automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==دعوت به صلح قبل از جنگ== | ==دعوت به صلح قبل از جنگ== | ||
یکی از نشانههای بارز و روشن صلح طلب بودن پیامبر(ص) اتمام محبت و دعوت به صلح قبل از جنگ بود به گواهی تاریخ، ایشان با سرسختترین دشمنان خود یعنی ابوسفیان روابط سیاسی خود را قطع نکرد، آن حضرت فرستادههای او را به حضور میپذیرفت، به نامهها یا پیامهایش پاسخ میداد و درباره مسائل سیاسی و نظامی با او گفتگو میکرد؛ حتی در روزهای جنگ نیز همین روش ادامه داشت.<ref> | یکی از نشانههای بارز و روشن صلح طلب بودن پیامبر(ص) اتمام محبت و دعوت به صلح قبل از جنگ بود به گواهی تاریخ، ایشان با سرسختترین دشمنان خود یعنی ابوسفیان روابط سیاسی خود را قطع نکرد، آن حضرت فرستادههای او را به حضور میپذیرفت، به نامهها یا پیامهایش پاسخ میداد و درباره مسائل سیاسی و نظامی با او گفتگو میکرد؛ حتی در روزهای جنگ نیز همین روش ادامه داشت.<ref>ابن اشعث، محمد بن محمد، الجعفریات (الأشعثیات)، ۱جلد، مکتبه النینوی الحدیثه - تهران، چاپ: اول، بی تا، ص۷۷.</ref> | ||
البته با وجود این همه محبت و اشتیاق به صلح؛ پیامبر تن به ذلت نمیداد و زیر بار ظلم نمیرفت و تا میتوانست از طریق گفتگو و صلح با آنها مدارا میکرد و اگر از طریق گفتگو و اخلاق نمیتوانست به اهداف خود برسد و آنها مزاحم پیامبر و اهداف او بودند جنگ را انتخاب میکرد. | البته با وجود این همه محبت و اشتیاق به صلح؛ پیامبر تن به ذلت نمیداد و زیر بار ظلم نمیرفت و تا میتوانست از طریق گفتگو و صلح با آنها مدارا میکرد و اگر از طریق گفتگو و اخلاق نمیتوانست به اهداف خود برسد و آنها مزاحم پیامبر و اهداف او بودند جنگ را انتخاب میکرد. |