۱٬۵۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
[[سید حسین طباطبایی بروجردی]] (۱۲۵۴–۱۳۴۰ش)، فقیه نامدار و از مراجع برجسته [[امامیه]] بود. وی در خانوادهای روحانی و متمول در بروجرد زاده شد؛ نیاکان او از سادات طباطبایی اصفهان آل طباطبا بودهاند که نسب به اسماعیل دیباج میرسانند.<ref>تولاّیی، علی، «بروجردی»، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> | [[سید حسین طباطبایی بروجردی]] (۱۲۵۴–۱۳۴۰ش)، فقیه نامدار و از مراجع برجسته [[امامیه]] بود. وی در خانوادهای روحانی و متمول در بروجرد زاده شد؛ نیاکان او از سادات طباطبایی اصفهان آل طباطبا بودهاند که نسب به اسماعیل دیباج میرسانند.<ref name=":0">تولاّیی، علی، «بروجردی»، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> | ||
پدرش سید علی طباطبایی، از علمای شهر و مادرش سیده آغابیگم، دختر سید محمدعلی طباطبائی بود. نسب بروجردی، با ۳۲ واسطه به [[امام حسن(ع)]] میرسد. وی هفده سال زعیم حوزه علمیه [[قم]] و پانزده سال [[مرجع عام شیعیان]] جهان بود. آیتالله بروجردی از شاگردان [[آخوند خراسانی]] بود که بعد از بازگشت از نجف در بروجرد ساکن شد. چند سال پس از درگذشت [[عبدالکریم حائری یزدی]]، به دعوت مراجع سهگانه (حجت، خوانساری، صدر) به قم آمد و ریاست حوزه علمیه قم را بر عهده گرفت. پس از درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، مهمترین مرجع شیعیان بود و در دهه ۱۳۳۰ش مرجع عام شیعیان محسوب میشد. در دوران او حوزه علمیه قم گسترش پیدا کرد و تعداد طلاب به صورت بیسابقهای افزایش یافت. با حمایتهای او آثار حدیثی و فقهی متعددی احیاء و منتشر شد.<ref>«[https://www.taghrib.org/fa/n5925 آیتالله سید حسین بروجردی]»، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱۲ دی ۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید: ۸ مهر ۱۴۰۲ش.</ref> | پدرش سید علی طباطبایی، از علمای شهر و مادرش سیده آغابیگم، دختر سید محمدعلی طباطبائی بود. نسب بروجردی، با ۳۲ واسطه به [[امام حسن(ع)]] میرسد. وی هفده سال زعیم حوزه علمیه [[قم]] و پانزده سال [[مرجع عام شیعیان]] جهان بود. آیتالله بروجردی از شاگردان [[آخوند خراسانی]] بود که بعد از بازگشت از نجف در بروجرد ساکن شد. چند سال پس از درگذشت [[عبدالکریم حائری یزدی]]، به دعوت مراجع سهگانه (حجت، خوانساری، صدر) به قم آمد و ریاست حوزه علمیه قم را بر عهده گرفت. پس از درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، مهمترین مرجع شیعیان بود و در دهه ۱۳۳۰ش مرجع عام شیعیان محسوب میشد. در دوران او حوزه علمیه قم گسترش پیدا کرد و تعداد طلاب به صورت بیسابقهای افزایش یافت. با حمایتهای او آثار حدیثی و فقهی متعددی احیاء و منتشر شد.<ref>«[https://www.taghrib.org/fa/n5925 آیتالله سید حسین بروجردی]»، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱۲ دی ۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید: ۸ مهر ۱۴۰۲ش.</ref> | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== جایگاه آثار == | == جایگاه آثار == | ||
آیت الله بروجردی علاوه بر تصحیح و طبع مجموعهای از آثار متقدم امامیه چون [[الخلاف]] شیخ طوسی، قرب الاسناد [[حمیری]] و [[جامع الرواة]] اردبیلی آثار فراوانی از خود برجای گذارده است. گفتنی است که در حیات وی، تنها پارهای از تقریرات فقهی و اصولی او به طبع رسید.<ref | آیت الله بروجردی علاوه بر تصحیح و طبع مجموعهای از آثار متقدم امامیه چون [[الخلاف]] شیخ طوسی، قرب الاسناد [[حمیری]] و [[جامع الرواة]] اردبیلی آثار فراوانی از خود برجای گذارده است. گفتنی است که در حیات وی، تنها پارهای از تقریرات فقهی و اصولی او به طبع رسید.<ref name=":0" /> | ||
