trustworthy
۲٬۸۰۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۴۴: | خط ۴۳: | ||
# ابی جعفر از ام سلمه نقل کرده است که رسول خدا(ص) فرمود: {{متن عربی|الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ| ترجمه= حج رفتن جهاد هر ضعیفی است.}}<ref>ابن ماجه، محمد بن یزید، سنن ابن ماجه، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۴۰۵.</ref> | # ابی جعفر از ام سلمه نقل کرده است که رسول خدا(ص) فرمود: {{متن عربی|الْحَجُّ جِهَادُ كُلِّ ضَعِيفٍ| ترجمه= حج رفتن جهاد هر ضعیفی است.}}<ref>ابن ماجه، محمد بن یزید، سنن ابن ماجه، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۴۰۵.</ref> | ||
# محمد بن علی بن الحسین از علی بن ابی طالب نقل میکند که فرمود: {{متن عربی| عَقَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ عَنْ الْحَسَنِ بِشَاه وَ قَالَ: يَا فَاطِمَه، احْلِقِي رَأْسَهُ وَ تَصَدَّقِي بِزِنَه شَعْرِهِ فِضَّه قَالَ: فَوَزَنَتْهُ، فَكَانَ وَزْنُهُ دِرْهَمًا أَوْ بَعْضَ دِرْهَمٍ|ترجمه=رسول خدا صلی الله علیه و سلم برای حسن گوسفندی را عقیق کرد و فرمود: ای فاطمه، سرش را بتراش و وزن موی او را نقره صدقه بده. (علی بن ابی طالب گوید) پس آن را وزن کردم و وزنش یک درهم یا مقداری درهم بود.}}<ref>ترمذى، محمد بن عيسى، الجامع الصحيح و هو سنن الترمذي، قاهره، دار الحديث، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۰۹، باب۲۰.</ref> | # محمد بن علی بن الحسین از علی بن ابی طالب نقل میکند که فرمود: {{متن عربی| عَقَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ عَنْ الْحَسَنِ بِشَاه وَ قَالَ: يَا فَاطِمَه، احْلِقِي رَأْسَهُ وَ تَصَدَّقِي بِزِنَه شَعْرِهِ فِضَّه قَالَ: فَوَزَنَتْهُ، فَكَانَ وَزْنُهُ دِرْهَمًا أَوْ بَعْضَ دِرْهَمٍ|ترجمه=رسول خدا صلی الله علیه و سلم برای حسن گوسفندی را عقیق کرد و فرمود: ای فاطمه، سرش را بتراش و وزن موی او را نقره صدقه بده. (علی بن ابی طالب گوید) پس آن را وزن کردم و وزنش یک درهم یا مقداری درهم بود.}}<ref>ترمذى، محمد بن عيسى، الجامع الصحيح و هو سنن الترمذي، قاهره، دار الحديث، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۵۰۹، باب۲۰.</ref> | ||
# ابی جعفر محمد بن علی فرمود: {{متن عربی|لَا تُجَالِسُوا أَصْحَابَ الْخُصُومَاتِ، فَإِنَّهُمُ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ| ترجمه= با کسانى که نزاع مى کنند، ننشین، زیرا آنان در آیات خدا فرو مى روند. }}<ref>دارمى، عبدالله بن عبدالرحمن، مسند الدارمي المعروف ب : (سنن الدارمي)، عربستان - رياض ، دار المغني، چاپ اول، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۹۰.</ref> | |||
# ابا جعفر محمد بن علی از سمره بن جندب نقل می کند: مردی دارای درخت خرمایی در محوطه مردی از انصار بود و مرد با خانوادهاش در آنجا زندگی میکرد. (مرد بدون اجازه) به آنجا وارد میشد و مرد انصاری اذیت میشد. از او خواست که آن را بفروشد، اما او نپذیرفت. از او خواست که آن را با او مبادله کند، اما او باز هم نپذیرفته است. نزد به پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم رفت و این موضوع را به او گفت. پیامبر از او خواست که آن را بفروشد، اما او نپذیرفت. از او خواست که آن را با او مبادله کند، اما او باز هم نپذیرفت. پیامبر فرمود: آن را به او ببخش و تو هم فلان و فلان چیز را بگیر، اما او نپذیرفت. پیامبر فرمود: تو به او ضرر میزنی. سپس رسول الله به آن انصاری فرمود: {{متن عربی|اذْهَبْ فَاقْلَعْ نَخْلَهُ|ترجمه=برو و درخت او را بکن.}}<ref>ابوداود، سليمان بن اشعث، سنن أبي داود، مصر - قاهره، دار الحديث، چاپ اول، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۱۵۷۳.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |