۱٬۲۸۸
ویرایش
پیش نویس:حق در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←مصداق «حق» در قرآن
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
3. امام حسن عسکری(ع) یكی از مصادیق كلمه «حق» را در آیه شریفه {{قرآن|وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ|ترجمه=بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستیز و جدال با آنان] درگذرید، و [از آنان] روی بگردانید، تا خدا فرمانش را [به جنگ یا جزیه] اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست.|سوره=بقره|آیه=109}}، حضرت علی(ع) دانسته و می فرمایند: اهل كتاب بعد از معجزات و دلایلی كه بر حق یعنی نبوت پیامبر اسلام(ص) و فضیلت حضرت علی(ع) دلالت می كرد، باز دوست دارند مؤمنین به سوی كفر بروند.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان في تفسير القرآن|ص=304|ج=1}}</ref> | 3. امام حسن عسکری(ع) یكی از مصادیق كلمه «حق» را در آیه شریفه {{قرآن|وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ|ترجمه=بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستیز و جدال با آنان] درگذرید، و [از آنان] روی بگردانید، تا خدا فرمانش را [به جنگ یا جزیه] اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست.|سوره=بقره|آیه=109}}، حضرت علی(ع) دانسته و می فرمایند: اهل كتاب بعد از معجزات و دلایلی كه بر حق یعنی نبوت پیامبر اسلام(ص) و فضیلت حضرت علی(ع) دلالت می كرد، باز دوست دارند مؤمنین به سوی كفر بروند.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان في تفسير القرآن|ص=304|ج=1}}</ref> | ||
4. در آیه 146 سوره بقره آمده است: | 4. در آیه 146 سوره بقره آمده است:{{قرآن|الَّذِینَ آتَیناهُمُ الْكِتابَ یعْرِفُونَهُ كَما یعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یعْلَمُونَ|ترجمه=اهل کتاب، پیامبر اسلام را [بر اساس اوصافش که در تورات و انجیل خوانده اند] می شناسند، به گونه ای که پسران خود را می شناسند؛ و مسلماً گروهی از آنان حق را در حالی که می دانند، پنهان می دارند.|سوره=بقره|آیه=146}}. امیرالمؤمنین(ع) در بیان مراد آیه می فرمایند: یهود و نصاری، پیامبر اسلام(ص) و ولی او را كه در تورات و انجیل آمد، همانند فرزندان خود می شناسند ولی با وجود این شناخت، حق را که نبوت پیامبر اکرم(ص) و امامت حضرت علی(ع) است پنهان می كنند.<ref>{{پک|1=حویزی|2=1415|ک=تفسير نور الثقلين|ص=138|ج=1}}</ref> | ||
5. امام باقر علیه السلام در تفسیر "یا ایها الناس قد جاءكم الرسول بالحقّ من ربّكم" میفرماید: یعنی ای مردم پیامبر صلی الله علیه و آله برای شما حق را، كه ولایت ائمه اطهار است و شما موظف به دوستی با آنان هستید از طرف پروردگارتان آورده است.11 | 5. امام باقر علیه السلام در تفسیر "یا ایها الناس قد جاءكم الرسول بالحقّ من ربّكم" میفرماید: یعنی ای مردم پیامبر صلی الله علیه و آله برای شما حق را، كه ولایت ائمه اطهار است و شما موظف به دوستی با آنان هستید از طرف پروردگارتان آورده است.11 | ||