trustworthy
۲٬۷۰۱
ویرایش
(اصلاح و تکمیل پاورقی ها) |
جز (اضافه کردن پاورقی دیگر) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
بیشتر مفسرین از ظاهر آیه اینطور نتیجه گرفتهاند که تأویل [[متشابهات]] را [[خدا]] و [[راسخان در علم]] میدانند. راسخان در علم؛ کسانی هستند که در دانش، ثابت قدم و صاحب نظراند. روایات متعددی وارد شده است که راسخان در علم را پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) تفسیر نمودهاند. این افراد معنای «واو» در {{قرآن|وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ}} را عاطفه میدانند و راسخان به علم را به خدا عطف میکنند. معنای آیه اینطور میشود که «در حالی که تأویل آن را جز خدا و راسخان در علم نمیدانند.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۳۹.</ref> | بیشتر مفسرین از ظاهر آیه اینطور نتیجه گرفتهاند که تأویل [[متشابهات]] را [[خدا]] و [[راسخان در علم]] میدانند. راسخان در علم؛ کسانی هستند که در دانش، ثابت قدم و صاحب نظراند. روایات متعددی وارد شده است که راسخان در علم را پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) تفسیر نمودهاند. این افراد معنای «واو» در {{قرآن|وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ}} را عاطفه میدانند و راسخان به علم را به خدا عطف میکنند. معنای آیه اینطور میشود که «در حالی که تأویل آن را جز خدا و راسخان در علم نمیدانند.»<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۳۹.</ref> | ||
[[امام صادق(ع)]] فرمودند: {{عربی|پیامبرخدا | [[امام صادق(ع)]] فرمودند: {{عربی|پیامبرخدا بزرگترین راسخان در علم بود و تمام آنچه را که خداوند نازل فرمود از تأویل و تنزیل قرآن میدانست، خداوند هرگز چیزی به او نازل نکرد که تأویل آن را به او تعلیم نکند، او و اوصیای وی همه اینها را میدانستهاند.}}<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات في فضائل آل محمّد صلّى الله عليهم، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۰۳، حدیث۴. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۱۳، حدیث۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |