نامه جمال‌الدین اسدآبادی درباره تحریم تنباکو: تفاوت میان نسخه‌ها

جریان نامه سید جمال‌الدین اسدآبادی در رابطه با قضیه تحریم تنباکو، به میرزای شیرازی چه بود؟

{{پایان سوال}}

قرارداد رِژی که حاکی از اختیارات تام صاحبان امتیاز در امور دخانیات ایران و بی‌اعتنایی حاکمان وقت ایران به منافع ملت بود با انتقاد ایرانیان مواجه شد. گسترده‌شدن انتقادات در نواحی مختلف ایران به رهبری روحانیان برای لغو امتیاز اثربخش نبود و آنان چاره را در آن دیدند که با نگارش نامه به میرزا محمدحسن شیرازی، مرجع تقلید وقت، متوسل شوند. یکی از کسانی که به میرزای شیرازی نامه نوشت [[سید جمال‌الدین اسدآبادی]] است.

گفته شده که این نامه در اقدام میرزای شیرازی برای تلگرام به شاه و صدور حکم تحریم استعمال توتون و تنباکو مؤثر بوده است. برخی معتقدند که این نامه بعد از صدور حکم تحریم استعمال توتون و تنباکو نوشته شده و اسدآبادی در هنگام نوشتن آن از صدور حکم بی‌اطلاع بوده است.

== بستر تاریخی نگارش نامه ==

در سفر سوم [[ناصرالدین شاه قاجار]] به اروپا در سال ۱۳۰۶ق، دولت انگلیس، فرصت را برای کسب امتیاز انحصار توتون و تنباکو به‌دست آورد. ماژور جرالد تالبوت، از نزدیکان نخست‌وزیر و وزیر خارجه انگلیس، وظیفه گرفتن این امتیاز را بر عهده داشت. تالبوت با استفاده از واسطه‌های ایرانی موفق شد تا شاه را برای واگذاری انحصار تجارت دخانیات به دولت انگلستان متقاعد کند.<ref>قدسی‌زاده، پروین، «تحرین تنباکو»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ذیل وا‌ژه.</ref>