حضرت ابراهیم(ع) در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در قرآن بارها به نبوت حضرت ابراهیم تصریح شده است: {{قرآن|وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيًّا|ترجمه=و در اين كتاب ابراهيم را ياد كن كه او پيامبرى راستگو بود.|سوره=مریم|آیه=۴۱}} در این آیات به [[نبوت]] و دعوت او به [[توحید]] تصریح شده است: (سوره عنکبوت آیه ۱۶تا۲۵، سوره ممتحنه آیه ۴، سوره زخرف آیه ۲۶و۲۷، سوره صافات آیه ۸۳ تا ۱۰۰، سوره شعراء آیه ۶۹تا۸۲، سوره انبیاء آیه ۵۱تا۵۷، سوره مریم آیه۴۱تا۴۸،‌ سوره انبیا آیات ۵۱ تا ۷۳.). ابراهیم(ع) از پیامبران اولوالعزم به شمار می‌رود.<ref>سوره احزاب آیه ۷، سوره شورا آیه ۱۳، سوره احقاف آیه ۳۵.</ref>

 

ابراهیم و اصحاب او در قرآن به عنوان اسوه حسنه معرفی شده‌اند.<ref>سوره ممتحنه آیه ۴</ref> این عبارت برای حضرت محمد(ص) هم به کار برده شده است.<ref>سوره احزاب آیه ۲۱</ref>  

آمرزش برای پدر(عمو)،<ref>سوره ممتحنه آیه ۴، سوره شعراء آیه ۸۶</ref>  آمرزش برای خود و وسیله آزمایش نشدن برای کافران،<ref>سوره ممتحنه آیه ۵</ref>درخواست فرزند صالح،<ref>سوره صافات آیه ۱۰۰</ref> درخواست حکمت و علم، قرار دادن از صالحان، درخواست نام نیک، بهشتی شدن و رسوا نشدن در آخرت،<ref>سوره شعراء آیات ۸۳ تا ۸۹</ref> رزق و روزی برای فرزند،<ref>سوره ابراهیم آیه ۳۷</ref> برپا داشتن نماز، قبول دعا،<ref>سوره ابراهیم آیه ۴۰</ref> آمرزش خود و پدر و مادر و مؤمنان.<ref>سوره ابراهیم آیه ۴۱</ref> امن قرار دادن مکه و رزق برای ساکنان مؤمن آن،<ref>سوره بقره آیه ۱۲۶</ref> پذیرش ساخت کعبه،<ref>سوره بقره آیه ۱۲۷</ref> قرار دادن از مسلمین و ذریه‌اش، پذیرش توبه، نشان دادن عبادت و آداب دینی<ref>سوره بقره آیه ۱۲۸</ref> از دعاهایی است که حضرت ابراهیم(ع) آنها را بر زبان آورده است.