جامع احادیث شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

'''جامع احادیث شیعه''' نوشته [[آیت‌الله اسماعیل مُعزی ملایری]] (د ۱۳۸۷ش)، تحت اشراف و نظارت [[آیت‌الله بروجردی]] (د ۱۳۴۰ش) انجام گرفت. این اثر کتابی است که جامع احادیث فقهی را دربردارد که با شیوه و روشمندی خاصی نگاشته شده و از اعتبار زیادی برخوردار است. آیت‌الله بروجردی با تبیین اشکالات موجود در کتاب وسائل الشیعه، طرحی را با عنوان «جامع الأحادیث» پیشنهاد کردند تا مجموعه روایات شیعی در کنار هم قرار گیرد و ارتباط بین روایات، روشن و واضح باشد. این کتاب توسط شاگردان آیت‌الله بروجردی شروع شد و پس از فوت آیت‌الله بروجرودی تمام این کار را اسماعیل معزی ملایری ادامه داد و به پایان رساند.

== نویسنده ==

آیت‌الله بروجردی از بزرگترین مرجع تقلید جهان تشیع در عصر خود بود که در ۱۲۹۲ قمری در بروجرد متولد شد. نسبش، با سی واسطه، به [[امام حسن(ع)]] می‌رسد. وی به هنگام اقامت در [[بروجرد]]، یکی از مراجع تقلید محبوب و مورد احترام در غرب ایران بود و تا ۱۳۲۳ شمسی، در بروجرد به فعالیت‌های علمی و اجتماعی اشتغال داشت. او از جوان‌ترین شاگردان [[آخوند خراسانی]] (م ۱۳۲۹ق) و [[سید کاظم طباطبایی یزدی]] بود.<ref>طباطبایی، محمد کاظم، تاریخ حدیث شیعه، قم، دار الحدیث، ۱۳۹۰، ص۲۷۲.</ref> آیت‌الله بروجردی در پی درخواست بزرگان حوزه، تجار و متدینین قم و تهران، با تکریم و احترام کم‌نظیری به قم آمدند. پس از وفات آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی (۱۳۲۵ ش) و [[آیت الله حاج آقا حسین قمی]] (۱۳۲۶ ش) در نجف، آیت‌الله بروجردی، تا زمان وفاتش در ۱۳۴۰ شمسی، از بزرگترین مراجع تقلید در جهان تشیع بود.<ref>عبدالهادی حائری و یحیی رهایی، «بروجردی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۳، ذیل مدخل.</ref>[[پرونده:جامع حدیث شیعه.jpg|بندانگشتی| کتاب «جامع احادیث شیعه» اثر آیت الله بروجردی|286x286پیکسل]]

# ذکر شدن آیات مربوط به موضوع هر باب در ابتدای باب به ترتیب قرآنی.

# علاوه بر رعایت شدن نظم و ترتیب مناسب در باب بندی کتاب، روایات هر باب نیز با نظم خاصی رتبه‌بندی و نقل شده‌اند؛ ابتدا احادیثی که بر طبق مضمون آنها فتوا داده شده و سپس احادیث معارض آورده شده و روایات عام پیش از روایات خاص و روایات مطلق پیش از روایات مقیّد آمده است. همچنین احادیث هر باب، تا حد امکان از نظر مضمون و اشتراکِ راوی و اتحاد سند و متن دسته‌بندی شده است.

# جدا شدن روایات سنن، آداب و ادعیه از احادیث مربوط به احکام فقهی و آوردن آنها در مجلدی جداگانه.

# شماره گذاری ابواب و احادیث. هر حدیث دو شماره دارد: شماره مسلسل و شماره مخصوص به آن در ضمن باب. در ابتدای هر حدیث نیز نام کتاب و نشانی دقیق حدیث ذکر شده است. نام کتب اربعه، وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل (به سبب کثرت نقل از آنها) با رمز، و اسامیِ دیگر منابع حدیثی، با نام مشهور آنها آمده است. ویژگیهای چاپ مآخذ هم در مقدمه کتاب بیان شده است.