تألیفات مهم آیتالله بروجردی در چهار رشته است: رجال، حدیث، فقه و اصول فقه. و در فلسفه، منطق، عقاید و شعر هم آثاری از وی در دست است یا به او نسبت داده شده است. تعداد تألیفات و آثار علمی آیتالله بروجردی (غیراز رسالههای عملیه) طبق بررسیها به چهل کتاب و رساله (همه به زبان عربی) میرسد.<ref>استادی، رضا، «آثار و تألیفات آیتالله بروجردی»، حوزه، سال ۱۳۷۰، شماره ۴۳ و ۴۴.</ref> | تألیفات مهم آیتالله بروجردی در چهار رشته است: رجال، حدیث، فقه و اصول فقه. و در فلسفه، منطق، عقاید و شعر هم آثاری از وی در دست است یا به او نسبت داده شده است. تعداد تألیفات و آثار علمی آیتالله بروجردی (غیراز رسالههای عملیه) طبق بررسیها به چهل کتاب و رساله (همه به زبان عربی) میرسد.<ref>استادی، رضا، «آثار و تألیفات آیتالله بروجردی»، حوزه، سال ۱۳۷۰، شماره ۴۳ و ۴۴.</ref> | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
کتابها و جزوههایی به عنوان رساله عملیه مطابق با فتاوای آیتالله بروجردی به زبانهای فارسی، عربی، اردو و غیره منتشر شده است. به نظرمی رسد جز حاشیه عروه الوثقی و حاشیه مجمع الرسائل و یکی دو حاشیه و رساله کوچکِ دیگر مانند: مناسک حج، بقیه رسالههای عملیه وی توسط افراد مورد وثوق ایشان تهیه و تنظیم گردیده و نباید از تألیفات ایشان به حساب آورد.<ref>استادی، رضا، «آثار و تألیفات آیتالله بروجردی»، حوزه، سال ۱۳۷۰، شماره ۴۳ و ۴۴.</ref> | کتابها و جزوههایی به عنوان رساله عملیه مطابق با فتاوای آیتالله بروجردی به زبانهای فارسی، عربی، اردو و غیره منتشر شده است. به نظرمی رسد جز حاشیه عروه الوثقی و حاشیه مجمع الرسائل و یکی دو حاشیه و رساله کوچکِ دیگر مانند: مناسک حج، بقیه رسالههای عملیه وی توسط افراد مورد وثوق ایشان تهیه و تنظیم گردیده و نباید از تألیفات ایشان به حساب آورد.<ref>استادی، رضا، «آثار و تألیفات آیتالله بروجردی»، حوزه، سال ۱۳۷۰، شماره ۴۳ و ۴۴.</ref> | ||
از مهمترین رسالهها که توسط دیگران تهیه و تنظیم شده است، توضیح المسائل به زبان فارسی است که به دست [[علیاصغر کرباسچیان]] و به یاری برخی از فضلا نگارش یافته و به تأیید او رسیده است. دیگر از این رسالهها، مجمع الفروع، به زبان فارسی و به سبک العروة الوثقی که توسط علی آشتیانی تدوین شده و از نظر کثرت فروع ممتاز است. همچنین المسائل الفقهیة به زبان عربی و نیز متنی فتوایی با عنوان مناسک الحج. رساله عملیه ایشان با عنوان نورالهدی توسط محمد حسین ناشرالاسلام هندی شوشتری به زبان اردو ترجمه و در هند به طبع رسیده است. این رساله شامل ابواب طهارت تا ارث است.<ref | از مهمترین رسالهها که توسط دیگران تهیه و تنظیم شده است، توضیح المسائل به زبان فارسی است که به دست [[علیاصغر کرباسچیان]] و به یاری برخی از فضلا نگارش یافته و به تأیید او رسیده است. دیگر از این رسالهها، مجمع الفروع، به زبان فارسی و به سبک العروة الوثقی که توسط علی آشتیانی تدوین شده و از نظر کثرت فروع ممتاز است. همچنین المسائل الفقهیة به زبان عربی و نیز متنی فتوایی با عنوان مناسک الحج. رساله عملیه ایشان با عنوان نورالهدی توسط محمد حسین ناشرالاسلام هندی شوشتری به زبان اردو ترجمه و در هند به طبع رسیده است. این رساله شامل ابواب طهارت تا ارث است.<ref name=":0" /> | ||
== آثار رجالی == | == آثار رجالی == |
ویرایش