۱٬۲۷۰
ویرایش
←پانویس
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) (←پانویس) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) (←پانویس) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
يا اينكه اگر چه شياطين در بند مي‌شوند، اما ابليس همچنان آزاد بوده و به فعاليت خويش مي‌پردازد. يا اينكه در ارتكاب گناه تنها شياطين دخيل نيستند بلكه گاه خود انسان عامل اصلي در ارتكاب گناه است و با وجود در غل و زنجير بوده شياطين در ماه رمضان او مرتكب گناه می شود. | يا اينكه اگر چه شياطين در بند مي‌شوند، اما ابليس همچنان آزاد بوده و به فعاليت خويش مي‌پردازد. يا اينكه در ارتكاب گناه تنها شياطين دخيل نيستند بلكه گاه خود انسان عامل اصلي در ارتكاب گناه است و با وجود در غل و زنجير بوده شياطين در ماه رمضان او مرتكب گناه می شود. | ||
و احتمال آخر اينكه گاه انسان قبل از ماه رمضان آنقدر مرتكب گناهان شده است كه قلب و عقل خويش را سياه نموده است و همين گناهان گذشته وي كفايت میکند در استمرار غفلت و ارتكاب گناه و منع شياطين سودي به وي نمی رساند. | و احتمال آخر اينكه گاه انسان قبل از ماه رمضان آنقدر مرتكب گناهان شده است كه قلب و عقل خويش را سياه نموده است و همين گناهان گذشته وي كفايت میکند در استمرار غفلت و ارتكاب گناه و منع شياطين سودي به وي نمی رساند.<ref>{{پک|1=ابن طاووس|2=1403|ک=الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة فى السنة|ص=73-74|ج=1}}</ref> | ||
قال رسول الله(ص): من زهد في الدنيا علّمه الله بلا تعلّم و جعله بصيراً؛ هر كس در دنيا زهد بورزد، خداوند بدون تعلم او را عالم میکند و به او بصيرت ميبخشد. (نهج الفصاحه، ج 1، ص 345) | قال رسول الله(ص): من زهد في الدنيا علّمه الله بلا تعلّم و جعله بصيراً؛ هر كس در دنيا زهد بورزد، خداوند بدون تعلم او را عالم میکند و به او بصيرت ميبخشد. (نهج الفصاحه، ج 1، ص 345) | ||