trustworthy
۵۵۶
ویرایش
روایات «حلال‌شدن خمس در عصر غیبت»: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
{{درگاه|سنت}} | {{درگاه|سنت}} | ||
'''روایات حلال کردن خمس'''، روایاتی است که براساس آن امام(ع) [[خمس]] را بر شیعیان [[حلال]] کرده‌اند تا آنان [[حلال‌زاده]] شوند. علمایی نیز این روایت و چند روایت دیگر را مبنا قرار داده و خمس را بر شیعیان حلال اعلام کرده‌اند. روایات در این باب چندان زیاد نیستند؛ از نظر سندی نیز ایراد چندانی بر آنها وارد نیست. اما در مقابل آیه ۴۱ [[سوره انفال]] و روایات معتبر دیگری قرار دارند که بر واجب بودن خمس بر مسلمانان تاکید دارند. دیدگاه اکثر علمای شیعه و فقهای معاصر بر وجوب پرداخت خمس توسط شیعیان است. | '''روایات حلال کردن خمس'''، روایاتی است که براساس آن امام(ع) [[خمس]] را بر شیعیان [[حلال]] کرده‌اند تا آنان [[حلال‌زاده]] شوند. علمایی نیز این روایت و چند روایت دیگر را مبنا قرار داده و خمس را بر شیعیان حلال اعلام کرده‌اند. روایات در این باب چندان زیاد نیستند؛ از نظر سندی نیز ایراد چندانی بر آنها وارد نیست. اما در مقابل آیه ۴۱ [[سوره انفال]] و روایات معتبر دیگری قرار دارند که بر واجب بودن خمس بر مسلمانان تاکید دارند. دیدگاه اکثر علمای شیعه و فقهای معاصر بر وجوب پرداخت خمس توسط شیعیان است. | ||
== معناشناسی == | |||
«خمس» حقِ مالیِ مختص به [[بنی‌هاشم]] که عوض از [[زکات]] است و پس از [[غزوه بدر]] تشریع شد. خمس به هفت چیز تعلق می‌گیرد: غنایم جنگی، معادن، گنج (دفینه)، مال حلال مخلوط به حرام، سود ناشی از کسب و کار و جواهرهایی که با غواصی از دریا استخراج می‌شود. مصرف خمس برای شش مورد است: خدا، رسول(ص)، ذوی‌القربی، یتامی، مساکین و ابن السبیل که سه سهم اول به سهم امام و سه سهم دوم به سهم سادات معروف است.<ref>محمد جواد ادرکنی، مقاله خمس، دانشنامه امام خمینی ج۵، ص۲۱۷ ـ ۲۲۴.</ref> | |||
== روایات حلال بودن خمس == | == روایات حلال بودن خمس == | ||