مصادیق نیکی در آیه ۱۷۷ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوال}}مصادیق نیکی در آیه ۱۷۷ سوره بقره چیست؟{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

{{فضایل اخلاقی در قرآن}}

== متن آیه ==

== تفسیر ==

در تفسیر کشف الاسرار آمده است: «گفتند این آیت بشأن مؤمنان آمد که در بدایت اسلام پیش از هجرت و لزوم فرائض هر کس که کلمه شهادت و توحید بگفتی و نماز کردی بهر سوی که خواستی، اگر در آن حال از دنیا می‌برفت مردمان از بهر وی می‌گفتند- وجبت له الجنّة- بهشت او را واجب شد که نیکی و پارسایی جمله بجای آورد. پس چون مصطفی علیه السلام هجرت کرد و آیات فرائض فروآمد و قبله با کعبه گردانیدند، رب العالمین این آیت فرو فرستاد تا کسی را گمان نیفتد که دین‌داری و نیکی همه آنست که نماز کنند، بل که نماز خصلتی است از خصال برّ و بابی از ابواب آن.»<ref>میبدی، کشف الاسرار و عده الابرار، جلد۱، ص ۴۴۲.</ref>

این آیه پس از شمردن مصادیق نیکی، این خصوصیات را شرح حال راستگویان و متقین می‌داند. در واقع کسانی پرهیزکار و صادق هستند که واجد این خصوصیات اخلاقی و اعتقادی باشند. برخی صدق و صداقت که در آخر آیه آمده است را هم از اوصاف نیکوکاری می‌دانند و هم از نتایج داشتن این خصایل.

== منابع ==

{{پانویس|۲}}