۱۱٬۹۱۳
ویرایش
مبعث پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
بعثت پیامبر(ص) را اصلی‌ترین و بنیادی‌ترین حادثه از رخدادهای سیره و تاریخ نبوی دانسته‌اند. مبعث، عید بزرگ در فرهنگ همه فرقه‌های اسلامی است و در سراسر سرزمین‌های اسلامی آن را جشن می‌گیرند. | بعثت پیامبر(ص) را اصلی‌ترین و بنیادی‌ترین حادثه از رخدادهای سیره و تاریخ نبوی دانسته‌اند. مبعث، عید بزرگ در فرهنگ همه فرقه‌های اسلامی است و در سراسر سرزمین‌های اسلامی آن را جشن می‌گیرند. | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۰: | ||
در تفسیر و تبیین عرفانی مبعث گفته شده مبعث در حقیقت به معنای تجلی خداوند و صفات الهی در یک انسان زمینی است. مبعوث شدن پیامبر به این معناست که نفس پیامبر به درجه‌ای از عرفان و معرفت رسید که حقایقی از عالم بالا بر او آشکار شد. تجلی ذات حق در نفس پیامبر را معنای بعثت دانسته‌اند.<ref>«[https://www.cgie.org.ir/fa/news/127376/بعثت-پیامبر-اسلام(ص)-در-گفت‌وگو-با-محسن-غرویان بعثت پیامبر اسلام(ص) در گفت‌وگو با محسن غرویان]»، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۹۵، بازدید: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲.</ref> خداوند در [[آیه ۱۶۴ سوره آل‌عمران]] خاطر نشان می‌کند که «خدا بر مؤمنان منت نهاد [كه] پيامبرى از خودشان در ميان آنان برانگيخت».<ref>علوی مهر، حسین، «بعثت و اهداف آن»، فرهنگ کوثر، شماره ۴۴، ۱۳۷۹ش، ص۱۲.</ref> | در تفسیر و تبیین عرفانی مبعث گفته شده مبعث در حقیقت به معنای تجلی خداوند و صفات الهی در یک انسان زمینی است. مبعوث شدن پیامبر به این معناست که نفس پیامبر به درجه‌ای از عرفان و معرفت رسید که حقایقی از عالم بالا بر او آشکار شد. تجلی ذات حق در نفس پیامبر را معنای بعثت دانسته‌اند.<ref>«[https://www.cgie.org.ir/fa/news/127376/بعثت-پیامبر-اسلام(ص)-در-گفت‌وگو-با-محسن-غرویان بعثت پیامبر اسلام(ص) در گفت‌وگو با محسن غرویان]»، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۹۵، بازدید: ۱۵ بهمن ۱۴۰۲.</ref> خداوند در [[آیه ۱۶۴ سوره آل‌عمران]] خاطر نشان می‌کند که «خدا بر مؤمنان منت نهاد [كه] پيامبرى از خودشان در ميان آنان برانگيخت».<ref>علوی مهر، حسین، «بعثت و اهداف آن»، فرهنگ کوثر، شماره ۴۴، ۱۳۷۹ش، ص۱۲.</ref> | ||
بنابر اعتقاد شیعه مبعث پیامبر(ص) در روز دوشنبه ۲۷ [[ماه رجب]] سال چهلم [[عام الفیل]] و بیستمین سال حکومت خسرو پرویز بر ایران (مطابق سال ۶۱۰ میلادی) روی داده است.<ref>مدیر شانه چی، کاظم، «بعثت رسول اکرم(ص)»، نامه آستان قدس، شماره ۲۹ و ۳۰، ۱۳۴۶ش، ص۱۷؛ مطیع، مهدی، «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/228837/بعثت بعثت]»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> مشهور میان علماء و محدثین اهل سنت این است که بعثت پیامبر(ص) در [[ماه مبارک رمضان]]، سال چهلم عام الفیل بوده؛ ولی برخی آن را هفدهم رمضان، برخی هیجدهم ماه رمضان و جمعی هم بیست و چهارم آن ماه نقل کرده‌اند.<ref>«[https://makarem.ir/maaref/fa/article/index/249902/تاریخ-بعثت-پیامبر(ص) پیامبر(ص) در چه تاریخی به پیامبری مبعوث شد؟]»، آیین رحمت، بازدید: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ش.</ref> | |||
== آغاز بعثت == | == آغاز بعثت == | ||
بعثت پیامبر اکرم(ص) در ۴۰ سالگی و در قولی | بعثت پیامبر اکرم(ص) در ۴۰ سالگی (و در قولی غیر مشهور ۴۳ سالگی) اتفاق افتاد؛ سبب این اختلاف، برداشت متفاوت از مفهوم بعثت است که آیا اولین نزول ''قرآن'' و آیات الهی مساوی با بعثت است، یا اولین تبلیغ رسمی و علنی.<ref>مطیع، مهدی، «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/228837/بعثت بعثت]»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> | ||
وقتی پیامبر اکرم(ص) در [[غار حرا]]، در کوه ثور، به تفکر و عبادت مشغول بود، با نزول نخستین آیات [[سوره علق]]، و دعوت او به «خواندن به نام پروردگاری که آفرید» آغاز شد و با نخستین آیات سوره مدثر ادامه یافت. پیامبر(ص) ابتدا همسرشان خدیجه و پسر عمویشان علی(ع) را در جریان نبوت خویش قرار دادند. ۳ سال بعد با نزول آیهٔ «وَاَنْذِرْ عَشیرَتَک | وقتی پیامبر اکرم(ص) در [[غار حرا]]، در کوه ثور، به تفکر و عبادت مشغول بود، با نزول نخستین آیات [[سوره علق]]، و دعوت او به «خواندن به نام پروردگاری که آفرید» آغاز شد و با نخستین آیات سوره مدثر ادامه یافت. پیامبر(ص) ابتدا همسرشان خدیجه و پسر عمویشان علی(ع) را در جریان نبوت خویش قرار دادند. ۳ سال بعد با نزول آیهٔ «وَاَنْذِرْ عَشیرَتَک الاْقْرَبین<ref>سوره شعراء، آیه ۲۶.</ref>» دعوت وارد مرحله جدیدی شد و در همان سال با نزول آیه «فَاصْدَع بِما تُؤْمَرُ وَاَعْرِض عَن الْمُشْرِکین…<ref>سوره حجر، آیه ۱۵.</ref>» علنی شد. | ||
اول بار پیامبر(ص) در بازار عُکاظ، جایی که همه مردم برای تجارت در آن جمع بودند و عده‌ای نیز در بلندی‌های آن به بیان اشعار تازه و داستان‌های گوناگون مشغول بودند، همه را به سکوت خواندند و دعوت خویش را آشکار کردند. آن روز ابولهب، پیامبر(ص) را مورد استهزا قرار داد و عده‌ای نیز به پیروی از او پیامبر(ص) را آزار رسانیدند؛ اما ابوطالب در حمایت از پیامبر(ص) آنان را تنبیه کرد، عده کمی ایمان آوردند و به جمع گروه اندکی که در این دورهٔ ۳ ساله، پنهانی ایمان آورده بودند، پیوستند.<ref>مطیع، مهدی، «[https://www.cgie.org.ir/fa/article/228837/بعثت بعثت]»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> | |||
در تفسیر نمونه گفته شده که به اعتقاد اکثر مفسران سوره علق نخستین سوره‌ای است که بر | گفته‌اند نخستین نشانه‌های بعثت پیامبر(ص) به هنگام ۴۰ سالگی او، شبی در ماه رمضان، یا ماه رجب است که فرشتهٔ وحی در غار حرا بر پیامبر(ص) ظاهر شد و بر او نخستین آیات سورهٔ علق را خواند. بنابر روایات، پیامبر(ص) به شتاب به خانه بازگشت و خواست که او را هر چه زودتر بپوشانند. گفته شده برای مدتی در نزول وحی وقفه‌ای ایجاد شد و همین امر پیامبر(ص) را غمناک ساخته بود، ولی اندکی بعد فرشتهٔ وحی بازآمد و آن حضرت را مأمور هدایت قوم خود کرد.<ref>جمعی از نویسندگان، «اسلام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، ج۸، ذیل مدخل.</ref> در تفسیر نمونه گفته شده که به اعتقاد اکثر مفسران سوره علق نخستین سوره‌ای است که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۱۵۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||