automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۲۲۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
مفاد این آیه را لزوم میل به مسالمت و مصالحه دانستهاند در موردی که مشرکان به مسالمت و صلح قائل گردند.<ref>شهابی، محمود، ادوار فقه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۸۹.</ref> [[صاحب المیزان]] نوشته است اگر دشمن به صلح و روش مسالمتآمیز رغبت کرد پیامبر نیز باید به آن متمایل شود و به خدا توکل کند و نترسد از اینکه مبادا اموری پشت پرده باشد و او را غافلگیر کند چون خدا شنوا و دانا است؛ بلکه خداوند یاری نموده و کفایت میکند.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۱۷.</ref> گفته شده در پذیرش صلح، هم احتمال خطر و توطئه است و هم زخم زبان برخی دوستان، ولی باید بر خدا توکل کرد.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۳۴۸.</ref> | مفاد این آیه را لزوم میل به مسالمت و مصالحه دانستهاند در موردی که مشرکان به مسالمت و صلح قائل گردند.<ref>شهابی، محمود، ادوار فقه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، ۱۳۸۷ش، ج۲، ص۸۹.</ref> [[صاحب المیزان]] نوشته است اگر دشمن به صلح و روش مسالمتآمیز رغبت کرد پیامبر نیز باید به آن متمایل شود و به خدا توکل کند و نترسد از اینکه مبادا اموری پشت پرده باشد و او را غافلگیر کند چون خدا شنوا و دانا است؛ بلکه خداوند یاری نموده و کفایت میکند.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۱۱۷.</ref> گفته شده در پذیرش صلح، هم احتمال خطر و توطئه است و هم زخم زبان برخی دوستان، ولی باید بر خدا توکل کرد.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۳۴۸.</ref> | ||
== آیه | == آیه ۹۰ سوره نساء == | ||
== آیه | |||
در آیه ۹۰ سوره نساء جنگ با دو گروه منع شده است و باید با آنها صلح کرد. گروه اول آنهایی كه با يكى از هم پيمانان شما ارتباط دارند و پيمان بسته اند. و دوم کسانی كه از نظر موقعيت خاص خود در شرائطى قرار دارند كه نه قدرت مبارزه با شما را در خود مىبينند، و نه توانايى همكارى با شما و مبارزه با قبيله خود دارند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۵۵. | |||
</ref> در پايان آيه بار ديگر نسبت به دسته اخير تاكيد كرده و با توضيح بيشترى چنين مىفرمايد:" اگر آنها از پيكار با شما كنارهگيرى كنند و پيشنهاد صلح نمايند خداوند به شما اجازه تعرض نسبت به آنها را نمىدهد و موظفيد دستى را كه به منظور صلح به سوى شما دراز شده بفشاريد".<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۵۶.</ref> | |||
مفسران ذیل این آیه گفته اند جهاد در اسلام براى سلطه و تحميل عقيده نيست، بلكه براى دفع شرّ و موانع است. از این جهت اگر آنان از مسلمانان دست برداشتهاند مسلمانان تعرّض بر آنان نكنند و اگر مسلمانان متعرّض شوند ممكن است خداوند به آنان نيرو دهد.<ref>قرائتی، تفسير نور، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۲۷.</ref> | |||
نكته قابل توجه اينكه قرآن در اين آيه و چندين آيه ديگر پيشنهاد صلح را با تعبير القاء سلام (افكندن صلح) ذكر كرده است كه ممكن است اشاره به اين مطلب باشد كه طرفين نزاع، پيش از آنكه صلح كنند، معمولا از هم فاصله مىگيرند و حتى پيشنهاد صلح را با احتياط طرح مىكنند، گويى دور از هم ايستادهاند و اين پيشنهاد را بسوى هم پرتاب مىنمايند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۵۶.</ref> گفته شده باید به پيمانهاى نظامى حتّى با كفّار، و انگيزههاى صلحطلبانه و تقاضاى آتش بس، احترام گذاشت. چون در اسلام، صلح اصل است و جنگ، در صورت ضرورت مجوّز دارد.<ref>قرائتی، تفسير نور، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۲۷. | |||
</ref> | |||
== آیه ۹۴ سوره نساء == | |||
... | ... | ||