automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== جایگاه برهان نظم == | == جایگاه برهان نظم == | ||
انسانهای خداپرست برای اثبات وجود آفریدگار جهان، دلایل فراوانی را آوردهاند و روشنترین و قانعکنندهترین دلیل آنها برهان نظم | انسانهای خداپرست برای اثبات وجود آفریدگار جهان، دلایل فراوانی را آوردهاند و روشنترین و قانعکنندهترین دلیل آنها برهان نظم میباشد؛ چرا که برهان نظم، عقل و وجدان را قانع و راضی میسازد. به همین دلیل، این برهان، همیشه مورد توجّه دانشمندان و فلاسفه الهی قرار گرفته است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، آفریدگار جهان، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، ۱۳۷۹ش، ص۴۹.</ref> مشاهدهٔ نظم و سامان حاکم بر جهان از دیرباز انسانها را به وجود خدا به عنوان صانع و تدبیرکنندهٔ جهان دلالت میکرده است. این نوع رهیافت، با همهٔ خردههایی که بر صورت برهانی آن گرفتهاند، نسبت به دیگر استدلالها به فهم عموم نزدیکتر است و با تجربههای دینی مؤمنان نیز سازگاری بیشتری دارد.<ref>انواری، محمدجواد، «براهین اثبات باری»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ذیل مدخل.</ref> | ||
مایههای اصلی برهان نظم را در آیات فراوانی از قرآن کریم میتوان دید که نشانههای خلقت و حکمت الهی را در چند نمونه از نظامهای سنجیدهٔ طبیعت بیان میکند و انسانها را دعوت میکند که در بدایع طبیعت بیندیشند (برای نمونه، آیه ۱۶۴ سوره بقره؛ و آیات ۱۶ و ۷۸ سوره نبأ) اینگونه استدلال ـ که در ادوار پیشین «اتقان صنع» نامیده شده است ـ در قالب برهانیش اغلب برای اثبات صفاتی چون علم و حکمت الهی بهکار رفته است.<ref>انواری، محمدجواد، «براهین اثبات باری»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ذیل مدخل.</ref> برهان نظم در میان متکلمان رواج بیشتری داشته است. سابقهٔ این نوع برهان به پیش از دروهای بازمیگردد که استدلالهای عقلی پیچیدهتری چون برهان حدوث رواج یافت. آیات قرآنی و احادیثی که پدیدههای جهان را نشانههای خلقت الهی معرفی میکند، الهامبخش عموم متکلمان اعم از اصحاب حدیث و مکاتب عقلگرا بوده است.<ref>انواری، محمدجواد، «براهین اثبات باری»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ذیل مدخل.</ref> | مایههای اصلی برهان نظم را در آیات فراوانی از قرآن کریم میتوان دید که نشانههای خلقت و حکمت الهی را در چند نمونه از نظامهای سنجیدهٔ طبیعت بیان میکند و انسانها را دعوت میکند که در بدایع طبیعت بیندیشند (برای نمونه، آیه ۱۶۴ سوره بقره؛ و آیات ۱۶ و ۷۸ سوره نبأ) اینگونه استدلال ـ که در ادوار پیشین «اتقان صنع» نامیده شده است ـ در قالب برهانیش اغلب برای اثبات صفاتی چون علم و حکمت الهی بهکار رفته است.<ref>انواری، محمدجواد، «براهین اثبات باری»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ذیل مدخل.</ref> برهان نظم در میان متکلمان رواج بیشتری داشته است. سابقهٔ این نوع برهان به پیش از دروهای بازمیگردد که استدلالهای عقلی پیچیدهتری چون برهان حدوث رواج یافت. آیات قرآنی و احادیثی که پدیدههای جهان را نشانههای خلقت الهی معرفی میکند، الهامبخش عموم متکلمان اعم از اصحاب حدیث و مکاتب عقلگرا بوده است.<ref>انواری، محمدجواد، «براهین اثبات باری»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ذیل مدخل.</ref> |