و جدال با آنان] درگذرید، و [از آنان] روی بگردانید، تا خدا فرمانش را [به جنگ یا جزیه] اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست.|سوره=بقره|آیه=۱۰۹}}، حضرت علی(ع) دانسته و می‌فرمایند: اهل کتاب بعد از معجزات و دلایلی که بر حق یعنی نبوت پیامبر اسلام(ص) و فضیلت حضرت علی(ع) دلالت می‌کرد، باز دوست دارند مؤمنین به سوی کفر بروند.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=304|ج=1}}</ref>


۴. در آیه ۱۴۶ سوره بقره آمده است:{{قرآن|الَّذِینَ آتَیناهُمُ الْکِتابَ یعْرِفُونَهُ کَما یعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یعْلَمُونَ|ترجمه=اهل کتاب، پیامبر اسلام را [بر اساس اوصافش که در تورات و انجیل خوانده‌اند] می‌شناسند، به گونه ای که پسران خود را می‌شناسند؛ و مسلماً گروهی از آنان حق را در حالی که می‌دانند، پنهان می‌دارند.|سوره=بقره|آیه=۱۴۶}}. امیرالمؤمنین(ع) در بیان مراد آیه می‌فرمایند: یهود و نصاری، پیامبر اسلام(ص) و ولی او را که در تورات و انجیل آمد، همانند فرزندان خود می‌شناسند ولی با وجود این شناخت، حق را که نبوت پیامبر اکرم(ص) و امامت حضرت علی(ع) است پنهان می‌کنند.<ref>{{پک|1=حویزی|2=1415|ک=تفسیر نور الثقلین|ص=138|ج=1}}</ref>
۴. در آیه ۱۴۶ سوره بقره آمده است:{{قرآن|الَّذِینَ آتَیناهُمُ الْکِتابَ یعْرِفُونَهُ کَما یعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یعْلَمُونَ|ترجمه=اهل کتاب، پیامبر اسلام را [بر اساس اوصافش که در تورات و انجیل خوانده‌اند] می‌شناسند، به گونه ای که پسران خود را می‌شناسند؛ و مسلماً گروهی از آنان حق را در حالی که می‌دانند، پنهان می‌دارند.|سوره=بقره|آیه=۱۴۶}}. امیرالمؤمنین(ع) در بیان مراد آیه می‌فرمایند: یهود و نصاری، پیامبر اسلام(ص) و ولی او را که در تورات و انجیل آمد، همانند فرزندان خود می‌شناسند ولی با وجود این شناخت، حق را که نبوت پیامبر اکرم(ص) و امامت حضرت علی(ع) است پنهان می‌کنند.<ref>{{پک|1=حویزی|2=1415|ک=تفسیر نور الثقلین|ص=138|ج=1}}</ref>


۵. امام باقر(ع) در تفسیر آیه شریفه {{قرآن|یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّکُمْ فَآمِنُوا خَیْرًا لَکُمْ ۚ وَإِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا|ترجمه=ای مردم! البته پیامبری از سوی پروردگارتان به درستی و راستی به سوی شما آمد؛ پس به او ایمان آورید که به خیر شماست. و اگر کفر ورزید [بدانید که خدا از شما و ایمانتان بی نیاز است] زیرا آنچه در آسمان‌ها و زمین است، در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و خدا همواره دانا و حکیم است. |سوره=نساء|آیه=۱۷۰}}، می‌فرماید: یعنی ای مردم پیامبر اکرم(ص) برای شما حق را، که ولایت ائمه اطهار(ع) است آورده است و شما موظف به دوستی با آنان هستید.<ref>{{پک|1=طبرسی|2=1408|ک=مجمع البیان|ص=221|ج=3}}</ref>
۵. [[امام باقر(ع) در کتب اهل سنت|امام باقر(ع)]] در تفسیر آیه شریفه {{قرآن|یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّکُمْ فَآمِنُوا خَیْرًا لَکُمْ ۚ وَإِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا|ترجمه=ای مردم! البته پیامبری از سوی پروردگارتان به درستی و راستی به سوی شما آمد؛ پس به او ایمان آورید که به خیر شماست. و اگر کفر ورزید [بدانید که خدا از شما و ایمانتان بی نیاز است] زیرا آنچه در آسمان‌ها و زمین است، در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و خدا همواره دانا و حکیم است. |سوره=نساء|آیه=۱۷۰}}، می‌فرماید: یعنی ای مردم پیامبر اکرم(ص) برای شما حق را، که ولایت ائمه اطهار(ع) است آورده است و شما موظف به دوستی با آنان هستید.<ref>{{پک|1=طبرسی|2=1408|ک=مجمع البیان|ص=221|ج=3}}</ref>


۶. امام صادق(ع) در تفسیر آیه شریفه {{قرآن|وَیَسْتَنْبِئُونَکَ أَحَقٌّ هُوَ ۖ قُلْ إِی وَرَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ|ترجمه=و از تو خبر می‌گیرند: آیا [عذاب جاودانه ای که به آن تهدید می‌شویم] حق است؟ بگو: آری، سوگند به پروردگارم یقیناً حق است، و شما عاجز کننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید.]|سوره=یونس|آیه=۵۳}}، می‌فرمایند: اهل مکه از پیامبر می‌پرسیدند آیا امامت علی بن ابی طالب حق است؟ خداوند این آیه را نازل کرد و فرمود: بگو پیامبر: بلی و قسم به پروردگارم که علی حق است.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=33|ج=3}}</ref>
۶. امام صادق(ع) در تفسیر آیه شریفه {{قرآن|وَیَسْتَنْبِئُونَکَ أَحَقٌّ هُوَ ۖ قُلْ إِی وَرَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ|ترجمه=و از تو خبر می‌گیرند: آیا [عذاب جاودانه ای که به آن تهدید می‌شویم] حق است؟ بگو: آری، سوگند به پروردگارم یقیناً حق است، و شما عاجز کننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید.]|سوره=یونس|آیه=۵۳}}، می‌فرمایند: اهل مکه از پیامبر می‌پرسیدند آیا امامت علی بن ابی طالب حق است؟ خداوند این آیه را نازل کرد و فرمود: بگو پیامبر: بلی و قسم به پروردگارم که علی حق است.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=33|ج=3}}</ref>
۱٬۲۷۷

ویرایش