ذکر «لاحول و لاقوة الا بالله العلی العظیم»: تفاوت میان نسخه‌ها

# جمعي از مفسران گفته‌اند: آيه شريفۀ {{قرآن|وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا ...}} دربارۀ عوف بن مالك نازل شده است كه از ياران پيامبر(ص) بود، وقتي كه دشمنان اسلام فرزندش را اسير كردند، محضر رسول خدا آمد و از اين ماجرا و نيز از تنگدستي خود شكايت كرد، پيامبر اكرم(ص) در پاسخ فرمود: تقوا پيشه كن و شكيبا باش و بسيار ذكر {{متن عربی|لاحول و لاقوة الا بالله» بگو، او اين كار را كرد، ناگهان در حالي كه در خانه اش نشسته بود، فرزندش وارد شد، معلوم شد كه از يك لحظه غفلت دشمن استفاده كرده و فرار نموده و حتي شتري از دشمن را با خود آورده است. اين بود كه آيه فوق نازل شده و از گشايش مشكل اين شخص باتقوا و روزي او از جايي كه انتظارش را نداشت خبر داد. البته بايد توجه داشت كه هرگز مفهوم سخن بالا اين نيست كه انسان تلاش و كوشش در زندگي را به دست فراموشي بسپارد و بگويد در خانه مي‌نشينم و تقوا پيشه مي‌كنم و ذكر {{متن عربی|لاحول ولا قوة الا بالله}} مي‌گويم تا از آنجا كه گمان ندارم به من روزي رسد!<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسير نمونه|سال=1374|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|ناشر=قم، دارالكتب الاسلاميه|جلد=24|صفحه=238}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البيان|سال=1372|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|ناشر=تهران، انتشارات ناصر خسرو|جلد=10|صفحه=460}}</ref> بلكه هدف تقوي و پرهيزكاري توأم با تلاش و كوشش است، اگر با اين حال، درها به روي انسان بسته شد، خداوند گشودن آنها را تضمين فرموده است.