مصادیق گناه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ذنب]]، [[معصیت]]، [[اثم]]، [[سیئه]]، جرم، [[حرام]]، خطیئه، [[فسق]]، [[فساد]]، [[فجور]]، [[منکر]]،<ref>سوره مجادله آیه ۳۲، سوره مائده آیه ۷۹.</ref> [[فاحشه]]،<ref>کلمه فاحشه چهار بار در قرآن تکرار شده است: (سوره آل عمران آیه ۱۳۵)، (سوره نساء آیه ۲۲)، (سوره اعراف آیه ۲۸)، (سوره اسراء آیه ۳۲).</ref> حنث، شر، لمم، وزر و ثقل.<ref>قرائتی، محسن، گناه‌شناسی، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۶، ص ۷.</ref>

[[توحید]] مهم‌ترین اصل دین است و [[شرک]] در مقابل آن شناخته می‌شود<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، ص۹۶.</ref>؛ از این رو شرک از بزرگترین گناهان و انحرافاتی است که در دین وجود دارد. سراسر قرآن از توحید و یکتاپرستی می‌گوید و با شرک مبارزه می‌کند. در قرآن آمده است که شرک تنها گناهی است که بخشیده نمی‌شود. و گناه عظیم (اثم عظیم) و گمراهی دور (ضلال بعیدا) معرفی شده است.<ref>سوره نساء آیه ۴۸و ۱۱۶.</ref> به این معنا که اگر کسی توبه نکند و با شرک بمیرد هیچگاه آمرزیده نمی‌شود.<ref>والاترين بندگان، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۵۵</ref> خداوند بهشت را بر مشرکان حرام ساخته است و جایگاهشان را جهنم قرار داده است.<ref>سوره مائده آیه ۷۲.</ref> خداوند در آيه ۱۳ [[سوره لقمان‌]] شرك را «ظلم عظيم» مى‌شمرد. مفسران گفته‌اند شرك هم ظلم به خويشتن است، و هم ظلم به خداوند.<ref>والاترين بندگان، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۱۵۶.</ref>

قرآن برای شرک درجات دیگری قائل است که ممکن است انسان، مسلمان و مؤمن و موحد باشد در عین حال یک درجاتی از شرک (شرک خفی) را دارا باشد که آنها انسان را از اسلام خارج نمی‌کند ولی درجه ایمان انسان در آن حد پایین است.<ref>مجموعه آثار، مطهری، مرتضی، ج۱۵، ص۹۱۵.</ref>

افتراء و ظلم به خداوند عظيم‌‏ترين ظلم است.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱۰، ص: ۲۷۹</ref> افترا به خداوند هر بدعتی چه در اصول دین و چه در فروع دین را شامل می‌شود.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۸، ص ۱۴۰.

</ref> در چندین آیه قرآن گفته شده چه کسی ظالمتر از آن کسی است که به خدا افترا بندد<ref>سوره انعام آیات ۲۱،‌۹۳ و ۱۵۷؛ سوره اعراف آیه ۳۷؛ سوره یونس آیه ۱۷؛ سوره کهف آیه ۱۵؛ سوره عنکبوت آیه ۶۸؛ سوره زمر آیه ۳۲؛ سوره صف آیه ۷؛ سوره نساء آیه ۵۰.</ref>:{{قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ...|ترجمه=و چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد؟|سوره=هود|آیه=۱۸}} از افترا به خداوند به گناه آشکار (اثم مبین)<ref>سوره نساء آیه ۵۰.</ref> و به افترا زنندگان به ظالم و مجرم تعبیر شده است.<ref>سوره یونس آیه ۱۷.</ref> در میان دروغها، دروغ بستن به خدا و رسول، شنیع‌ترین‌ دروغ‌هاست.<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن ۷،  ج۱، ص۲۱.</ref>

دروغ بستن بر خداوند مصداق‏‌هايى دارد كه برخى از آنها عبارتند از: آفريدن شريكان و شفيعان، حلال و حرام كردن، بدون آن‏كه دليلى از كتاب و سنّت وجود داشته باشد.<ref>ترجمه تفسير كاشف، مغنیه، ج۴، ص: ۳۴۸

 

</ref> و همچنین از نظر [[علامه طباطبایی]] افترا به خداوند عبارت است از اثبات شريك براى او، و همچنين ادعاى نبوت و نسبت دادن حكمى به وى از راه دروغ و بدعت. و تكذيب آيات داله بر او و تكذيب پيغمبر صادق الوعدى كه دعوتش توأم با آيات و معجزات الهى است، و يا انكار دين حق كه از آن جمله است انكار كردن صانع بطور كلى.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۷، ص ۶۱.</ref>

ظلم يكى از شنيع‏‌ترين گناهان است. ظلم را خروج از عدالت‏ معنا کرده‌اند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۷، ص ۶۰.

</ref> در آيات بسيارى از قرآن ظالمان و بيدادگران به آتش جهنم تهديد شده‌اند و تعبيراتى كه درباره آنها وارد شده درباره كمتر گروهى ديده مى‌شود.<ref>سوره مائده آیه ۷۲، سوره فاطر آیه ۳۷، سوره شوری آیه ۸، سوره غافر آیه ۱۸، سوره فرقان آیه ۳۷، سوره ابراهیم آیه ۲۲، سوره آل عمران آیه ۱۵۱، سوره غافر آیه ۵۲، سوره اعراف آیه ۴۴، سوره کهف آیه ۲۹، سوره فرقان آیه ۲۷، سوره روم آیه ۵۷، سوره مؤمن آیه ۵۲.</ref> مانند اینکه ستمکاران هیزم جهنم هستند.<ref>سوره جن آیه ۱۵.</ref> اين نشان مى‌دهد كه تا چه حد، اسلام براى ترك ظلم و ستم اهميت قائل است. به گفته قرآن كسانى كه بر آنها تكيه كنند و يا جزء اعوان و انصار آنان باشند نيز مشمول همين حكم خواهند بود.<ref>سوره هود آیه ۱۳</ref><ref>پیام قرآن، مکارم شیرازی،‌ناصر، تهیه و تنظیم: جمعی از فضلاء، دارالکتبب الاسلامیه، ۱۳۸۶ شمسی، چاپ: نهم، ج۶، ص۲۸۵</ref>

یکی از مصادیق و نمادهای ظالمان در قرآن، [[فرعون]] است که فردی ستمگر و جبار بوده است و خداوند او و یارانش را در دریا غرق کرد.<ref>سوره انفال آیه ۵۴، سوره شعرا آیه ۱۱، </ref>

[[قتل]] در قرآن حرام است و از [[گناهان کبیره]] شناخته می‌شود.<ref>سوره فرقان آیه ۶۸، سوره مائده آیه ۲۹، سوره اسراء آیه ۳۳</ref> در قرآن گفته شده قتل یک نفر برابر است با قتل همه انسان‌ها و حیات بخشیدن به یک نفر برابر است با حیات بخشیدن به همه انسان‌ها.<ref>سوره مائده آیه ۳۲</ref> در این آیه ۹۳ سوره نساء چهار مجازات شدید براى قاتل ذکر شده که عبارت است از: ۱. خلود و جاودانگى در دوزخ ۲. غضب الهى ۳. لعنت خدا ۴. عذاب بزرگ.<ref>پرهیز شدید از آدم کشى، نشریه پاسدار اسلام ۱۳۷۹، شماره ۲۲۵. </ref>