ذکر «لاحول و لاقوة الا بالله العلی العظیم»: تفاوت میان نسخه‌ها

# از پيامبر اكرم(ص) روايت شده است كه وقتي بنده‌اي گفت: «لاحول ولاقوة الا بالله»، همانا سرنوشت خود را به خدا واگذار كرده است، بنابراين بر خداوند است كه او را كفايت نمايد (و همه نيازهاي او را برآورده سازد).[6]

# همچنین از آن حضرت نقل شده است كه هر كس موقع خارج شدن از خانه خود بگويد بسم الله الرحمن الرحيم، دو فرشته به او مي‌گويند: هدايت يافته‌اي و اگر بگويد لا حول ولاقوة الا بالله، آن دو فرشته مي‌گويند: حفظ شده‌اي و اگر بگويد: توكلت علي الله، آن دو مي‌گويند: در كفايت قرار گرفتي، آنگاه شيطان مي‌گويد: بنده‌اي كه هدايت شده و حفظ گشته و در كفايت قرار گرفته چگونه براي من است (يعني من نمي‌توانم چنين انساني را فريب دهم و از راه بندگي بيرون كنم).[7]

# شيبه هذيلي، از پيامبر خدا(ص) خواست تا به او سخني بياموزد كه در اثر آن به او فايده رسد و كار بر او آسان باشد، لذا پيامبر به او فرمود: بعد از نماز صبح ده مرتبه بگو سبحان الله العظيم و بحمده و لا حول و لاقوة الا بالله العظيم، كه در اثر ‌‌آن خداوند تو را از نابينايي و جنون و جذام و پيري (زودرس) در امان مي‌دارد.[8]

# از پيامبر گرامي(ص) نقل شده است: شخصي كه نعمت‌هاي الهي به او روي آورده بگويد: «الحمدلله رب العالمين» و كسي كه از فقر رنج مي‌برد پيوسته بگويد: «لاحول و لاقوة الا بالله العلي العظيم» زيرا آن گنجي از گنج‌هاي بهشت است و در آن از هفتاد و دو بيماري شفا است كه آسان‌ترين آنها دل مشغولي است.[9]

# رسول اكرم(ص) فرمود: كسي كه از چيزي اندوهناك شد پس بگويد: «لاحول ولاقوة الا بالله»[10].

# جمعي از مفسران گفته‌اند: آيه شريفۀ «وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا ...» دربارۀ عوف بن مالك نازل شده است كه از ياران پيامبر(ص) بود، وقتي كه دشمنان اسلام فرزندش را اسير كردند، محضر رسول خدا آمد و از اين ماجرا و نيز از تنگدستي خود شكايت كرد، پيامبر اكرم(ص) در پاسخ فرمود: تقوا پيشه كن و شكيبا باش و بسيار ذكر «لاحول و لاقوة الا بالله» بگو، او اين كار را كرد، ناگهان در حالي كه در خانه اش نشسته بود، فرزندش وارد شد، معلوم شد كه از يك لحظه غفلت دشمن استفاده كرده و فرار نموده و حتي شتري از دشمن را با خود آورده است. اين بود كه آيه فوق نازل شده و از گشايش مشكل اين شخص باتقوا و روزي او از جايي كه انتظارش را نداشت خبر داد. البته بايد توجه داشت كه هرگز مفهوم سخن بالا اين نيست كه انسان تلاش و كوشش در زندگي را به دست فراموشي بسپارد و بگويد در خانه مي‌نشينم و تقوا پيشه مي‌كنم و ذكر لاحول ولا قوة الا بالله مي‌گويم تا از آنجا كه گمان ندارم به من روزي رسد![11] بلكه هدف تقوي و پرهيزكاري توأم با تلاش و كوشش است، اگر با اين حال، درها به روي انسان بسته شد، خداوند گشودن آنها را تضمين فرموده است.

# از امام صادق(ع) روايت شده است كه هر كس هزار بار بگويد: لاحول ولاقوة الا بالله العلي العظيم، خداوند زيارت خانه خدا را نصيب او مي‌كند پس اگر اجل او نزديك باشد، خداوند آن را به تأخير مي‌اندازد تا بتواند حج را به‌جاي آورد.[12]

# همچنين از آن حضرت نقل شده است كه هر كس در روز صد بار ذكر لاحول ولا قوة الّا بالله بگويد، ابداً فقير نمي‌شود.[13] # از امام رضا(ع) روايت شده است كه هر كس بعد از نماز صبح، صد بار بگويد: بسم الله الرحمن الرحيم لاحول و لا قوة الا بالله العلي العظيم، به اسم اعظم نزديك‌تر است از سياهي چشم نسبت به سفيدي آن و همانا داخل شده است در او اسم اعظم.[14]

# از امام جعفر صادق(ع) روايت شده است كه هر كس پس از نماز فجر و نماز مغرب هفت بار بگويد، بسم الله الرحمن الرحيم لا حول و لا قوة الا بالله العلي العظيم، خداوند او را از هفتاد بلا مي‌رهاند كه سبك‌ترين آنها، برص و جنون است و اگر آن شخص شقي باشد، نام او از دفتر شقاوتمندان پاك مي‌شود و در دفتر سعادتمندان نوشته مي شود.[15]

برخي از كتاب‌هاي روايي كه در بر دارنده احاديث فقهي‌اند، بابي مستقل دربارۀ استحباب ذكر لاحول و لاقوة الا باالله» ‌دارند،[16] مانند:

# مستحب است انسان قبل از مسافرت، غسل كند و در وقت غسل بگويد: «بسمِ اللهِ و باللهِ و لاحولَ ولا قوّةَ الاّ بالله»[17] همچنين مستحب است هنگام داخل شدن در حمام، ذكر «بسم الله و بالله و لاحول و لا قوة الا بالله»‌ را بگويد.[18]

# در روايت آمده است كه پيامبر اكرم(ص) در قنوت «وتر» در نماز شب در كنار ديگر اذكار ذكر «لاحول و لا قوة الا بك» را مي‌گفت.[19]

# گفتن: «لا حول ولا قوة الا بالله» در وقت پوشيدن لباس نو مستحب است.[20]

# همچنين مستحب است موقع رفتن به بازار يا مسجد و نيز هنگام سوار شدن به مركب، اين ذكر را بگويد.[21]