۱٬۲۷۷
ویرایش
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
در لغت لفظ «حق» را به «نقیض الباطل»، محکم بودن شیء، صحت شیء و ثابت بودن شیء معنی کرده اند.<ref>{{پک|1=فراهيدى|2=1409|ک=كتاب العين|ص=6|ج=3}}</ref><ref>{{پک|1=ابن فارس|2=1404|ک=معجم مقاييس اللغة|ص=15|ج=2}}</ref><ref>{{پک|1=فيومى|2=1414|ک=المصباح المنير في غريب الشرح الكبير|ص=143|ج=2}}</ref> صاحب التحقیق معنای اصلی این لغت را ثبوت شیء همراه با مطابقیت آن با واقع معنی کرده اند.<ref>{{پک|1=مصطفوى|2=1368|ک=التحقيق في كلمات القرآن الكريم|ص=262|ج=2}}</ref> | در لغت لفظ «حق» را به «نقیض الباطل»، محکم بودن شیء، صحت شیء و ثابت بودن شیء معنی کرده اند.<ref>{{پک|1=فراهيدى|2=1409|ک=كتاب العين|ص=6|ج=3}}</ref><ref>{{پک|1=ابن فارس|2=1404|ک=معجم مقاييس اللغة|ص=15|ج=2}}</ref><ref>{{پک|1=فيومى|2=1414|ک=المصباح المنير في غريب الشرح الكبير|ص=143|ج=2}}</ref> صاحب التحقیق معنای اصلی این لغت را ثبوت شیء همراه با مطابقیت آن با واقع معنی کرده اند.<ref>{{پک|1=مصطفوى|2=1368|ک=التحقيق في كلمات القرآن الكريم|ص=262|ج=2}}</ref> | ||
== | == استعمال کلمه «حق» در قرآن == | ||
كلمه "حق" حدود 283 مرتبه در قرآن كریم استفاده شده است که 227 مرتبه از آن | كلمه "حق" حدود 283 مرتبه در قرآن كریم استفاده شده است که 227 مرتبه از آن به صورت «الحق» و «بالحق»، 17 مرتبه به صورت «حقاً» و 39 مرتبه به صورت "حق" آمده است. عناوین استعمالات آن نیز مختلف است. مثلاً کلمه «الحق» در آیه 62 سوره حج و آیه 30 سوره لقمان به عنوان صفت برای خداوند استعمال شده است. یا در آیه 8 سوره روم برای بیان این مطلب استعمال شده است که افعال خداوند صحیح و ثابت می باشد و بیهوده نیست. یا در آیات 20، 22 و 26 سوره ص و آیه 112 سوره انبیاء و آیه 20 سوره غافر به معنای واقعیت است. در این آیات به انبیاء دستور داده شده است که از روی واقعیت قضاوت کنند. هم چنین در آیه 44 سوره اعراف واژه حق به معنای واقعیت و آن چه درست است استعمال شده است. | ||
5. دین خدا، قرآن، توحید، عدالت، آزادی انسانها از گمراهی و.... هم آمده است: خدای متعال میفرماید: همانا ببعد از آمدن حق (دین خدا و معارف الهی توسط پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ـ) آنها تكذیب كرده و آیات و اخبار الهی را مسخره نمودند. 6 | 5. دین خدا، قرآن، توحید، عدالت، آزادی انسانها از گمراهی و.... هم آمده است: خدای متعال میفرماید: همانا ببعد از آمدن حق (دین خدا و معارف الهی توسط پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ـ) آنها تكذیب كرده و آیات و اخبار الهی را مسخره نمودند. 6 | ||
خط ۵۶: | خط ۴۸: | ||
در هیچ جای قرآن عبارت "یا ایها الذین امنوا" نیامده مگر آنكه علی بر رأس آن و امیر آن و شریف آن و آقای آن میباشد.14 | در هیچ جای قرآن عبارت "یا ایها الذین امنوا" نیامده مگر آنكه علی بر رأس آن و امیر آن و شریف آن و آقای آن میباشد.14 | ||
پی نوشت ها: | پی نوشت ها: | ||
5 . و ر.ك: طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن؛ مجمع البیان،ؤ ج 3، ص 226، گروهی از مترجمان، تهران، فراهانی، اول، 1360ـ1350 هـ ش. | |||
5 . | |||
6 . انعام، 5، انفال، 8، و ر.ك: مكارم شیرازی، ناصر، نمونه، ج 7، ص 100، تهران، دارالكتب الاسلامیه، 1353-1366 ش. | 6 . انعام، 5، انفال، 8، و ر.ك: مكارم شیرازی، ناصر، نمونه، ج 7، ص 100، تهران، دارالكتب الاسلامیه، 1353-1366 ش. | ||
7 . هود، 12 و جرجانی، حسین؛ گازر،ج 4، ص 228، تهران، دانشگاه تهران، اول، 1337 ش. | 7 . هود، 12 و جرجانی، حسین؛ گازر،ج 4، ص 228، تهران، دانشگاه تهران، اول، 1337 ش. | ||
8 . بقره، 42، و حسینی بحرانی، هاشم؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 202، تهران، بنیاد بعثت، اول، 1415 ق. | 8 . بقره، 42، و حسینی بحرانی، هاشم؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 202، تهران، بنیاد بعثت، اول، 1415 ق. | ||
9 . بقره، 109، و حسینی بحرانی، هاشم، البرهان، فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 304، تهران، بناید بعثت، اول، 1415. | 9 . بقره، 109، و حسینی بحرانی، هاشم، البرهان، فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 304، تهران، بناید بعثت، اول، 1415. | ||
10 . بقره، 146، و عروسی حویزی، عبدعلی، نورالثقلین، ج 1، ص 138، قم، مطبعه علمیه، دوم، بی تا. | 10 . بقره، 146، و عروسی حویزی، عبدعلی، نورالثقلین، ج 1، ص 138، قم، مطبعه علمیه، دوم، بی تا. | ||
11 . و طبرسی، فضل، مجمع البیان، ج 6، ص 158، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، اول، 1350ـ1360 ش. | 11 . و طبرسی، فضل، مجمع البیان، ج 6، ص 158، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، اول، 1350ـ1360 ش. | ||
12 . یونس، 53 و حسینی بحرانی، هاشم؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج 2، ص 187، تهران، بنیاد بعثت، اول، 1415 ق. | 12 . یونس، 53 و حسینی بحرانی، هاشم؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج 2، ص 187، تهران، بنیاد بعثت، اول، 1415 ق. | ||
13 . كهف، 29، و حسینی بحرانی، هاشم؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج 2، ص 465، تهران، بنیاد بعثت، اول، 1415 ق. | 13 . كهف، 29، و حسینی بحرانی، هاشم؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج 2، ص 465، تهران، بنیاد بعثت، اول، 1415 ق. | ||
14 . حسینی چالوسی، احمد؛ جذبه ولایت، ص 154، تهران، مؤسسه مطبوعاتی معراجی، دوم، بی تا. | 14 . حسینی چالوسی، احمد؛ جذبه ولایت، ص 154، تهران، مؤسسه مطبوعاتی معراجی، دوم، بی تا. | ||
ویرایش