تدوین مصادر حدیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

تدوین مصادر حدیثی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۵

۶۸۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴

←‏حدیث و جایگاه آن

R.bahmani

۱٬۵۰۵

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 == حدیث و جایگاه آن ==
-[[حدیث]] در اصطلاح [[شیعه]] عبارت است از «کلامی که از قول، فعل یا تقریر معصوم حکایت می‌کند».<ref>شیخ بهایی، الحبل المتین، قم، مکتبه بصیرتی، ۱۳۹۸ق، ص۴.</ref> و حدیث از نظر [[اهل سنت]]، شامل قول، فعل و تقریر پیامبر(ص) و همچنین [[صحابه]] و [[تابعین]] و مُخضرم (کسی که جاهلیت و اسلام را درک کرده ولی پیامبر را ملاقات نکرده است) می‌شود.<ref>قربانی، زین العابدین، علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۷۸، ص۲۰.</ref> مصادر حدیثی آثاری است که این روایات را در طول تاریخ در خود جمع نموده‌اند. نگارش حدیث در میان شیعه از زمان حضور پیامبر و [[امامان معصوم(ع)]] انجام گرفته و در میان اهل سنت، پس از خلافت [[عمرو بن عبدالعزیز]] و فرمان آزادی نقل و نگارش روایت، رواج یافت.
+[[حدیث]] در اصطلاح [[شیعه]] عبارت است از «کلامی که از قول، فعل یا تقریر معصوم حکایت می‌کند».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الحبل المتین|سال=۱۳۹۸|نام=بهاء الدین (شیخ بهایی)|نام خانوادگی=محمد عاملی|ناشر=قم، مکتبه بصیرتی|صفحه=4}}</ref> و حدیث از نظر [[اهل سنت]]، شامل قول، فعل و تقریر پیامبر(ص) و همچنین [[صحابه]] و [[تابعین]] و مُخضرم (کسی که جاهلیت و اسلام را درک کرده ولی پیامبر را ملاقات نکرده است) می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=علم حدیث و نقش آن در شناخت و تهذیب حدیث|سال=۱۳۷۸|نام=زین العابدین|نام خانوادگی=قربانی|ناشر=قم، انصاریان|صفحه=20}}</ref> مصادر حدیثی آثاری است که این روایات را در طول تاریخ در خود جمع نموده‌اند. نگارش حدیث در میان شیعه از زمان حضور پیامبر و [[امامان معصوم(ع)]] انجام گرفته و در میان اهل سنت، پس از خلافت [[عمرو بن عبدالعزیز]] و فرمان آزادی نقل و نگارش روایت، رواج یافت.
 == اهمیت حدیث و نوشتن آن ==
-[[قرآن]] و [[احادیث]] از مهم‌ترین منابع شناخت [[اسلام]] هستند. همچنین احادیث را به عنوان شرح دهنده و تفسیرکننده خطوط کلی قرآن در میان [[مسلمانان]] دانسته‌اند.<ref>نحل / ۴۴ و ۶۴.</ref> با کنار گذاشتن حدیث، شناخت درست اسلام میسّر نمی‌شود. به همین جهت [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه اطهار(ع)]] به فراگیری، حفظ، نوشتن و نشر حدیث تأکید ورزیدند.<ref>محمد بن یعقوب کلینی، اصول کافی، ترجمه سید جواد مصطفوی، تهران، علمیه اسلامیه، بی تا، ج۱، ص۶۵–۶۸؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ دوم، ۱۴۰۳، ج۲، ص۱۴۴ـ۱۵۳؛ ابن‌ماجه، سنن ابن‌ماجه، ۱/۶–۱۳؛ خطیب بغدادی، تقیید العلم، ۶۷، ۶۹ و ۷۴؛ مجلسی، بحار الانوار، ۲/۱۴۴ و ۱۵۱.</ref> برای نمونه، پیامبر(ص) در [[مسجد خیف]] خطبه‌ای خواند و در آن فرمود: {{متن عربی|نَضَّرَ اللَّهُ عَبْداً سَمِعَ مَقَالَتِی فَوَعَاهَا وَ حَفِظَهَا وَ بَلَّغَهَا مَنْ لَمْ یَسْمَعْهَا|ترجمه=خدا شاد و مسور کند بنده‌ای را که سخن مرا بشنود و در گوش گیرد و حفظ کند و به کسانی که نشنیده‌اند برساند}}.<ref>اصول کافی، ج۲، ص۲۵۸، ح ۱.</ref> درباره نوشتن حدیث نیز می‌فرماید: {{متن عربی|قَيِّدُوا العِلمَ بالكِتابِ|ترجمه=علم را، با نوشتن در بند كشيد}}.<ref>بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۳۹.</ref>
+[[قرآن]] و [[احادیث]] از مهم‌ترین منابع شناخت [[اسلام]] هستند. همچنین احادیث را به عنوان شرح دهنده و تفسیرکننده خطوط کلی قرآن در میان [[مسلمانان]] دانسته‌اند (سوره نحل، آیات 44 و 64). با کنار گذاشتن حدیث، شناخت درست اسلام میسّر نمی‌شود. به همین جهت [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه اطهار(ع)]] به فراگیری، حفظ، نوشتن و نشر حدیث تأکید ورزیدند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول کافی|سال=1407|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|ناشر=تهران، دارالکتب الاسلامیه|جلد=1|صفحه=65 ـ 68}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، دار إحياء التراث العربی|جلد=2|صفحه=144 ـ 153}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سنن ابن‌ماجه|سال=1418|نام=محمد بن یزید|نام خانوادگی=ابن ماجه|ناشر=بیروت، دارالجیل|جلد=1|صفحه=6 ـ 13}}</ref> برای نمونه، پیامبر(ص) در [[مسجد خیف]] خطبه‌ای خواند و در آن فرمود: {{متن عربی|نَضَّرَ اللَّهُ عَبْداً سَمِعَ مَقَالَتِی فَوَعَاهَا وَ حَفِظَهَا وَ بَلَّغَهَا مَنْ لَمْ یَسْمَعْهَا|ترجمه=خدا شاد و مسور کند بنده‌ای را که سخن مرا بشنود و در گوش گیرد و حفظ کند و به کسانی که نشنیده‌اند برساند}}.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اصول کافی|سال=1407|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|ناشر=تهران، دارالکتب السلامیه|جلد=2|صفحه=258}}</ref> درباره نوشتن حدیث نیز می‌فرماید: {{متن عربی|قَيِّدُوا العِلمَ بالكِتابِ|ترجمه=علم را، با نوشتن در بند كشيد}}.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|سال=1403|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=بیروت، دار إحياء التراث العربی|جلد=74|صفحه=139}}</ref>
 با توجه به سفارشات رسول خدا(ص) گروهی از مسلمانان در زمان حیات ایشان احادیث را می‌نوشتند و این کار با فراز و نشیب‌هایی ادامه یافت و آثار گوناگون و متنوع حدیثی پدیدار شد.