دعاهای پیامبران در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

== حضرت آدم<small>(ع)</small> ==

برخی دعاهای [[حضرت ابراهیم(ع) در قرآن|حضرت ابراهیم]] در قرآن ذکر شده است از قبیل: در خواست امنیت و رفاه اجتماعی،<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۶.</ref> درخواست قبولی اعمال، توبه، و توفیق عبادت<ref>سوره بقره، آیه ۱۲۷.</ref> و درخواست بخشش برای خود و دیگران.<ref>سوره ابراهیم، آیه ۴۱.</ref>

حضرت لوط از پیامبرانی است که قوم او در اثر نافرمانی از خدا دچار عذاب الهی شده و نابود گردیدند. دعایی از وی برای پیروزی در مقابل بدکاران در قرآن نقل شده است:

* درخواست پیروزی بر تبهکاران: {{قرآن|قَالَ رَبِّ انْصُرْنِی عَلَی الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ|ترجمه=لوط گفت: پروردگارا، مرا بر (محو) این قوم فاسد یاری کن.|سوره=عنکبوت|آیه=۳۰}}

حضرت یوسف که در مصر به مقامی بالا دست یافت و علم تعبیر خواب را می‌دانست، از خداوند طلب عاقبت به‌خیری نمود:

* دعا برای عاقبت بخیری: {{قرآن|رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْکِ وَعَلَّمْتَنِی مِنْ تَأْوِیلِ الْأَحَادِیثِ ۚ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ ۖ تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ|ترجمه=پروردگارا! تو بخشی از فرمانروایی را به من عطا کردی و برخی از تعبیر خواب‌ها را به من آموختی. ای پدید آورنده آسمان‌ها و زمین! تو در دنیا و آخرت سرپرست و یار منی در حالی که تسلیم [فرمان‌های تو] باشم جانم را بگیر، و به شایستگان مُلحقم کن.|سوره=یوسف|آیه=۱۰۱}}

* درخواست جدایی از قوم گناهکار: {{قرآن|قَالَ رَبِّ إِنِّی لَا أَمْلِکُ إِلَّا نَفْسِی وَأَخِی ۖ فَافْرُقْ بَیْنَنَا وَبَیْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ|ترجمه=(موسی) گفت: «پروردگارا! من تنها اختیار خودم و برادرم را دارم، میان ما و این جمعیّت گنهکار، جدایی بیفکن!»|سوره=مائده|آیه=۲۵}}

حضرت سلیمان از پیامبرانی است که دارای حکومتی جهانی بود و این جایگاه در پی دعایی بود که از خداوند طلب نمود:

* دعا برای رسیدن به نعمت‌های الهی: {{قرآن|قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی ۖ إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ|ترجمه=گفت: پروردگارا! مرا بیامرز و حکومتی به من ببخش که بعد از من سزاوار هیچ‌کس نباشد؛ یقیناً تو بسیار بخشنده ای.|سوره=ص|آیه=۳۵}}

حضرت زکریا تا دوران پیری صاحب فرزندی نشد. وی پس از مشاهده کرامات مریم، به درگاه خدا دعا کرد و خداوند دعایش را اجابت نمود. در چند جای قرآن به دعای وی اشاره شده است:

* {{قرآن|هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً ۖ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعَاءِ|ترجمه=در آنجا بود که زکریا [با دیدن کرامت و عظمت مریم] پروردگار خود را خوانده، گفت: پروردگارا! مرا از سوی خود فرزندی پاک و پاکیزه عطا کن، یقیناً تو شنوای دعایی.|سوره=آل عمران|آیه=۳۸}}