۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| متن = إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ | | متن = إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ | ||
| ترجمه = در حقيقت، «صفا» و «مروه» از شعاير خداست [كه يادآور اوست]؛ پس هر كه خانه [خدا] را حج كند، يا عمره گزارد، بر او گناهى نيست كه ميان آن دو سعى به جاى آورد و هر كه افزون بر فريضه، كار نيكى كند، خدا حق شناس و داناست | | ترجمه = در حقيقت، «صفا» و «مروه» از شعاير خداست [كه يادآور اوست]؛ پس هر كه خانه [خدا] را حج كند، يا عمره گزارد، بر او گناهى نيست كه ميان آن دو سعى به جاى آورد و هر كه افزون بر فريضه، كار نيكى كند، خدا حق شناس و داناست | ||
}} | }} | ||
براساس رواياتی كه شیعه و اهلسنت نقل کردهاند در عصر جاهليت مشركان در بالاى كوه صفا و کوه مروه بت قرار داده بودند. مشرکان به هنگام سعى از اين دو كوه بالا میرفتند و آن دو بت را به عنوان تبرک با دست خود مسح میكردند. مسلمانان به خاطر اين موضوع از سعى ميان صفا و مروه كراهت داشتند و گمان میكردند در اين شرائط سعى صفا و مروه كار صحيحى نيست. آيه ۱۵۸ بقره نازل شد و به آنها اعلام داشت كه صفا و مروه از شعائر خداوند است و سعی میان این دو را تأیید کرد.<ref>تفسير نمونه، ج1، ص۵۳۷</ref> | |||
آيه | |||
==فضیلت صفا و مروه== | ==فضیلت صفا و مروه== | ||
در روایتی از پیامبر، پاداش سعی میان صفا و مروه با پاداش حج پیاده و پاداش آزاد کردن هفتاد بنده برابر شمرده شده است.<ref>بحار، ج٩6، ص٢٣6.</ref> در روایاتی از امامان شیعه بر فضیلت محل سعی تاکید شده است <ref>بحار، ج٩6، ص٢٣5.</ref><ref>بحار، ج٩6، ص٢٣4.</ref> و از شفاعت ملائکه از سعی کنندگان یاد شده است.<ref>الفقیه، ج٢، ص١٣5.</ref> | در روایتی از پیامبر، پاداش سعی میان صفا و مروه با پاداش حج پیاده و پاداش آزاد کردن هفتاد بنده برابر شمرده شده است.<ref>بحار، ج٩6، ص٢٣6.</ref> در روایاتی از امامان شیعه بر فضیلت محل سعی تاکید شده است <ref>بحار، ج٩6، ص٢٣5.</ref><ref>بحار، ج٩6، ص٢٣4.</ref> و از شفاعت ملائکه از سعی کنندگان یاد شده است.<ref>الفقیه، ج٢، ص١٣5.</ref> از امام صادق(ع) نقل شده که در نزد خداوند، هيچ بقعهاى محبوبتر از محلّ سعى نيست؛ زيرا هر زورگویی در آن، خوار مىشود.<ref>الكافي (ط - الإسلامية)، ج4، ص: 434</ref> | ||
==حکم فقهی سعی== | ==حکم فقهی سعی== | ||
خط ۴۳: | خط ۳۵: | ||
سعی، بین صفا و مروه رکنی از [[ارکان حج]] است، اگر حاجیان عمداً آن را ترک کنند حج آنان باطل میباشد.<ref>يك دوره فقه كامل فارسى، ص: 65 | سعی، بین صفا و مروه رکنی از [[ارکان حج]] است، اگر حاجیان عمداً آن را ترک کنند حج آنان باطل میباشد.<ref>يك دوره فقه كامل فارسى، ص: 65 | ||
</ref> | </ref> در سعی صفا و مروه هفت مرتبه مسیر میان دو کوه صفا و مروه را میپیمایند.<ref>مناسك حج (محشى)، ص: 385 | ||
</ref> به این نحو که پیمودن از کوه صفا تا کوه مروه یک بار حساب گشته و برگشت از مروه به صفا دور دوم از هفت دور حساب میشود. و هفت دور سعی از صفا آغاز شده و به مروه ختم میگردد.<ref>مناسك حج نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 170</ref> | |||
سعى بايد بعد از طواف و نماز | سعى بايد بعد از طواف و نماز طواف انجام شود.<ref>مناسك حج (محشى)، ص: 387 | ||
</ref> | </ref> البته لازم ندانستهاند که بلافاصله پس از نماز طواف، سعی انجام شود. بلکه مىتواند آن را تا ساعتها (قبل از روز بعد) به تأخير اندازد.<ref>مناسك جامع حج (مكارم)، ص: 240 | ||
</ref> | |||
از مسائل جدید پیرامون سعی صفا و مروه، انجام سعی در طبقه فوقانی است که در دوره آلسعود ساخته شده است. فقیهان شیعه معتقدند سعی در طبقه دوم، سعى بين دو كوه صفا و مروه نيست و به همین جهت کفایت نمیکند.<ref>جامع الفتاوى - عمره مفرده، ص: 156 | |||
</ref> | </ref> | ||
==نگارخانه== | ==نگارخانه== | ||
<gallery mode="packed" heights="150px"> | <gallery mode="packed" heights="150px"> |