روایت «زمستان بهار مومن است»: تفاوت میان نسخه‌ها

== زمستان بهار مؤمن ==

حديثي كه در سؤال به آن اشاره شده است هم از [[پيامبر اكرم(ص)]] و هم از [[امام صادق(ع)]] در منابع روائی ما آمده است و مضمون حديث اين است كه: «زمستان بهار مؤمن است چون شب هاي آن طولانی است و مؤمن از آن (برای عبادت، دعا و مناجات) كمک می جويد و روزهايش كوتاه است و مؤمن برای روزه گرفتن از آن كمک می طلبد».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ارشاد القلوب|ترجمه عنوان=سيد عبدالحسين رضائي|نام=شيخ حسن|نام خانوادگی=ديلمی|صفحه=224}}</ref>

با روزه خود می تواند جلو شهوترانی را گرفته و نفس أماره را در بند بكشد تا روح خويش برای هميشه آزاد كرده و او را مسلّح كند به سلاح دعا و راز و نياز با خدا و سپری در مقابل شعله هاي آتش جهنم به دست بدهد زيرا [[امام محمد باقر(ع)]] می فرمايد: «... روزه سپر است برای انسان در برابر آتش و صدقه دادن، گناهان را نابود می كند و به پا خواستن در شب، خدا را به ياد انسان می آورد».<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالأنوار|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسي|جلد=65|صفحه=331|فصل=باب 27، حکایت 6}}</ref>

[[شیخ صدوق]] عالم شیعی قرن چهارم این روایت را در [[کتاب الامالی]] نقل کرده است.<ref name=":0">ابن بابویه، محمد بن علی، الأمالی، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، مجلس۴۲، ص۲۳۷، حدیث۲.</ref>

[[امام صادق(ع)]] زمستان را بهار مومن دانسته است. امام صادق(ع) در ادامه روایت، راز بهار بودن فصل زمستان برای مومن را ذکر کرده است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=میزان الحکمه|جلد=6|صفحه=400}}</ref>{{دعا|الشِّتَاءُ رَبِيعُ الْمُؤْمِنِ يَطُولُ فِيهِ لَيْلُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى قِيَامِهِ وَ يَقْصُرُ فِيهِ نَهَارُهُ فَيَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى صِيَامِهِ

[[امام هادی(ع)]] در جمله کوتاهی به نقش مهم و سازنده فصل زمستان اشاره می کند و می فرماید: الشتاء ربیع المومن؛ زمستان بهار مومن است.

از جدش رسول خدا(ص) نقل می کند:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعه|جلد=7|صفحه=302|فصل=حکایت 3}}</ref>