پیش نویس:در بند بودن شیطان در ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:


== دلیل گناه کردن بندگان در ماه رمضان با وجود محدودیت شیطان ==
== دلیل گناه کردن بندگان در ماه رمضان با وجود محدودیت شیطان ==
نكته پاياني: شايد در اينجا سؤالي مطرح شود كه چرا با اينكه شيطان در ماه رمضان در غل و زنجير است باز انسان‏ها گناه می‏کنند؟ در پاسخ به اين سؤال وجوهي گفته شده است. سيد بن طاووس در كتاب شريف اقبال الاعمال می‏نویسد: احتمال دارد كه هر ماه، شياطين مخصوص به خود را دارد و در ماه مبارك رمضان تنها شياطين آن ماه در بند مي‌شوند؛ اما ساير شياطين مشغول فعاليت هستند. يا منع شياطين از گروه خاصي باشد كه بنا به مصلحت و رحمت الهي مشخص می‏شود والا امثال كفار شياطين آن‏ها در غل و زنجير نيست. يا اينكه اگر چه شياطين در بند مي‌شوند، اما ابليس همچنان آزاد بوده و به فعاليت خويش مي‌پردازد. يا اينكه در ارتكاب گناه تنها شياطين دخيل نيستند بلكه گاه خود انسان عامل اصلي در ارتكاب گناه است و با وجود در غل و زنجير بوده شياطين در ماه رمضان او مرتكب گناه می‏شود و احتمال آخر اينكه گاه انسان قبل از ماه رمضان آنقدر مرتكب گناهان شده است كه قلب و عقل خويش را سياه نموده است و همين گناهان گذشته وي كفايت می‏کند در استمرار غفلت و ارتكاب گناه و منع شياطين سودي به وي نمی‏رساند. [4]
در پاسخ به اين سؤال وجوهي گفته شده است. سيد بن طاووس در كتاب شريف اقبال الاعمال می‏نویسد:


قال رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ : من زهد في الدنيا علّمه الله بلا تعلّم و جعله بصيراً؛ هر كس در دنيا زهد بورزد، خداوند بدون تعلم او را عالم می‏کند و به او بصيرت ميبخشد. (نهج الفصاحه، ج 1، ص 345)
احتمال دارد كه هر ماه، شياطين مخصوص به خود را دارد و در ماه مبارك رمضان تنها شياطين آن ماه در بند مي‌شوند؛ اما ساير شياطين مشغول فعاليت هستند.
 
يا منع شياطين از گروه خاصي باشد كه بنا به مصلحت و رحمت الهي مشخص می‏شود والا امثال كفار شياطين آن‏ها در غل و زنجير نيست.
 
يا اينكه اگر چه شياطين در بند مي‌شوند، اما ابليس همچنان آزاد بوده و به فعاليت خويش مي‌پردازد. يا اينكه در ارتكاب گناه تنها شياطين دخيل نيستند بلكه گاه خود انسان عامل اصلي در ارتكاب گناه است و با وجود در غل و زنجير بوده شياطين در ماه رمضان او مرتكب گناه می‏ شود.
 
و احتمال آخر اينكه گاه انسان قبل از ماه رمضان آنقدر مرتكب گناهان شده است كه قلب و عقل خويش را سياه نموده است و همين گناهان گذشته وي كفايت می‏کند در استمرار غفلت و ارتكاب گناه و منع شياطين سودي به وي نمی‏ رساند. [4]
 
قال رسول الله(ص): من زهد في الدنيا علّمه الله بلا تعلّم و جعله بصيراً؛ هر كس در دنيا زهد بورزد، خداوند بدون تعلم او را عالم می‏کند و به او بصيرت ميبخشد. (نهج الفصاحه، ج 1، ص 345)


پي‌نوشت‌ها: [3]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، 111جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق، ج60، ص332. [4]. ابن طاووس، على بن موسى، الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة فى السنة (ط - الحديثة)، دفتر تبليغات اسلامى - قم، چاپ: اول، 1376ش، ج1، ص 73-74.
پي‌نوشت‌ها: [3]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، 111جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق، ج60، ص332. [4]. ابن طاووس، على بن موسى، الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة فى السنة (ط - الحديثة)، دفتر تبليغات اسلامى - قم، چاپ: اول، 1376ش، ج1، ص 73-74.
۱٬۲۷۰

ویرایش